Mysterie achter hoge Libanese olijfolieprijzen opgelost

Libanon is gezegend met prachtig en vruchtbaar land en een mild klimaat dat perfect is voor het verbouwen van olijven en vele andere gewassen die de economie van het land helpen floreren.

Deze natuurlijke factoren zijn echter niet voldoende om de landbouwsector op eigen kracht te laten bloeien en zijn arbeiders een fatsoenlijk bestaan ​​te bieden: naast gunstige natuurlijke omstandigheden heeft de landbouwsector financiële steun van de overheid nodig om te overleven en te gedijen. Helaas is de steun die de Libanese olijfolie-industrie nodig heeft van de regering niet gegeven en lijdt deze er dus ernstig onder.

Volgens Adel Oewis, een olijfolieboer en het hoofd van de coöperatie in Zgharta, ​"De overheid is totaal afwezig als het gaat om de landbouwsector en met name olijfolie… Libanon wordt overspoeld met olijfolie die tegen een goedkopere prijs uit andere landen wordt geïmporteerd. Wat we willen van de overheid is om onze productie te beschermen en ook om exportmarkten veilig te stellen voor de olie die we produceren. "

Libanese boeren hebben de regering gevraagd om de lokale landbouwindustrie te beschermen door de invoer van lokaal geproduceerde producten zoals olijfolie te stoppen of te beperken. Het hoofd van de Libanese Boerenvereniging, Antoine Howayek, uitte soortgelijke gevoelens naar Oewis door te zeggen dat: ​"We moeten een einde maken aan de smokkel vanuit Syrië en andere landen om de sector te beschermen. "

Het gebrek aan bescherming is schadelijk geweest voor zowel de landbouwsector als de boeren zelf: in sommige delen van Libanon, zoals Kfeir, zijn boeren voor hun levensonderhoud afhankelijk van de productie van olijven en olijfolie, en smokkel heeft ongeveer 80 procent van de mensen veroorzaakt. in dergelijke gebieden om elders te emigreren.

Howayek leverde ook verrassende statistieken: er is 59,000 hectare land in Libanon dat ongeveer 75,000 ton olijven produceert, en ​"Als we bedenken dat 50,000 ton olijven bestemd zijn voor de productie van olie, dan zouden we jaarlijks meer dan 10,000 ton lokale olijfolie moeten produceren ”, zei hij.

Van de bijna 10,000 ton olijfolie die in 2016 werd geëxporteerd, waren er veel niet echt Libanese olijfolie. Veel handelaren exporteren geen lokaal geproduceerde olijfolie, ze kopen in feite gesmokkelde producten uit Syrië en Tunesië tegen goedkopere prijzen om het naar andere landen te exporteren, en er is geen systeem om dit te voorkomen of te bevestigen dat het in feite om Libanese olijfolie gaat. .

Als gevolg hiervan zitten Libanese boeren aan het einde van hun oogst met een overschot aan olijfolie en kunnen handelaars hun winst maximaliseren door goedkopere producten tegen hogere prijzen te verkopen.

Blominvest Bank bestudeerde de uitdagingen waarmee de Libanese olijfolie-industrie wordt geconfronteerd en zei dat: ​"De hoge kosten van de olijvenproductie in Libanon hebben negatieve gevolgen voor het concurrentievermogen van het land op de binnenlandse en internationale markten. Om deze beperking te compenseren importeert Libanon goedkope olie uit andere mediterrane olijfolieproducerende landen, waar de productiekosten veel lager zijn. Dergelijke importen profiteren bottelaars, die goedkopere geïmporteerde olie mengen met Libanese olie om de kosten te verlagen en te verkopen op zowel binnenlandse als internationale markten”, aldus het rapport.

"Libanon stelt geen traceerbaarheids- of etiketteringsvereisten met betrekking tot de oorsprong, waardoor het gemakkelijker wordt om uit het buitenland geïmporteerde olie te mengen die mogelijk van mindere kwaliteit is, ”ontdekte Blominvest, die uiteindelijk concludeerde dat, ​"De overheid zou financiële steun moeten geven, aangezien het ombouwen van een traditionele molen in een geautomatiseerde fabriek een flinke investering kan zijn, afhankelijk van de capaciteit en verfijning. "

• The Daily Star


• Het Arabische Weekblad