De kwaliteit van Marokkaanse olijfolie volgen

Een recente studie meldde dat de meerderheid van de Marokkaanse olijfoliemonsters voldeed aan de Internationale Olijfraad (IOC) normen.

Hoewel de olijventeelt al sinds de Romeinse tijd deel uitmaakt van het Marokkaanse landbouwlandschap en Marokko de zesde grootste producent van olijfolie ter wereld is, zijn de kwaliteit en de samenstellingskenmerken van Marokkaanse olijfolie relatief onbekend.

Om ervoor te zorgen dat in Marokko geproduceerde olijfolie voldoet aan de normen en eisen van het IOC, hebben auteurs van een studie die in januari in het tijdschrift Food Chemistry is gepubliceerd, een database opgezet met kwaliteits- en zuiverheidscriteria van olijfoliemonsters die in Noord-Marokko zijn geproduceerd.

De kwaliteit van olijfolie hangt af van verschillende factoren, waaronder het type bodem, de klimaatomstandigheden, de olijfcultivar en landbouwtechnieken, evenals de methoden die worden gebruikt om olijfolie te extraheren.

Onderzoekers analyseerden 279 monsters Marokkaanse olijfolie van de overheersende Picholine Marocaine-cultivar die in zeven regio's van Noord-Marokko wordt geteeld.

Volgens de normen van het IOC classificeerden de onderzoekers 94 procent van de Marokkaanse olijfolie uit de onderzochte regio's als extra vierge oliën, terwijl slechts 6 procent werd geclassificeerd als olijfolie van eerste persing.

De Marokkaanse olijfolie voldeed ook aan de IOC-normen voor enkelvoudig onverzadigde vetzuren, variërend van 75 tot 77 procent. Meervoudig onverzadigde vetzuren waren 10 tot 12 procent, terwijl het gehalte aan verzadigde vetzuren in de olijfoliemonsters varieerde van 12 tot 13 procent.

Oliezuur was het meest voorkomende enkelvoudig onverzadigde vetzuur en linolzuur was het meest voorkomende meervoudig onverzadigde vetzuur in de onderzochte olijfoliemonsters.

Terwijl de meeste monsters voldeden aan de eis van minder dan één procent linoleenzuur, hadden 32 olijfoliemonsters linoleenzuur in een concentratie boven de door het IOC vastgestelde bovengrens van één procent.

De auteurs veronderstelden dat de aanwezigheid van hoge niveaus van linoleenzuur in sommige olijfolie uit Noord-Marokko te wijten zou kunnen zijn aan de droogte en temperatuurstress die deze olijfteeltgebieden kenmerken.

(Slechts één Marokkaanse olijfolie deed mee aan de 2015 New York International Olive Oil Competition. Het merk, Morok O, verdiende een Gold Award voor zijn mix van gemiddelde intensiteit.)

De onderzoekers zeiden dat het onderzoek de aanzet was tot het bouwen van een database om Marokkaanse olijfolie te karakteriseren van een monomeerolijfvariëteit op basis van hun fysisch-chemische kwaliteitsparameters en zuiverheidscriteria. Het identificeerde ook gebieden waar olijfolie werd geproduceerd met hogere niveaus van linoleenzuur dan die welke door de IOC-normen als de bovengrenzen zijn vastgesteld.

De auteurs zijn van mening dat het voortzetten van dit werk kan helpen bij het vaststellen van een uitgebreide karakterisering van olijfolie van eerste persing uit Marokko.

• Food Chemistry