Tunesische producenten zien belofte in olijfolietoerisme

Tunesië is lange tijd een toeristische bestemming geweest voor voornamelijk zonzoekende Europeanen. Maar naarmate alternatieve modellen voor toerisme worden onderzocht, is er een nieuwe interesse in het ontwikkelen van mogelijkheden voor bezoekers om meer te weten te komen over aspecten van de Tunesische cultuur, inclusief eten.

Een derde van het land van Tunesië is bedekt met olijfgaarden en een groeiend aantal Tunesische olijftelers produceert hoogwaardige extra vierge olijfolie. Dankzij groeiende internationale erkenning voor Tunesische olijfolie is er een groeiende belangstelling voor het potentieel voor olijfolietoerisme in dit Noord-Afrikaanse land.

Net als wijntoerisme, olijfolietoerisme (ook wel oleotoerisme) is een groeiende industrie in olijventeeltgebieden over de hele wereld. Geïnspireerd door de populariteit van agrotoerisme in Europa en ​"olijfolieroutes ”in Italië, Spanje en Kroatië onderzoeken producenten nu hoe ze dit model in Tunesië kunnen toepassen.

Leo Siebert, een internationale ontwikkelingsadviseur die in Tunesië woont en werkt, onderzoekt het potentieel voor een alternatief toerismemodel dat ook op andere manieren impact zou kunnen hebben.

"Op een internationaal olijfoliesymposium in Sfax eerder dit jaar heb ik een presentatie gegeven over hoe het olijfolietoerisme in Tunesië kan worden gepromoot,” vertelde Siebert. Olive Oil Times. ​"Het idee wekte interesse en conversatie op, vooral bij producenten en bepaalde investeerders. Dit zou natuurlijk een grote investering betekenen en mogelijk ook een groot risico, aangezien olijfolietoerisme een nieuwe onderneming voor het land zou zijn. En het zal enige buy-in en medewerking van de overheid vergen.”

"Maar het zorgt ook voor een tweede toeristenseizoen in de winter, tijdens de olijvenoogst, zodra de traditionele strandtoeristen van Tunesië allemaal naar huis zijn gegaan. Om het olijfolietoerisme te laten werken, moeten er kleine hotels en bed & breakfasts worden gecreëerd in het landelijke binnenland van het land. Het olijfolietoerisme biedt dus een belangrijke kans om het toeristische aanbod in Tunesië te diversifiëren en tegelijkertijd duurzame ontwikkeling te brengen in plattelandsgemeenschappen. "

Initiatieven in dit nieuwe toeristisch product worden nu al op bescheiden schaal gerealiseerd. Een paar producenten verwelkomen al bezoekers in hun olijfgaarden in schilderachtige landschappen en hebben onlangs proeflokalen en mogelijkheden voor begeleide proeverijen opgezet, evenals lessen onder leiding van sensorische experts. Vele anderen zijn van plan om in de nabije toekomst het olijfolietoerisme te ontwikkelen en zetten de eerste stappen.

In het noordoosten van Tunesië, iets meer dan een uur rijden ten zuiden van de hoofdstad Tunis, ligt de landbouwstreek Zaghouan waar al duizenden jaren olijven worden verbouwd. Segermès is een Romeinse stad uit de zesde eeuw die hier ooit heeft gestaan ​​en de naam is van de olijfboerderij en -molen die tegenwoordig wordt beheerd door Mounir Boussetta.

Na een lange professionele carrière in Frankrijk, richtte Boussetta in 2014 zijn aandacht op ontwikkeling Domaine de Segermes en de productie van hoogwaardige olijfolie van het land en de eeuwenoude olijfbomen die hij van zijn vader heeft geërfd.

Hier geproduceerd zijn zijn biologische extra vierge Chetoui en Chemlali olijfolie die meerdere internationale prijzen hebben gewonnen van BIOL Italy, Olive Japan en Mario Solinas.

Op de 300 hectare grond van de boerderij staan ​​niet alleen olijfbomen, maar ook oude ruïnes, waaronder een antieke olijfoliemolen, de overblijfselen van een Byzantijnse kerk waarvan een deel van de mozaïekvloeren intact is, evenals een sarcofaag en een doopkapel uit de 6^th eeuw. Dichtbij is een Romeinse watertempel en aquaducten gebouwd in het jaar 122 door keizer Hadrianus.

Het schilderachtige landschap en de bergen, gecombineerd met historische Romeinse ruïnes, eindeloze rijen olijfbomen en een eigen productie-eenheid maken dit de ideale bestemming voor olijfolietoerisme.

Gelegen in prachtig aangelegde tuinen is een eigentijds gebouw ontworpen door de beroemde Tunesische architect Adel Hidar, waarin de productie-eenheid is ondergebracht die een tweefasenmolen, een opslagruimte, een botteleenheid en zelfs een laboratorium omvat. Op de bovenverdieping is een proeflokaal met kamerhoge ramen die uitkomen op een ruim terras met uitzicht op de bergen in de verte.

"Ik wil graag olijfolieliefhebbers welkom heten op ons domein, ”zei Boussetta. ​"Hier hebben we terroir, spectaculaire landschappen en zelfs geschiedenis dankzij de ruïnes op ons terrein. En natuurlijk hoogwaardige olijfolie die al 3,000 jaar in Tunesië wordt geproduceerd. Ook kunnen we bezoekers de hele productieketen van boom tot fles laten zien. Daarom besloot ik te onderzoeken hoe ik hier olijfolietoerisme kan ontwikkelen. Op dit moment test ik dit en zal ik zien welke kant ik op moet. "

In de regio Tebourba, 60 km ten westen van Tunis, de familie Mahjoub Les Moulins Mahjoub produceert al drie generaties lang olijfolie van de Noord-Tunesische variëteit Chetoui. Sinds 1990 leveren zij hun biologische olijfolie en andere voedingsproducten zoals olijvensmeersels, harissa, zongedroogde tomaten en kappertjes aan de Belgische bakkerij en fijne voedselketen, Le Pain Quotidien, die naar de VS en twee dozijn andere landen exporteert.

Bezoekers van de regio zijn van harte welkom om de onberispelijk onderhouden traditionele 135 jaar oude oliemolen van de familie te bezoeken. De oude familiefoto's die in het kantoorgedeelte te zien zijn, dragen bij aan de sfeer van ouderwetse charme die hier heerst. Achter de molen is een garage omgebouwd tot een rustiek ogende proefruimte die bestaat uit teruggewonnen wijnvatentafels en een klein museum met een 2,500 jaar oude steenpers, amfora, traditionele gereedschappen en informatiepanelen.

Hoewel veel Tunesische producenten zijn overgestapt op moderne tweefasige molens, zijn er in het hele land nog steeds traditionele molens zoals deze die granietmolenstenen en hydraulische persen gebruiken. Door dit traditionele proces wordt de olie niet afgescheiden door centrifugeren zoals in moderne molens, maar door natuurlijke decantatie of koude statische decantatie.

De voor- en nadelen van elke methode zijn fel besproken onderwerp, maar de koudgeperste olie van Moulins de Mahjoub is niet alleen biologisch gecertificeerd, maar voldoet ook aan de chemische en organoleptische eisen om als extra vierge te worden aangemerkt.

Deze traditionele knowhow maakt deel uit van de filosofie van het gezin. ​"Het is niet omdat we tegen de moderniteit zijn ”, legt Abdelmajid Mahjoub, algemeen directeur van het familiebedrijf, uit. ​"We willen traditie en moderniteit verbinden met behoud van kwaliteit. Voor mij is het moderne proces gesteriliseerd.”

"Wat we doen is ​'haute couture 'en niet ​'prêt-à-porter'”, legt hij uit, de analogie makend tussen hoogwaardige handgemaakte goederen en industrieel geproduceerde producten. ​"Onze producten zijn handgemaakt en net zoals onze moeders thuis zouden maken. Het is deze sociale link die onze producten de uitzonderlijke smaak geeft.”

Vijfenveertig kilometer ten zuidwesten van Tebourba in het gouvernement Beja ligt Toukaber, de oude plaats van Thuccabor, een voormalige Romeinse stad op een hoogte van 620 meter. Er zijn maar weinig toeristen die zich hier wagen, maar dit is misschien wel een van de meest pittoreske regio's van Tunesië. Van de boerderij van de familie Ben Ismail, Reserveer Familiale Ben Ismail, is een weids uitzicht over glooiende heuvels die doen denken aan Toscane.

Geïnspireerd door de triomfboog van Thuccabor, een van de oude monumenten van de Romeinse site die hun voorouderlijk huis is, noemde de familie hun merk Triomphe Thuccabor. Deze biologische extra vergine olijfolie, gelanceerd in 2016 door Mohamed Ben Ismail en zijn zonen Maher en Salah, is een intens fruitige biologische Chetoui die is erkend door internationale prijzen in Athene, Londen en Los Angeles, en wordt geëxporteerd naar Japan, Frankrijk en Zwitserland .

Eerder dit jaar openden de Ben Ismails de eerste olijfoliebar van Tunesië in een speciale ruimte op de familieboerderij, die ook een eigen boetiek en een educatief centrum omvat waar wekelijkse trainingsworkshops worden aangeboden in sensorische analyse onder leiding van een expert.

"De olijfproductie kan van jaar tot jaar variëren, dus om een ​​stabiel inkomen te hebben als olijvenproducenten, hebben we overwogen om olijfolietoerisme te onderzoeken”, zegt Maher Ben Ismail over het besluit van de familie om bezoekers actief op hun boerderij te verwelkomen. ​"We kwamen op het idee voor dit project na een bezoek aan boerderijen in Italië en Spanje waar veel werk is verzet op het gebied van olijventoerisme. Dit kan ook de zichtbaarheid van onze producten vergroten en tegelijkertijd bezoekers naar onze regio trekken.”

Bezoekers van het domein van Ben Ismail worden persoonlijk begroet door een lid van de familie en krijgen een rondleiding door hun bosjes en productie-eenheid ter plaatse. Tot nu toe zijn hier een tiental trainingsworkshops op het gebied van sensorische beoordeling gehouden, terwijl talloze groepen uit voornamelijk Europese landen de boerderij hebben bezocht. Voor de nabije toekomst zijn vervolgopleidingen voor olijfolieprofessionals gepland.

Terwijl producenten de nodige faciliteiten opzetten om olijfolieliefhebbers te verwelkomen op hun boerderijen in het noorden van Tunesië, is het in centraal Tunesië dat misschien wel het allereerste initiatief met betrekking tot olijfolietoerisme werd geïntroduceerd.

Boeiende culturen is een sociaal bewust reisbedrijf dat werkt in Egypte, Jordanië, Palestina en Tunesië en dat zich richt op onafhankelijke reizigers die geïnteresseerd zijn in contact met lokale culturen door middel van unieke ervaringen.

"Het begon met een idee gebaseerd op het principe van ons bedrijf: om reizigers te helpen de cultuur en de mensen van Tunesië te ervaren”, vertelde de in Sfax gevestigde Austin Hand. Olive Oil Times. ​"In Tunesië vindt de productie van olijfolie geen massaproductie plaats, maar is deze sterk familiegebaseerd en in wezen een familiegebeurtenis: hoe meer mensen, hoe beter. Als iemand dit kan ervaren, is het eigenlijk iets eenvoudigs dat zoveel aspecten van de Tunesische cultuur met elkaar verbindt.”

Een van de unieke ervaringen die Engaging Cultures reizigers biedt, is de kans om olijfgaarden in de Sfax-regio te bezoeken en deel te nemen aan een oogst tijdens het winterseizoen. Er wordt een educatieve inleiding gegeven over de verschillende olijfvariëteiten die in het land worden verbouwd en er wordt inzicht gegeven in hoe het is om een ​​olijfgaard te onderhouden en hoe u weet wanneer olijven klaar zijn om geoogst te worden.

Na een picknicklunch in het bos, bezoeken de deelnemers een molen in Sfax om het extractieproces te zien. ​"De reacties die we hebben gehad van gasten zijn zeer positief”, aldus Hand. ​"Sommigen hebben gezegd dat het verbinden en relateren aan een gezinsomgeving door de ervaring van een oogst het hoogtepunt van hun reis was. "

"Ik denk dat er zeker potentieel is om het olijfolietoerisme in Tunesië verder te ontwikkelen,” voegde hij eraan toe. ​"Er zijn niet veel middelen of speciale apparatuur voor nodig. Als producenten geïnteresseerd zijn in het ontvangen van reizende gasten, is er slechts een beetje voorbereiding nodig. Het is een eenvoudig aspect van het Tunesische leven en de cultuur dat leuk en zinvol kan zijn voor reizigers die een authentieke ervaring willen. Olijfolietoerisme is nog steeds iets dat we graag verder zouden willen ontwikkelen. Maar het probleem is vaak de timing: we hebben er in het verkeerde seizoen om gevraagd."

De voordelen van olijfolietoerisme kunnen voor beide partijen voordelig zijn. Voor de bezoeker biedt het een kans voor educatieve en culturele uitwisseling en de kans om nieuwe landschappen te verkennen in minder bekende maar bezoekwaardige regio's van het land. Ondertussen vormt het voor producenten een aanvullende bron van inkomsten in een sector die onderhevig is aan de onvoorspelbaarheid van weerpatronen, en kan het ook leiden tot nieuwe contacten en zakelijke kansen.

Dit nieuwe Tunesische toeristenproduct bevindt zich nog in een zeer pril stadium en uitdagingen voor de ontwikkeling ervan zijn onder meer onvoldoende infrastructuur zoals wegen en hotels in olijventeeltgebieden en beperkte verbindingen met het openbaar vervoer. Maar met de nodige investeringen heeft olijfolietoerisme het potentieel om bezoekers aan te trekken die geïnteresseerd zijn in voedseltoerisme en tegelijkertijd te promoten hoogwaardige Tunesische olijfolie.

Tunesië herstelt gestaag van de 2015 terroristische aanslagen in Sousse die de afgelopen jaren de toeristenindustrie verwoestte, en olijfolietoerisme is een kleine maar belangrijke manier om bezoekers een nieuwe ervaringsgerichte reiservaring te bieden die een stap verwijderd is van het seizoensgebonden massatoerisme. Olijven zijn een van de grootste (en meest geëxporteerde) natuurlijke hulpbronnen van het land die mogelijk ook een nieuw soort toerist kunnen lokken.