Australische producenten verwachten weer een uitstekende oogst

Door de uitbreiding van de olijfgaarden van het land en het overwegend gunstige weer verwachten de Australiërs een uitstekende oogst in 2022.

"Na het droogte van het voorgaande jaar, de ergste die ik ooit heb gezien, vorig jaar hadden we een record oogst van 140,000 ton olijven,” vertelde Michael Southan, algemeen directeur van de Australian Olive Association (AOA). Olive Oil Times. ​"We verwachten dat in het komende seizoen niet te herhalen, maar we gaan inderdaad voor een goede oogst."

Het klimaat is altijd de grootste uitdaging geweest voor de olijfplantages van het land, vooral in de afgelopen jaren, aangezien de verwoestende overstromingen in New South Wales in 2021 volgden op een uitzonderlijke droogte die al de meeste landbouwproducenten in Australië had getroffen.

"De uitdaging is de buitengewone variabiliteit van het weer, aangezien telers elk jaar te maken krijgen met tegengestelde scenario's en zich moeten aanpassen aan extremen," zei Southan. ​"In de afgelopen paar jaar hebben we geluk gehad, want we hebben in veel gebieden goede regenval gehad en het weer was aanzienlijk goed voor de olijvengroei."

In termen van volumes is de productiecapaciteit die de sector de afgelopen decennia heeft getoond gestaag gegroeid.

"Het is de afgelopen 20 jaar gestegen', zei Southan. ​"We kunnen zeggen dat de industrie 30 jaar oud is, dus we zijn 30 jaar geleden van praktisch nul naar het record van vorig jaar gegaan, met meer dan 23 miljoen liter geproduceerd, voornamelijk extra vergine olijfolie. '

Uit AOA-gegevens van de laatste 10 oogsten blijkt dat de olijvenproductie toenam van 14,500 ton in 2010/11 tot bijna 20,000 ton in 2014/15 en tot meer dan 22,000 ton in het laatste oogstjaar. Zelfs gezien het afwisselend dragende karakter van de olijfboom, heeft de gemiddelde oogst in deze periode een significant positieve trend gevolgd.

Volgens Australische boeren is de meeste groei te danken aan een beter begrip van de kenmerken van de olijfboom, en leren we meer efficiënte snoeitechnieken en betere protocollen voor bodem- en landbeheer. Dit alles zorgde voor betere opbrengsten en een efficiëntere bescherming van de gezondheid van bomen.

"De meesten weten nu hoe relevant het is om goede landbouw en duurzame technieken toe te passen,” zei Southan. ​"Denk aan praktijken als het versnipperen van snoeiresten en het verzorgen van de grond met de resulterende compost; het verrijkt de bodem van olijfgaarden en is ook een koolstoflandbouwtechniek. Olijven zijn koolstof positief. '

In de loop van de tijd hebben Australische olijftelers ook geleerd welke variëteiten het het beste doen in elk van de unieke olijventeeltregio's van het land.

"Telers leren hoe ze hun boomgaarden beter kunnen beheren. In het verleden waren veel olijfgaarden niet zo productief als ze hadden kunnen zijn, en dat is aan het veranderen”, zegt Southan. ​"Ze realiseerden zich welke cultivars beter presteren in hun omgeving, dus begonnen ze nieuwe rassen te planten en rassen te trekken die niet voor hen werkten.”

"Door deel te nemen aan olijfolie wedstrijden en door samen te komen om uitdagingen en kansen te bespreken, vinden olijventelers steeds meer nieuwe manieren om hun boomgaarden te verbeteren,” voegde hij eraan toe.

Een andere factor die veel goeds belooft voor de huidige oogst is de overvloed aan beschikbare arbeiders. Tekorten aan arbeidskrachten hebben de industrie in het verleden beïnvloed, vooral tijdens de door Covid-19 veroorzaakte lockdowns in Australië.

"In Australië was het vaak moeilijk om aan arbeidskrachten te komen, maar ik verwacht dat het dit jaar beter zal zijn voor de olijvenindustrie", aldus Southan.

Lokale autoriteiten in verschillende staten hebben ook de ontwikkeling van nieuwe technieken en de invoering van nieuwe procedures ondersteund.

Een door de Australische regering gesteund onderzoeksproject in New South Wales maakt bijvoorbeeld gebruik van teledetectietechnologie om: ​"de gezondheid van planten beoordelen en ook de olijfopbrengst voorspellen, waardoor telers ruimtelijke informatie krijgen om gebieden met een lage en hoge productie en mogelijke oorzaken van deze opbrengstvariaties te identificeren."

Met de hulp van onderzoekers van particuliere en openbare instellingen worden ook behandelingen voor irrigatietekorten onderzocht en geïmplementeerd. Er zijn al plantsensoren geïnstalleerd om de relatie tussen irrigatiemethoden en fruitopbrengsten te begrijpen.

Landbouwhistorici geloven dat olijfbomen voor het eerst naar Australië werden gebracht in 1800, 12 jaar na de eerste buitenlandse vestiging op het eiland.

John Macarthur, een pionier van de lokale wolindustrie, zou in het begin van de 19e eeuw olijfbomen hebben geplant^th eeuw. Een van hen bloeit nog steeds op de Elizabeth Farm in New South Wales, het voormalige huis van Macarthur.

In een studie over de geschiedenis van olijfbomen in het land die een paar jaar geleden werd gepubliceerd, zei onderzoeker Rodney J. Mailer dat Europese immigranten een beperkte olijfproductie in Zuid-Australië en Victoria hebben opgezet.

Commerciële olijventeelt begon vorm te krijgen in 1890 toen de landbouwafdeling van New South Wales kansen begon te ontwikkelen voor de olijventeelt.

In 1894 doopte de experimentele Wagga Wagga-boerderij een olijfgaard met alle cultivars die in de regio beschikbaar zijn. Tegen het einde van de eeuw waren er meer dan 60 cultivars verzameld en geplant in Wagga Wagga, dat nog steeds een belangrijk analyse- en organoleptisch laboratorium is.

Volgens Juan Vilar Strategic Consultants, meest geïmporteerde olijfvariëteiten kwam uit Europa. Er wordt echter aangenomen dat de Lapierre-olijfboom, een Zuid-Afrikaanse variëteit, in de 18e eeuw in Australië is aangekomen^th eeuw.

"Dit is mogelijk te wijten aan het dumpen van afval van een voor het eiland aangemeerd schip, dat olijfpitten tussen de andere gedumpte afvalproducten”, schreef het adviesbureau. ​"De kuilen slaagden erin wortel te schieten en zich op het eiland te vermenigvuldigen dankzij vogels die ze over het hele eiland verspreidden.

De moderne olijfproducerende sector in Australië kreeg pas in 1995 vorm, toen de Australian Olive Association werd opgericht. Tegenwoordig worden overal in Australië olijven geplant, met veel variëteiten die gedijen van Zuidwest-Australië tot Queensland in het noordoosten.

Terwijl bijna 70 procent van de Australische productie van extra vergine olijfolie afkomstig is van de 2.5 miljoen bomen Grensbocht, honderden kleine en middelgrote boeren hebben zich ook gespecialiseerd in de olijventeelt en dragen bij met hoogwaardige nicheproducten.

"U kunt degenen vinden die zich richten op het op de markt brengen van robuuste extra vierge olijfolie met een hoge polyfenolen en antioxidantenprofiel, maar je kunt ook zien dat ze gespecialiseerd zijn in het produceren van mildere extra vierge olijfolie, "zei Southan.

Samen met de productie, Australische olijfolieconsumptie is ook gegroeid naarmate consumenten beter geïnformeerd zijn over olijfolie en er trek in krijgen.

Volgens gegevens van de International Olive Council zullen Australiërs naar verwachting 50,000 ton olijfolie consumeren in het oogstjaar 2021/22, gelijk aan het op één na hoogste totaal sinds het begin van de IOC-records.

• Olijventeelt in Australië
• Juan Vilar Strategische Consultants
• Regering van New South Wales