Cioloș over Europa's olijfolie-backflip

Te midden van publieke en politieke verontwaardiging tegen de verhuizing, bevroor de commissaris voor Landbouw van de Europese Unie, Dacian Cioloș, gisteren zijn plan om hervulbare olijfolieflessen te verbieden van restauranttafels. In plaats daarvan beloofde hij rechtstreeks betrokken te zijn bij nieuwe gesprekken over de bescherming van consumenten tegen fraude met olijfolie.

Hieronder staan ​​fragmenten uit de aankondiging van gisteren, waarin Cioloș zijn rationale voor de maatregel en visie voor de toekomst van de sector uiteenzette.

Waarom de ommezwaai?

Sinds afgelopen vrijdag, en daarom spreek ik vandaag tot u, zijn er een aantal vrij krachtige standpunten ingenomen tegen deze voorgestelde verordening, met name uit consumentenlanden.

Dit is een maatregel die bedoeld is om consumenten te helpen, goed te informeren en te voorkomen dat ze worden misleid, maar kan op dit moment geen brede consumentenaanhang krijgen en dat is in mijn ogen cruciaal. En dus heb ik besloten dit voorstel in te trekken.

Wat gaat er nu gebeuren?

Ik ben van plan de komende dagen bijeenkomsten te houden met vertegenwoordigers van consumenten, vertegenwoordigers van restaurants en producenten, om te zien hoe we deze doelstellingen beter kunnen bereiken en om de beste instrumenten te vinden die in het algemeen aanvaardbaar zijn en geen bureaucratie of twijfel veroorzaken over de onderliggende doelstelling.

Ik wilde hier vandaag komen om dit heel duidelijk aan u te maken, om te laten zien dat ik zeer levendig ben geweest voor het huidige debat in de pers.

…Samen met de restaurants zoeken we naar de beste manier om consumenten beter te informeren over wat ze eten en om bedrog te voorkomen.

Als er echt een probleem is, waarom trekt u het plan dan in?

Ik concludeerde, naar aanleiding van het debat in de pers van de afgelopen dagen, dat onze inzet en de inzet van de sector misschien niet voldoende was (ten aanzien van) de discussie met de consumerende lidstaten.

…Voor mij is het even belangrijk wat de consumerende lidstaten denken over de toekomst van de olijfoliesector (als) de producenten.

Is dit niet zowel een politieke kwestie als een consumentenkwestie, met de zuidelijke landen voor en die in het noorden ertegen?

Hier werken we met zeer technische argumenten in het belang van alle consumenten in de Europese Unie... om samen te discussiëren en de betere manier te bepalen en niet om een ​​beslissing te forceren omdat sommige lidstaten voor zijn en andere tegen.

Als de meeste fraude plaatsvindt vóór het bottelen, wat was dan de logica achter zo'n wet?

Vanaf het begin was mijn doel, en ook kijkend naar het economisch voortbestaan ​​van de olijfoliesector, om de kwaliteit te verhogen, en niet op een kunstmatige manier om de olijfolieproductie te ondersteunen als deze niet wordt erkend en geaccepteerd door de consument.

Nu hebben we bepaalde gevallen in bepaalde restaurants waar je een fles aantreft met een bepaald type olijfolie, maar als de fles eenmaal leeg is, wordt deze bijgevuld met andere olie. Het heeft nog steeds hetzelfde etiket, maar er is geen manier om er zeker van te zijn dat wat er in de fles wordt gedaan dat soort olijfolie is.

Om dit soort situaties te vermijden, kwamen we op dit idee. Om er in de eerste plaats voor te zorgen dat de klant niet wordt opgelicht.

…Maar het is ook bedoeld om producenten te stimuleren zich in te spannen om hun oliën te labelen en zich te concentreren op het produceren van kwaliteitsoliën en niet alleen van lage of gemiddelde kwaliteit tegen een lage prijs.

We willen diversiteit op de Europese markt, maar we willen dat producenten kunnen leven van de prijs van hun product en in dit geval moet de consument er zeker van zijn dat hij of zij krijgt waar ze echt voor betalen. En dat was de oorspronkelijke opdrachtgever achter ons voorstel en niet een bepaalde lobby die ons pushte.

Waarom zou u wijn en andere producten niet hetzelfde behandelen of het aan de consument overlaten om te kiezen naar welke restaurants ze gaan?

Waar we vooral naar keken waren de schakels in de keten waar het risico op fraude of bedrog bestaat en we hebben kenmerken voor de kwaliteit van de olie. We hadden in het verleden niet de technische, analytische capaciteit om dit te doen, dus je zult zien dat er verschillende acties in het plan staan, restaurants zijn er slechts een onderdeel van.

Waarom doen we niet hetzelfde voorstel voor wijn? Nou, ik denk dat het zeldzaam is om een ​​open fles op tafel te vinden als ik naar een restaurant ga. Normaal bestel ik een fles wijn en drink ik die tijdens een maaltijd. Terwijl je bij olijfolie vaak een fles op tafel hebt staan, is die er als je aankomt en is hij open, want een hele fles olijfolie ga je niet opdrinken.

… Het is maar één maatregel, maar zoals ik al zei, we hebben meer maatregelen nodig stroomopwaarts hiervan, en kijkend naar producenten, bottelaars enzovoort, en we kijken hiernaar zonder de bedoeling om administratieve rompslomp toe te voegen. We willen het minimale doen om ervoor te zorgen dat we het maximale vertrouwen van de consument krijgen.

(Cioloş sprak soms in het Frans en soms in het Engels.)

• Verklaring van Dacian CIOLOŞ, lid van de EG belast met landbouw en plattelandsontwikkeling, 230513