'Geen financiële problemen' voor Spaanse olijfoliegigant Hojiblanca, zegt CEO

Door Julie Butler

3 november 2011 22:11 UTC

Het is al 's werelds grootste producent van olijfolie, maar over vijf jaar is de Spaanse Hojiblanca-groep van plan zijn omzet te verhogen van de € 450 miljoen ($ 627 miljoen) van vorig jaar naar maar liefst € 1 miljard ($ 1.38 miljard).

Verhoogde verkoop van 'olijfolie van het huismerk - via zijn Mercaóleo-joint venture met de Noord-Amerikaanse agribusiness-gigant Cargill - wordt aangemerkt als een bron van groei en, hopelijk, verhoogde export naar de VS en andere landen, waaronder Brazilië, Mexico en China.

In een interview onlangs gepubliceerd in Spanje The EconomistBeloofde Antonio Luque, voormalig boer en nu directeur van Hojiblanca "blijf groeien. "

"Ik denk dat het essentieel is dat we in 3 à 5 jaar een omzet behalen van de helft tot een miljard euro, die we zien als de omvang die nodig is om een voldoende rendement voor onze leden te garanderen en voor positionering op de nationale en exportmarkten. ”

Ondanks de economische crisis in Spanje en de olijfolieprijzen onder de productiekosten, heeft de in Malaga gevestigde groep "heeft geen financiële problemen, we zouden zelfs zonder problemen nieuwe transacties van € 20 - 30 miljoen kunnen overwegen, ”zei Luque.

Fusies en Overnames
In termen van mogelijke fusies of nieuwe activa in de olijfoliesector, zou de groep het meest geïnteresseerd zijn in verpakkingen of raffinaderijen. En hij "kon niet uitsluiten ”verdere deals met Deóleo (de voormalige SOS Corporation en eigenaar van de merken Carbonell, Bertolli, Carapelli), die in juli zijn belang van 99.93 procent in tafelolijvenproducent en -verpakker Acyco verkocht aan Hojiblanca voor € 13 miljoen.

Vorige maand heeft Hojiblanca ook gediversifieerd in vee door de fusie met zijn collega-Andalusische landbouwleider Agropecuaria del Sur. En in februari kocht het de verpakkingsfabriek van Fedeoliva in Jaén voor € 2.95 miljoen.

Buitenlandse markten
Hojiblanca heeft al kantoren in China en Brazilië en handelt in 60 landen en exporteert 40 procent van zijn productie. Luque zei dat het zorgvuldig een middellangetermijnstrategie overwoog om zijn export naar de VS te vergroten. Het was gemakkelijker om omzetgroei te realiseren in Brazilië, aangezien de distributiekant niet zo geconcentreerd was als in Spanje. "Mexico is ook de sleutel, aangezien het onze belangrijkste overzeese markt is voor olijfolie in flessen. " Wat betreft China, "Als de tijd daar is, zullen we moeten overwegen of we daar gaan verpakken, aangezien dat om verschillende redenen veel goedkoper is dan hier. ”

'White Label 'producten
De verkoop van olijfolie van het eigen merk van supermarkten is in Spanje spectaculair gegroeid en doet grote schade aan grote merken, waaronder het merk Hojiblanca, zei Luque tegen El Economista. "Praktisch twee van de drie flessen die in Spanje worden verkocht, zijn van een winkelmerk. " Daarentegen komt slechts een derde van de omzet van Hojiblanca momenteel van dergelijke producten en de rest van zijn eigen merken, maar het is van plan de productie van de eerste in Spanje te verhogen. Hojiblanca had weinig expertise in de productie van winkelmerken en daarom sloot het zich aan bij Cargill om Mercaóleo te vormen, zei hij.

Echter, "we gaan verder dan het winkelmerk, niet alleen op de Spaanse markt, maar uiteindelijk ook in breder Europa en, hopelijk, de VS. De situatie is in feite dat we (olijfolie) in bulk kunnen blijven verkopen aan degenen die het vervolgens verpakken en verkopen als hun eigen merk, of we kunnen meer marge behalen door de verpakking zelf te doen in samenwerking met Cargill. "

Mediterrane concurrenten en de positie van Portugal
Een van de belangrijkste rivalen van Hojiblanca is de Portugese agribusinessgroep Sovena, die deze in 2009 verving als leverancier van huismerkolijfolie in Spanje voor supermarktketen Mercadona.

Gevraagd of de groeiende kracht van andere mediterrane producerende landen een bedreiging of een kans was, zei Luque dat het de noodzaak van Spanje om te werken onderstreepte. "van de boer naar de fabriek ”om de kosten te drukken, omdat het te maken had met landen die meer concurrerend waren. Onder hen was Portugal het meest gegroeid, zowel qua volume als qua concurrentievoordeel, maar er was daar veel Spaans geïnvesteerd, zei hij. Niettemin bleven de productie en de groei in Spanje het hoogst.

Problemen met provinciale mentaliteit
Luque sprak openhartig over zijn frustratie over belemmeringen voor structurele veranderingen aan de productiekant in Spanje. "We hebben nog steeds meer dan duizend coöperaties die onafhankelijk olijfolie verkopen, maar zij hebben het tegen slechts vijf bedrijven die 60 procent van alle wereldwijd verkochte olijfolie kopen. Als we een grotere groep zouden vormen, zou de marktdynamiek veranderen en zouden we een betere prijs kunnen krijgen. "

"In Andalusië zijn wij een van de 800 bedrijven die olijfolie verkopen. Kunnen we alle 800 van ons naar Peking gaan om het te verkopen? "

"De wereldwijde prijsreferentie voor olijfolie is afhankelijk van de productie in Spanje, voornamelijk in Andalusië. " Als er maar twee of drie bedrijven zijn die elk 800 - 900 miljoen ton olie verwerken, kunnen ze hogere prijzen bedingen, zei Luque.

In plaats daarvan was er een gebrek aan transparantie en onwil om lokale belangen te overstijgen (om de gezondheid van de sector als geheel te verbeteren) bij het management in sommige coöperaties.

"Wat integratie (van coöperaties) vaak belemmert, is niet de wet, maar de bekrompenheid en persoonlijke belangen van de mensen die ze leiden, ”zei Luque.