`Tegen de trend in: waarom de olijfolieprijzen in Griekenland dalen - Olive Oil Times

Tegen de trend in: waarom de olijfolieprijzen in Griekenland dalen

Door Athan Gadanidis
5 december 2014 08:58 UTC

De laatste rapporten over prijzen voor bulkverkoop van extra vierge olijfolie (EVOO) in Griekenland laten een scherpe daling zien. Hoe kan dat zijn?

Eerder in november, toen Spanje, Frankrijk, Turkije en Italië tijdens deze periode een lagere productie rapporteerden Oogstseizoen 2014begonnen de prijzen voor Griekse EVOO te stijgen tot € 3.50 - € 4.00 per kilo betaald aan de olijvenfabrieken. De trend is onlangs gekeerd en de prijzen dalen sterk. Sinds vorige week zijn de grote Italiaanse kopers niet bereid om de prijzen boven € 3.20 te bieden.

Griekenland staat mogelijk op de rand van een probleem met de vervalsing van olijfolie

Griekse olijventelers worden gedwongen om tegen lagere prijzen te verkopen om hun kosten te dekken, of om hun verliezen opgelopen door de slechte oogst van vorig jaar. Hoewel de totale productie in Griekenland de sombere resultaten van vorig jaar zal verdubbelen, ligt de oogst in Griekenland dit jaar in veel regio's onder het gemiddelde: de Thasos-productie is voor het tweede jaar op rij bijna 80 procent lager dan het normale niveau. Corfu heeft een daling van 40 procent; in de Peloponnesos is de productie lager dan normaal. Het gebied van Agrinio, in het westen van centraal Griekenland, werd begin november getroffen door zware regenval en de wind zorgde ervoor dat de olijven vielen. Er verscheen zelfs een zeldzame twister die olijfbomen ontwortelde. In andere gebieden, zoals Volos in het oosten, profiteerden veel boeren van hogere prijzen voor tafelolijven en waren ze vroeg aan het oogsten in plaats van te wachten tot de olijvenfabrieken open gingen. Anderen hebben het allemaal opgegeven, of ze oogsten gewoon voor de olie die ze nodig hebben voor hun gezin.

Wie is de schuldige?

Er is genoeg schuld om rond te gaan. Griekse olijfoliefabrieken en handelsbedrijven zijn op zoek naar een snelle ommekeer door te verkopen aan Italiaanse kopers. Door een miljoen kilo olijfolie in bulk te bemiddelen, kunnen ze snel een winst maken van maximaal € 500,000. Ze passen de prijs aan die aan de olijventelers wordt betaald op basis van wat de Italiaanse koper hun wil betalen. De winst voor de olijfmolen of de makelaar is afhankelijk van of ze hoog of laag kopen. Bovendien investeren ze hun winst niet in marketing- of promotieactiviteiten voor Griekse olijfolie. Wanneer ze worden geconfronteerd, geven ze de regering en de economische crisis de schuld van hun passiviteit. Ik heb met een aantal eigenaars van olijvenfabrieken en coöperaties over dit probleem gesproken en zij hebben het bevestigd, maar ze zijn niet bereid om op de plaat te blijven en de massale verkoop van olijfolie aan Italiaanse bedrijven toe te geven.
Zie ook:Volledige dekking van de oogst van 2014
Griekse olijfoliebedrijven handelden ook niet anders in de goede economische tijden. Geen enkele Griekse regering heeft ooit veel belangstelling getoond voor de oprichting van een olijfolieraad of -structuur om de prijzen te beschermen en om innovatieve campagnes of verkoop ervan te promoten Griekse olijfolie Buitenland. Dit laat het veld wijd open voor alle betrokkenen om hun eigen beperkte persoonlijke en regionale belangen te behartigen. Dit is een recept voor een ramp voor de Griekse olijfolie-industrie in het algemeen en voor kleine olijftelers in het bijzonder. Er zijn een aantal individuele fabrieken, telers en marketeers die erin zijn geslaagd om internationaal sterke merken te creëren, prijzen en internationale bekendheid te winnen, maar zij vormen de uitzondering.

Een verhaal over twee landen

De Italianen hebben behoefte om hun steeds groter wordende marktaandeel te bevoorraden kwaliteit olijfolie. Ze hebben geïnvesteerd in promotie en marketing van hun olijfolie en hebben sterke merken gecreëerd. Hun inspanningen werpen hun vruchten af. Italiaanse olijfoliebedrijven hebben ook met succes het agrotoerisme gepromoot naar de olijventeeltgebieden van Italië met fantastische resultaten.

De Griekse regering heeft daarentegen weinig gedaan om het bottelen in Griekenland te promoten en om een ​​sterk landbouw- en gastronomisch toerisme te ontwikkelen. Dit jaar telde Griekenland 20 miljoen bezoekers, maar slechts weinigen hadden de kans om Griekse olijfolie van hoge kwaliteit te proeven. Wat de meeste 4- en 5-sterrenhotels in Griekenland als EVOO dienen, zou door een ervaren proever worden afgewezen. Zelfs als er subsidies worden gegeven aan olijventelers, is er weinig controle over het gebruik ervan.

De rijzende ster

In Tunesië is het aantal bedrijven dat olijfolie in flessen exporteert sinds 20 gestegen van 46 naar 2012 en de Tunesiërs hebben zwaar geïnvesteerd in de ontwikkeling van hun olijfolieproductie. De Tunesische promotiecampagne voor olijfolie was gericht op de Verenigde Staten en Europa, en werd geholpen door de strategie van de Tunesische regering om landbouwproducten een nultarief te geven voor belasting over de toegevoegde waarde (btw). De productie van dit jaar wordt geschat op meer dan 300,000 ton, wat zelfs de totale Griekse olijfolieproductie zou kunnen overtreffen (en zelfs de Italiaanse productie dit jaar). Dit kan een van de redenen zijn dat de Italianen niet meer bereid zijn hoge prijzen te betalen voor de Griekse EVOO; ze kunnen het uit Tunesië halen voor minder dan € 3 per kg.

Is vervalsing van het Griekse EVOO het antwoord?

Grootschalig vervalsing van olijfolie door Italiaanse bedrijven heeft de laatste tijd veel pers gekregen en blijft een voortdurende zorg. Nu staat Griekenland misschien aan de vooravond van een soortgelijk probleem met vervalsing. Grieken zijn de grootste consumenten van EVOO per hoofd van de bevolking ter wereld en verbruiken meer dan 18 kg per jaar. Met zo veel Griekse olijfolie van hoge kwaliteit stroomt naar Italië, wie gaat de Griekse markt bevoorraden?

Eerder dit jaar de Griekse coalitieregering werd geduwd door de TROIKA (de term trojka wordt in Griekenland veel gebruikt om te verwijzen naar de aanwezigheid van de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds sinds 2010 en de financiële maatregelen die regeringen hebben genomen) om het mengen van Griekse olijfolie met beoordeling om de prijzen voor Griekse consumenten te verlagen. Repaso, zoals de naam al doet vermoeden, is het proces waarbij het olijvenpasta-afval een tweede keer met heet water door de centrifuge gaat. Dit proces wordt gebruikt om de rest van de olijfolie die achterblijft in de olijfpasta te extraheren door de eerste persing. Repaso is erg moeilijk te detecteren omdat er geen chemicaliën worden toegevoegd om de olijfolie uit de olijvenpasta te halen. De coalitieregering bereidde zich voor om tot overeenstemming te komen, maar er ontstond weerstand van leden van hun eigen partijlijsten. De olijventelers gingen uit protest de straat op en de voorgenomen wetgeving werd verlaten.

Repaso importeert

Ter voorbereiding op deze nieuwe wetgeving begonnen sommige Griekse olijfoliebedrijven echter grote hoeveelheden repaso-olijfolie uit Spanje via Italië te importeren om het te mengen met Griekse EVOO.

Toen de vorige minister van Plattelandsontwikkeling en Voedselvoorziening, Athanasios Tsaftaris, in februari naar deze kwestie werd gevraagd, erkende hij dat er sprake was van illegale invoer. Tsaftaris erkende het grote probleem van de hellenisering van Spaanse olijfolie (repaso) en merkte op dat de controles zouden worden verscherpt om de kwaliteit van Griekse olijfolie te beschermen. Men vermoedde dat deze hellenisering van de Spaanse repaso de belangrijkste reden was dat de prijzen van het Griekse EVOO niet stegen, zelfs niet met een productieverlies van 50 procent in 2013; de prijzen voor EVOO die in bulk worden verkocht, zijn zelfs gedaald tot € 2.50 per kg. Nu, na de prijsdaling die de olijvenfabrieken willen betalen voor EVOO, doen er in Griekenland opnieuw geruchten de ronde over een grote toestroom van Spaanse repaso.

Kretenzische olijvenfabrieken eisen het recht om repaso te produceren

De belangrijkste reden waarom Griekse olijfoliebedrijven tot dusver aan het stigma zijn ontsnapt olijfolie vervalsing op internationaal niveau is te danken aan de bulkexport van EVOO naar andere landen, voornamelijk naar Italië. Bovendien mogen olijfmolens in Griekenland geen repaso-olijfolie maken. De olijvenpasta moet per vrachtwagen naar een raffinaderij worden vervoerd voor de secundaire extractie met water en vervolgens voor verdere extractie met hexaan om geraffineerde olijfolie te produceren. Dit is de reden dat 80 procent van de Griekse olijfolieproductie in de vorm van EVOO plaatsvindt. Dit kan binnenkort veranderen. De Kretenzische Vereniging van Olijfmolens en Bottelaars heeft onlangs een oproep gedaan aan de Griekse regering om hen toe te staan ​​repaso te produceren in dezelfde olijfmolens waar ze EVOO produceren. Ze noemen milieuproblemen zoals een hoog waterverbruik en afval, en hun wens om winstgevender te worden. Er is een toenemende vraag naar repaso op de wereldmarkt, die zij niet kunnen bieden. Als repaso in dezelfde olijfmolens wordt geproduceerd en naast elkaar in tanks wordt bewaard, neemt de kans op vervalsing toe.

Omdat er geen reservevoorraden van vorig jaar zijn en Italië het grootste deel van de EVOO tegen lagere prijzen bij de olijfmolens opkocht, zouden er geruchten dat er opnieuw sprake is van vervalsing van EVOO. De vraag waar iedereen aan denkt is: wat voor soort EVOO gaat de Griekse consument volgend jaar kopen?



advertentie
advertentie

Gerelateerde artikelen