Toekomst ligt in gespecialiseerde, duurzame productie, zegt Deoleo CEO

Sinds hij werd benoemd tot CEO van Deoleo, is Ignacio Silva erin geslaagd om het lot van 's werelds grootste olijfoliebottelaar om te draaien.

Met een portfolio dat enkele van 's werelds meest populaire olijfoliemerken omvat - Bertolli, Carapelli en Carbonell - zat Deoleo opgezadeld met schulden en had hij moeite om deze af te betalen toen Silva in april 2019 arriveerde.

Echter, in de twee en een half jaar sinds zijn aankomst, leidde Silva inspanningen die de tekorten aanzienlijk verminderden en de verkoop van Deoleo stimuleerden.

De heropleving van het bedrijf heeft de voormalige directeur van Unilever en Schweppes Suntory in staat gesteld om het toekomstige traject van Deoleo uit te stippelen en enkele van de meest urgente problemen aan te pakken waarmee de wereldwijde olijfoliesector wordt geconfronteerd.

Een van de strategieën die Silva gebruikte, was om Deleo niet langer als één wereldwijd bedrijf te zien en zich op individuele markten te concentreren.

"De meeste beslissingen worden genomen op lokale markten, op prijsniveau, op het promotie niveau en het merkpositioneringsniveau,” vertelde Silva aan Olive Oil Times.

Een op maat gesneden benadering van elke markt wordt steeds belangrijker naarmate de sector steeds verder verwijderd is van traditionele olijvenoogst in Griekenland, Italië en Spanje tot hoge dichtheid en superhoge dichtheid oogsten in Noord-Afrika, Turkije, Zuid-Amerika, Australië en Californië.

"De productiekaart verandert”, zegt Silva. ​"De kosten van inzameling en productie volgens de traditionele methode, het grootste deel van de productie in Spanje en andere landen zoals Griekenland, zijn oneindig veel hoger dan de productiekosten van superintensieve of geïrrigeerde gewassen.”

Simpel gezegd, Silva is van mening dat bedrijven zoals Deoleo zich moeten aanpassen aan deze verandering.

Het is makkelijker gezegd dan gedaan. In heel Zuid-Europa is er veel verzet geweest tegen de modernisering van olijfgaarden.

Lobbyen vanuit Spanje heeft geholpen verankeren traditionele landbouw productie als een van de drie kernhuurders van de nieuwste iteratie van de Gemeenschappelijk Landbouwbeleid.

Terwijl de toekomst van de olijfolieproductie zal worden bepaald door de transformatie naar moderne olijfgaarden, Silva gelooft dat traditioneel duurzaam oogsten een essentieel onderdeel zal blijven van de wereldwijde olijfoliemarkt.

"Ze produceren een reeks variëteiten die erg belangrijk zijn in onze melanges", zegt Silva. ​"We hebben rassen nodig die niet goed gedijen in het intensieve systeem, in het irrigatiesysteem, dat zijn rassen die veel minder stabiel zijn en daardoor een veel kortere houdbaarheid hebben.”

"We moeten diversificatie en specialisatie in de teelt van het hooggebergte blijven ondersteunen... in landen als Spanje, Italië en Griekenland", voegde hij eraan toe. ​"We moeten ze helpen hun productiviteit te verbeteren; we moeten ze helpen te moderniseren, nieuwe rassen te ontwikkelen, rassen die anders en dus bijzonder zijn en een andere waarde hebben. We moeten ze meer betalen voor die productie.”

Silva zei dat de promotie van traditionele productie en duurzaamheid hand in hand gaan. In januari maakt het bedrijf zijn nieuwste duurzame strategie bekend. Een van de doelen is om traditionele producenten te helpen winstgevender te worden terwijl ze de beste landbouwpraktijken volgen.

"Er zijn twee oplossingen', zegt Silva. ​"Een daarvan is om over te stappen op een model dat lijkt op: wat Portugal heeft gedaan, een gedeeltelijke oplossing. Maar ik geloof dat er een andere oplossing is die met duurzaamheid te maken heeft en dat die twee samen moeten gaan.”

"Dat wil zeggen, om de kleine producenten te verdedigen, zolang ze in staat zijn te moderniseren, digitaliseren en vooral te diversifiëren”, voegde hij eraan toe.

Ongeacht het type productie ziet Silva het gebrek aan technologische modernisering als iets anders dat de olijfoliesector op alle niveaus tegenhoudt.

"Ik ben van mening dat de sector over het algemeen een vrij ouderwetse sector is, met verouderde praktijken en daarom digitalisering gebruikt om bijvoorbeeld het productieproces te beheersen en traceerbaarheid controleren, zijn zeer relevante aspecten,” zei hij.

Silva noemde het gebruik van technologie om te anticiperen op oogsten als iets dat een revolutie teweeg zou brengen in de sector.

Hij zei dat Deoleo samenwerkt met de Universiteit van Córdoba aan technologie om producenten te helpen anticiperen op hoeveel olijfolie ze aan het begin van het oogstjaar zullen produceren in plaats van dit in december of januari te weten.

Silva stelt dat dit producenten zou helpen bij het plannen van de toekomst door te anticiperen op prijzen op basis van oorsprong en kwaliteit.

Naast het verbeteren van de winstgevendheid voor boeren, stelt Silva dat de sector waarde moet toevoegen aan de hele toeleveringsketen van olijfolie. Hij zei dat dit de commoditisering van olijfolie zou stoppen, die de nadruk legt op productie tegen de laagst mogelijke kosten en kwaliteit vaak als bijkomende schade beschouwt.

Om dit te doen, moeten bedrijven zich echter meer richten op consumenten en minder op hun vooropgezette ideeën over wat mensen zouden willen in een olijfolie.

"Wat het bedrijf moet doen, is de consument centraal stellen bij al onze beslissingen en proberen aan hun behoeften te voldoen', zei hij. ​"Op deze manier geloof ik dat we een meer duurzame ontwikkeling van de categorie zullen bereiken dan we tot nu toe hebben gedaan.”

Silva herhaalde wat olijfolieproducenten van alle soorten en maten van over de hele wereld hebben verteld Olive Oil Times, wat de noodzaak is om consumenten voor te lichten over de verschillen tussen ​"goede” olijfolie en ​"slechte” olijfolie en waarom de ene meer geld waard is dan de andere.

"Ik denk dat er veel werk aan de winkel is', zei Silva. ​"Ik denk dat een van de fouten die de categorie de afgelopen jaren heeft gehad, is dat het niet transparant is geweest met de consument, en dat is iets waar we nu voor betalen in landen als Spanje."

Silva zei de nieuwe wetgeving in Spanje Het regelen van de kwaliteit en normen van olijfolie is een stap in de goede richting, maar had sterker kunnen zijn.

De wetgeving omvat een reeks traceerbaarheidsvereisten voor bulkzendingen van olijfolie, strengere controle op hoe de voorwaarden ​"maagd” en ​"extra vierge” mag worden gebruikt en er wordt hard opgetreden tegen het mengen van olijfolie uit verschillende oogstjaren.

Een element van de huidige olijfoliemarkt waar de nieuwe wetgeving niet in slaagde, maar Silva benadrukt dat het moet worden hervormd, was de rol van proefpanels bij het bepalen olijfolie kwaliteit.

"Het proefpanel is opgericht om consumenten zekerheid te bieden, om te garanderen dat het product dat ze consumeren een product van hoge kwaliteit is, en vooral een product dat precies is wat de fles zegt,” zei Silva.

"Nu denk ik dat het niet het beste hulpmiddel is", voegde hij eraan toe. ​"Het is een tool die bottelaars rechtsonzekerheid geeft omdat we maar een deel van de keten in handen hebben.”

"De kwaliteit van de olie heeft te maken met de manier van verzamelen, met de manier waarop het product bij de bron wordt verzorgd, hoe we het bottelen en vooral hoe het wordt bewaard en verzorgd op het verkooppunt”, vervolgt Silva. . ​"We kunnen daarom niet verantwoordelijk worden gehouden voor de hele keten, maar slechts gedeeltelijk voor één onderdeel.”

De controverse over de rol van proefpanels heeft lang een probleem geweest in Spanje. Supporters van het proefpanel zeiden van wel ​"een fundamenteel instrument” om de kwaliteit te waarborgen.

Tegenstanders stellen dat het een verouderde methode is die juridische risico's voor bottelaars, exporteurs en detailhandelaren met zich meebrengt. In 2018 is een audit van PricewaterhouseCoopers sensorische panelevaluaties genoemd ​"een ongepast kwaliteitscontrolemechanisme dat de meest elementaire principes van het Spaanse rechtssysteem schendt en ernstige schade toebrengt aan het publiek en de olijfolie-industrie.”

Silva van zijn kant zei dat het gebrek aan consistentie van proefpanels onzekerheid in de industrie veroorzaakt. Hij wil meer keuzevrijheid bij elke stap in de olijfoliesector, van boeren tot retailers.

"Ik ben van mening dat het proefpanel moet worden vervangen door iets dat bottelaars zelf een stap voorwaarts moeten zetten, aanbieden, anticiperen en reguleren”, zei hij. ​"We moeten het proefpanel een alternatieve methode geven die ervoor zorgt dat het kwaliteit garandeert aan de consument, maar geen gebruik maakt van subjectieve systemen.”

Hoewel Silva erkent dat er veel uitdagingen zijn voor de olijfoliesector, is hij optimistisch dat de millennia-oude oogst een fatsoenlijk inkomen kan blijven bieden aan iedereen die betrokken is bij de productie en commercialisering ervan.

Ondanks waarschuwingen dat hoge prijzen kwetsen exporteurs, zei Silva dat olijfolie zo waardevol is als mensen denken dat het is. Om iedereen in de sector te laten floreren, moeten ze deze aanpak volgen.

"Ik denk dat het probleem met de [winst]marge te maken heeft met de waarde die we aan het product hechten", zei hij. ​"Als we het product niet waarderen en extra vierge oliën van twijfelachtige kwaliteit vinden voor € 3, is het voor de keten en al zijn agenten onmogelijk om geld te verdienen."

"Het probleem met olijfolie is dat er een jaar is dat sommigen verdienen en een ander jaar dat anderen verdienen, maar de keten genereert geen waarde op een duurzame manier, en dat moeten we oplossen", concludeerde hij.