Regen en sneeuw zijn niet genoeg om de droogte in Italië te doorbreken

Volgens de laatste rapporten van het droogteobservatorium van het Italiaanse National Research Council (CNR) Institute for Bioeconomy, was 2022 in alle opzichten een jaar van extreme weersomstandigheden voor Europa.

In Midden- en West-Europa en het centrale Middellandse Zeegebied was 2022 het warmste jaar ooit gemeten. Negen van de 12 maanden registreerden positieve temperatuurafwijkingen. Wat de regenval betreft, werd eind januari 2023 een groot deel van het Europese grondgebied nog steeds getroffen door een langdurige ernstige tot extreme droogte.

"De zomer van 2022 in Europa was de heetste en droogste van de afgelopen 500 jaar, zoals blijkt uit een studie die is uitgevoerd door onze collega's van het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek (JRC) van de Europese Commissie,” vertelde Ramona Magno, de wetenschappelijk coördinator van het droogteobservatorium, Olive Oil Times.

"We kunnen gerust zeggen dat dit noch de eerste noch de laatste droogte is”, voegde ze eraan toe. ​"Onze analyses tonen aan dat Italië sinds het begin van deze eeuw om de drie of vier jaar te maken heeft gehad met een zeer intense droogte van meer dan een jaar, wat een aanzienlijke vermindering van de regenval betekent.”

Uit gegevens van het CNR Institute of Atmospheric Sciences and Climate blijkt dat 2022 het droogste jaar in Italië was sinds 1800, met een regentekort van 30 procent aan het einde van de periode.

Het tekort loopt op tot 40 procent in de noordelijke regio's van het land, waar in 11 van de 12 maanden, met uitzondering van december, ondergemiddelde regenval viel.

De sneeuwval was ook onder het gemiddelde en lager dan het voorgaande seizoen - de Apennijnen waren het zwaarst getroffen gebied, met de sneeuwlaag beperkt tot de hoogste toppen.

Sneeuwval in de tweede helft van januari 2023 herstelde het tekort gedeeltelijk, vooral in centrale regio's, maar het is niet voldoende om de gemiddelde waarden van 2011 tot 2021 in de Alpen te bereiken.

"Naast het gebrek aan regen leidden de hoge temperaturen tot een milde winter”, aldus Magno. ​"Dat gebeurde vooral in het noordwesten van het land, waar de bovengemiddelde temperaturen van het late voorjaar tot de zomer overgingen in hevige hittegolven.”

"Bovendien versnelden de hete en droge winterwinden het proces van verdamping van vocht in de bodem en leidden tot een vroege uitdroging ervan,” voegde ze eraan toe.

Het laatste rapport van het Instituut van Diensten voor de Landbouw- en Voedselmarkt (Ismea) constateerde dat het langdurige gebrek aan regen en de hoge zomertemperaturen de vegetatieve ontwikkeling van de olijfbomen in veel delen van Italië aanzienlijk belemmerden. bijdragen aan de daling van de olijfolieproductie.

Met reservoirs en grondwater uitgeput door maanden zonder regen, maakten boeren zoveel mogelijk gebruik van noodirrigatie. Pas eind augustus keerde de regen terug en bracht de boeren wat verlichting.

"De droogte heeft zich geleidelijk verplaatst naar het centrum en een deel van de zuidelijke regio's', zei Magno. ​"Tot het begin van de herfst had Midden-Italië ook problemen met een lage waterbeschikbaarheid in rivieren en meren, ook gezien de magere sneeuwval van de winter die gehalveerd was in vergelijking met het voorgaande seizoen.”

"Velen dachten dat de regens die we midden eind augustus en september 2022 en januari 2023 hebben gezien, een einde zouden kunnen maken aan de droogte”, voegde ze eraan toe.

Magno zei echter dat ondanks deze regens het watertekort in Midden-Italië gedeeltelijk is verminderd, het watertekort op de lange termijn in het land blijft bestaan.

"Als we het langetermijntekort analyseren, over 12 tot 24 maanden, was de regen onvoldoende het tekort in het noorden terugdraaien', vervolgde Magno. ​"Bovendien waren de gemiddelde temperaturen in deze eerste maand van 2023 hoger dan normaal, waardoor de verdamping uit de bodem toenam.”

Zoals het droogteobservatorium onlangs tweeted: terwijl de droogte gebieden van Europa en het Middellandse-Zeebekken blijft treffen, lijdt Noord-Italië al twee jaar onder een neerslagtekort.

"In grote lijnen zullen we gezien de tendens van neerslag, die in de loop van de tijd afneemt en de verdeling ervan over het jaar verandert, steeds frequentere en intensere droogtes zien afgewisseld met periodes van regen, die zeer hevig kunnen zijn en daarom overstromingen kunnen veroorzaken, ' zei Magno.

De afnemende regenval in de regio valt ook samen met de toenemende vraag. Terwijl de wereldbevolking gestaag toeneemt en levensstijlen veranderen, voorspelt het droogteobservatorium de beschikbaarheid van water in Europa, met name in de mediterrane gebieden, zal de neiging hebben om af te nemen door 2040.

Het lijkt misschien voor de hand liggend, maar het belangrijkste advies van experts voor boeren is om water te besparen, wat kan worden gedaan door hun praktische advies op te volgen.

"We realiseren ons nu dat waterovervloed niet als vanzelfsprekend moet worden beschouwd, 'zei Magno. ​"De manier waarop watervoorraden worden beheerd, moet worden veranderd, vooral in sommige gebieden.”

"Laten we bijvoorbeeld bedenken dat de noordelijke regio's van Italië minder gewend zijn aan droogte dan de zuidelijke,' voegde ze eraan toe. ​"Omdat de boeren in het zuiden al lang gewend zijn aan warm en droog weer, hebben velen van hen al druppelirrigatiesystemen geïmplementeerd.”

De eerste suggestie is om de irrigatie te optimaliseren. ​"Bovendien raden we aan om te kiezen voor gewassen en planten olijfvariëteiten geschikter om langdurig gebrek aan regen te weerstaan, 'zei Magno. ​"Ook boeren nodigen we uit precisielandbouw toe te passen. '

"Dankzij het gebruik van satellietbeelden is het mogelijk om het deel van het veld te detecteren waar de planten het meest gestrest zijn en alleen in dat specifieke deel in te grijpen, waardoor water, maar ook kunstmest en de hoeveelheid werk worden bespaard, wat zich vertaalt in economische besparingen ', voegde ze eraan toe.

Bovendien moedigen de experts nu de hergebruik van stedelijk afvalwater. ​"In sommige landen is het gebruik van rioolwater voor de irrigatie van gewassen na een zuiverende behandeling al wijdverspreid, terwijl het in landen als Italië nu in opkomst is”, aldus Magno. ​"We denken dat dit een onderzoekssector moet zijn die moet worden geïmplementeerd.