Route naar duurzaam toerisme in Griekenland bekleed met olijfolie

In de vroege jaren 70 explodeerde de Griekse toeristenindustrie. Prachtige Griekse flirts van zee, zon en bergen in combinatie met een unieke geschiedenis, heerlijk eten, goede luchthaveninfrastructuur en de kosten van levensonderhoud die lager zijn dan in andere Europese plaatsen, maakten het Zuidoost-mediterrane land tot een veelgevraagde bestemming.

Dit leidde op zijn beurt tot een ​"industrialisatie” van het toeristisch product, aangezien de meerderheid van de Griekse bestemmingen investeerde in een ​"Sea and Sun” toeristisch product, volgens Alexandros Passalis, een expert in toerisme en manager van het Alex Beach Hotel & Bungalows op het Griekse eiland Rhodos.

"Tegenwoordig is dit niet genoeg. In een periode waarin concurrentie nieuwe regels heeft gesteld op de mondiale toerismemarkt, is de uitdaging voor Griekenland om een ​​succesvolle speler te worden in de context van de ontwikkeling van duurzaam toerisme. De opkomende vraag naar toeristische activiteiten met speciale interesses, zoals landbouw en voedsel, kan Griekse bestemmingen de mogelijkheid bieden om hun toeristisch product te differentiëren en te verbeteren”, aldus Passalis. Olive Oil Times.

In zijn scriptie voor een MSc aan de Bournemouth University School of Tourism, die een hoofdstuk van het boek vormde ​"Toerisme en nieuwe media', dat een hele reeks casestudies uit Italië en Griekenland bevatte, ontdekte Passalis dat olijfolie, evenals speciale, toeristische bronnen zoals gastronomisch toerisme en lokale voedselproducten, een groot potentieel hebben voor de marketing van Griekse toeristische bestemmingen , en kan worden gebruikt als instrumenten voor duurzame ontwikkeling en een uitweg uit de economische en sociale crisis van het land.

Maar wat is duurzame ontwikkeling? Wil het toerisme duurzaam blijven, dan moet het bepaalde economische, sociale en ecologische dimensies omvatten. In een notendop, het moet lokale ecosystemen respecteren en optimaal gebruik maken van milieubronnen die sleutelelementen zijn in de ontwikkeling van het toerisme; het moet inkomsten in de lokale economieën injecteren en ervoor zorgen dat ze draaiende houden op een eerlijke manier die alle belanghebbenden ten goede komt; en het moet het culturele erfgoed en de traditionele waarden van gastgemeenschappen respecteren en tegelijkertijd intercultureel begrip en tolerantie stimuleren.

"Dat is de reden waarom olijfolie een sterk marketinginstrument kan worden om duurzaam toerisme te garanderen dat zich niet beperkt tot ​'De clichés van de zee en de zon”, zegt Passalis, wiens onderzoek ten doel had te evalueren hoe olijfolie kan bijdragen aan de duurzame toeristische ontwikkeling in Griekenland door het Griekse toeristische product te differentiëren en te verbeteren.

De onderzoeker voerde persoonlijke diepte-interviews uit met Griekse toerismeprofessionals. De hotel- en restaurantmanagers of -eigenaren die aan het onderzoek deelnamen, werden aangemoedigd om hun ervaringen bij het promoten van olijfolie te beschrijven, te vermelden wat gasten er interessant aan vonden en aanbevelingen te doen over hoe het nationale toerismeproduct door middel van olijfolie kan worden verbeterd. Alle respondenten werd gevraagd om de barrières in het verband tussen olijfolie en toeristische ervaringen in Griekenland te beschrijven en om hun ideeën te analyseren over de manier waarop vloeibaar goud een instrument zou kunnen worden voor de ontwikkeling van duurzaam toerisme.

Over het algemeen concludeerde het onderzoek dat lokale gastronomie essentieel is, aangezien moderne reizigers het beschouwen als een middel om nieuwe culturen te ontdekken, en toeristische bestemmingen moeten komen met manieren om een ​​echte ​"smaak” van de regio aan toeristen zonder in te boeten op duurzaamheid, nu meer dan ooit.

Ten eerste werd vastgesteld dat als activiteiten met betrekking tot olijfolie, zoals oogsten, effectief worden gepromoot, Griekse bestemmingen de mogelijkheid hebben om zelfs in het laagseizoen vraag te creëren en, nog belangrijker, waarde toevoegen aan de ervaring van de toeristen (iets dat goed gebeurt nu in Spanje met oleotoerisme).

Vervolgens suggereerde de studie dat de rol van de overheid en lokale autoriteiten zou moeten zijn om olijfolie te gebruiken als een instrument voor duurzame ontwikkeling door de belangen van de plattelandsgemeenschappen in de toeristische bestemmingen te harmoniseren met de toeristische sector en het milieu, en ecologische, economische en culturele aspecten op de meest compatibele manier.

Veel respondenten stelden voor om een ​"olijfolieroutes” zoals die in Italië als een andere manier om olijfolie als toeristisch product bekend te maken – routes waardoor bezoekers meer te weten kunnen komen over het productieproces van olijfolie, de kwaliteit en het culturele belang ervan.

"Alle respondenten van het onderzoek waren het erover eens dat olijfolie inderdaad het Griekse toeristenproduct kan onderscheiden. Griekenland wijdt 60 procent van zijn gecultiveerde land aan de olijventeelt en staat ondanks zijn kleine omvang op de derde plaats in de wereldolijfolieproductie.”

"Olijfolie is onlosmakelijk verbonden met de Griekse identiteit; het is een integraal onderdeel van het Griekse dieet en wordt voortdurend gebruikt, niet alleen om in voedingsbehoeften te voorzien, maar ook voor culturele en religieuze doeleinden”, zegt Passalis, wiens onderzoek aantoonde dat de verbinding tussen olijfolie en toerisme inderdaad kan voldoen aan alle drie dimensies van duurzaam toerisme.

• Alexandros Passalis


• Toerisme en nieuwe media