In Minas Gerais gaan productie en toerisme hand in hand

Naast de koffieplantages en tussen de weelderige vegetatie hebben olijfbomen hun aanwezigheid kenbaar gemaakt in Minas Gerais, een regio ten noordoosten van São Paulo, Brazilië.

Vechtend tegen het weer, maar met geloof en doorzettingsvermogen, hebben de producers hier all-in gegaan voor hoge kwaliteit olive oil productie en oleotoerisme als een manier om het publiek te informeren over hun producten.

Tinten groen omhullen bezoekers die aankomen in de Sierra da Mantiqueira van Minas Gerais, drie uur ten oosten van São Paulo, waar palmbomen zich vermengen met bananen en koffieplantages om de heuvels te bedekken. Sinds enkele jaren zoeken en vinden olijfbomen hun plaats in dit vruchtbare en kleurrijke ecosysteem.

Het was een merkwaardig landschap om deze soort zo geassocieerd met een mediterraan klimaat te vinden tijdens een bezoek vorige maand toen de oogst begon in Brazilië - een van de nieuwste actoren in de wereld van olive oil productie.

We hebben hier niets gevonden dat lijkt op de olijfgaarden van de Middellandse Zee. Minas Gerais is allesbehalve traditioneel en de olijventeelt is net zo verrassend als het land en de mensen.

Zoals de mijnwerkers, zoals de inwoners van de regio worden genoemd, uitleggen, kunnen ze alle vier de seizoenen in twee uur hebben, maar een paar dingen zijn constant. Er zal altijd vocht zijn, te veel water, en dat een wolk midden in de oogst al zijn woede zal ontladen is meer een zekerheid dan een mogelijkheid. Maar dan komt de zon op, verschijnt er een regenboog en, tja, wie kan dat weerstaan?

Dus we vergeten alles wat we weten over de olijfboom - waterstress, thermische oscillatie, plantframes - en we laten ons verrassen, want de waarheid is dat ongeveer 10 jaar geleden de producenten in dit gebied - een van de beroemdste terroirs voor de teelt van koffie - begon olijfbomen te planten.

Het is inmiddels een paar jaar geleden en de oliën die in de regio worden geproduceerd, hebben terrein gewonnen op internationale wedstrijden.

een producent, Fazenda Irarema, die een Gold Award won op de 2019 NYIOOC vanwege zijn blend, ligt op 12 kilometer (7.5 mijl) van Poços de Caldas, een gebied dat bekend staat om zijn vulkanische bodem en thermale bronnen die in het weekend een groot aantal toeristen trekken.

Hier vestigde de familie Carvalho Dias zich veertig jaar geleden. Monica had een droom om in de buurt van haar neef te wonen. Aanvankelijk hield haar man, Mauricio, vol dat er niets te koop was, maar gaf uiteindelijk toe en het paar arriveerde bij wat hun nieuwe thuis zou worden.

De boerderij, opgericht in 1870, was vijf jaar lang volledig verlaten toen ze arriveerden. Tegenwoordig bestaat het uit nette, goed onderhouden velden, waar fruit, groenten, noten, een van de meest bekroonde koffiesoorten ter wereld - en olijfolie - worden verbouwd en geproduceerd.

De combinatie van landschap en productieproces bracht de familie Carvalho Dias ertoe de deuren van hun huis te openen en ze ontvangen nu elk weekend tot 600 bezoekers in Fazenda Irarema.

De ervaring is compleet, inclusief de kans om het landbouwproces te zien en de boerderijwinkel te bezoeken waar zeep en andere cosmetica gemaakt met de oliën en zijn bijproducten worden geproduceerd en verkocht.

Naast de boerderij ligt Bemdita, een premium vleeswinkel, geproduceerd in het gebied onder strikte zorg en beheerd door Carol, wiens echtgenoot, Moacir, de zoon van Monica en Maurício, de oliemolen leidt, elke machine beheert en elke extractie controleert.

Zijn zus werkt in het aangrenzende restaurant, waar toeristen genieten van lokale producten in combinatie met oliën. Zelfs de kleinkinderen, de derde generatie, doen mee door fruit te verkopen dat ze zelf verzamelen.

Maurício kent elke centimeter van het veld en weegt nieuwe methoden en technologieën af om de productie en kwaliteit van het fruit te verbeteren; een echte uitdaging vanwege het klimaat en de overvloed aan ongedierte.

Naburig Irarema is de Fazenda Rainha, waar de beroemde Orfeu-koffie wordt geproduceerd en enkele jaren geleden ook olijfolie.

Het project, eigendom van de familie Marinho die de mediagigant O'Globo beheert, is bezig met de lancering van zijn merk. Hier wordt geoogst in de traditionele manier op land dat naast ongelooflijk groen ook bergachtig is.

De productiekosten in Minas Gerais zijn hoog, tussen de $ 5 en $ 6 per liter, en daarom zijn de prijzen van de oliën ook hoog.

Brazilië geproduceerd 230,000 liter in 2019, en 40 procent van het totaal kwam uit deze regio (de overige 60 procent werd geproduceerd in het zuiden van het land).

In 2020 zal de productie in het gebied 30 procent lager zijn dan in 2019. Schimmels en hevige hagelbuien in het bloeiseizoen hebben invloed gehad op de oogst.

"Het is een realiteit die velen ontmoedigt, maar voor anderen motiveert het hen om zichzelf opnieuw uit te vinden en ervaringen te creëren, zoals oleotoerisme, die nieuw zijn in Brazilië en ons in staat stellen een cultuur van olijfolie”, zegt Ana Beloto, een proever, columnist en marketingexpert, die al 18 jaar olijfoliemerken in de regio introduceert.

"We moeten vooruitgang boeken in het onderwijs, zodat mensen goede olijfolie kennen, waarderen en consumeren - een pad dat niet gemakkelijk is, maar het is absoluut mogelijk", voegde ze eraan toe.

Een paar kilometer verderop legt Carla Borriello uit dat de productie in Minas Gerais wijst op differentiatie. Ze is er al in geslaagd om haar olie, Borriello, te introduceren in enkele van de belangrijkste restaurants in São Paulo.

Haar probleem is niet de verkoop van de olie, maar het kleine volume dat ze kan bemachtigen – er wordt in 2,000 amper 2020 liter verwacht. Ze gelooft dat er grote kansen zijn voor olive oil proproducenten in het land, dat ondanks een zeer lage consumptie per hoofd van de bevolking (minder dan één liter), een grote stedelijke bevolking heeft die bereid is te betalen voor kwaliteit.

In een markt die wordt gedomineerd door laagwaardige industriële merken, merkte ze op, is er een kans om voort te bouwen op de hoge kwaliteit van lokale productie.