Spanje lanceert een nieuwe strategie tegen woestijnvorming

De Spaanse regering heeft een nieuw alomvattend meerjarenactieplan aangekondigd om woestijnvorming tegen te gaan, een fenomeen dat twee derde van het land treft.

Woestijnvorming wordt beschouwd als een steeds toenemende bedreiging voor de bodemvruchtbaarheid en biodiversiteit in veel regio's, waaronder enkele van de meest relevante olijventeeltgebieden van Spanje.

Tot 2030 zullen nationale en lokale autoriteiten, onderzoekers, niet-gouvernementele organisaties, boeren en andere belanghebbenden deelnemen aan de nationale strategie voor de strijd tegen woestijnvorming (ENLD).

Het heeft tot doel de biodiversiteit en ecologische veerkracht in de droogste gebieden van het land te vergroten en tegelijkertijd acties te bevorderen om aangetaste bodem te herstellen.

"Het grotere doel is om bij te dragen aan het behoud en herstel van het natuurlijk kapitaal in de droge, semi-aride en droge sub-vochtige gebieden van Spanje”, kondigde de ENLD in een persbericht aan. ​"En om vooruitgang te boeken in de richting van neutraliteit in landdegradatie door woestijnvorming te voorkomen en te verminderen en aangetaste gebieden te herstellen.”

Andalusië, de grootste olijfolieproducerende regio ter wereld en de thuisbasis van veel van 's werelds olijfgaarden met een superhoge dichtheid, is een van de meest risicovolle gebieden.

Onder de aanjagers van woestijnvorming noemt de ENLD intensieve landbouw, grazende veestapels en overexploitatie van watervoorraden.

Het vermeldt ook ontvolking van plattelandsgebieden, verlaten van bosgrond, klimaatverandering en bosbranden als gelijktijdige oorzaken van de verslechterende situatie.

De nationale strategie zal een netwerk van experimentele gebieden voor landherstel tot stand brengen en het behoud van waterbronnen, bodembehoud, landbeheer en beste praktijken op het gebied van bosbouw bevorderen.

De strategie roept ook op tot het creëren van een nationale atlas van woestijnvorming, een openbaar informatieplatform en een nationale raad die toezicht houdt op de inspanningen om woestijnvorming tegen te gaan.

Hoewel het herstellen en herstellen van getroffen gebieden een van de hoofddoelen van de nieuwe strategie is, kan niet alle schade ongedaan worden gemaakt.

"Het zou erg lang duren voordat een verlaten gebied zijn ecologische referentiefunctionaliteit heeft hersteld”, vertelde Gabriel del Barrio, een landschapsecoloog en woestijnvormingsexpert bij het Arid Zones Experimental Station (CSIC), aan Olive Oil Times.

"Landdegradatie betekent een totale ecologische vereenvoudiging en uitputting van hulpbronnen, "voegde hij eraan toe. ​"Daarom heeft het betrokken ecosysteem een ​​zwakke basis om vooruitgang te boeken. Waar bijvoorbeeld de bovengrond is geërodeerd, is het erg moeilijk om een ​​goede ecologische secundaire successie te beginnen. Natuurlijk kan en zal het worden gedaan, maar het zal decennia of eeuwen duren in droge gebieden.

Volgens Del Barrio zijn vroegtijdige waarschuwing en preventie betere alternatieven, aangezien een herstel bijna uitsluitend succesvol zal zijn op land dat slechts licht aangetast is.

"De beste aanpak is om extreme niveaus van bodemdegradatie te vermijden”, zei hij. ​"Voor land in gebruik, dus onder matige woestijnvorming, hebben we ontdekt dat het maximaliseren van de landbeheeropties een plausibele benadering is die nog steeds verenigbaar is met het maken van winst.”

"Met het maximaliseren van beheeropties bedoel ik het beheren van praktisch landgebruik op een zodanige manier dat het kan worden veranderd in ander landgebruik, "voegde Del Barrio eraan toe. ​"Hoe meer landgebruik mogelijk wordt, hoe beter.”

"In ecologische termen betekent dit het verminderen van de vegetatieomzet, het vergroten van de biomassa en het laten accumuleren van organische koolstof in de bovengrond, "vervolgde hij. ​"In landgebruik is dat eenvoudig om te zetten in beheercriteria die de grondwaarde en de weerbaarheid van de boer op lange termijn vergroten.”

Terwijl woestijnen ecosystemen zijn die zich in de loop van de tijd hebben aangepast, leidt woestijnvorming tot een heel andere omgeving.

"Woestijnland zijn de vereenvoudigde overblijfselen van een origineel landschap', zei Del Varrio, ​"Overexploitatie, uitputting van de bodem en andere drijfveren zorgden voor een selectieve druk op opportunistische soorten”, wat de biodiversiteit verminderde.

Experts geloven dat klimaatverandering niet de enige oorzaak van woestijnvorming maar kan de impact van door mensen aangestuurde overexploitatie.

"Het huidige vooruitzicht van een relatief snel opwarmend klimaat kan een grote impact hebben op woestijnvorming”, zei Del Barrio. ​"Ten eerste zal het fungeren als door mensen aangedreven uitbuiting om water, netto primaire productiviteit en andere langzaam herstellende natuurlijke hulpbronnen uit te putten. Ten tweede kan de snelheid van verandering aanpassing in natuurlijke ecosystemen verhinderen.”

Del Barrio voegde eraan toe dat hoewel het klimaat op aarde constant is veranderd, de snelheid van deze verandering veel langzamer was, waardoor ecosystemen zich konden aanpassen. Hij maakt zich echter zorgen dat deze veranderingen te snel gaan voor die systemen om zich aan te passen.

De problemen veroorzaakt door het snel veranderende klimaat vallen ook samen met een tendens naar intensieve landbouwpraktijken, die deze problemen verergeren.

"In de afgelopen tijd is het landgebruik steeds intensiever geworden, "zei Del Barrio. ​"Vooral geïrrigeerd land. Het is enorm toegenomen in Spanje, met een stijging van 14 procent tussen 2010 en 2019. Het geïrrigeerde land beslaat ongeveer 40,000 vierkante kilometer en is verantwoordelijk voor 80 procent van het totale waterverbruik in het land.”

"Ervan uitgaande dat de reservoircapaciteit constant blijft en de watervoerende lagen geleidelijk uitgeput raken, volgt daaruit dat de veiligheidsmarge tegen droogte, hittegolven en andere ongunstige weersomstandigheden gevaarlijk wordt verkleind”, voegde hij eraan toe.

In juni werd Spanje getroffen door een van de ergste hittegolven van de afgelopen jaren. In combinatie met seizoensvoorspellingen bracht de hittegolf het Nationaal Meteorologisch Agentschap ertoe om burgers en boeren te waarschuwen voor een hete zomer die voor het grootste deel van het land in het verschiet ligt.

"De hittegolf die is geregistreerd in West-Europa... is door de Wereld Meteorologische Organisatie beschreven als ongewoon vroeg en intens', vertelde José Ángel Núñez Mora, hoofd Klimatologie van het Meteorologisch Centrum in Valencia. Olive Oil Times.

"De warme luchtmassa verspreidde zich in een vroeg stadium van Noord-Afrika naar Europa, vóór de zomerzonnewende, wat meer typische temperaturen voor juli of augustus met zich meebracht”, voegde hij eraan toe.

In het geval van Spanje duurde deze anomalie meer dan een week, met gemiddelde temperaturen die 10 ºC boven de typische waarden van half juni lagen.

"Verschillende observatoria overschreden 40 ° C. Sommigen van hen overschreden hun historische record van maximumtemperatuur in de maand juni,” zei Núñez Mora.

Hij voegde eraan toe dat sommige delen van het land vorige maand recordtemperaturen registreerden, waaronder San Sebastian in Baskenland.

Recordtemperaturen komen ook vaker voor, waarschuwde de meteoroloog, met historische hittegolven in 2017 en 2019.

"Het International Panel on Climate Change (IPCC) waarschuwt nu al twee decennia dat een lineaire stijging van de gemiddelde temperatuur zou leiden tot een exponentiële toename van zeer warme dagen en de frequentie van hittegolfdagen”, zei hij. ​"Aan de andere kant zou er een afname zijn van de koude en zeer koude dagen, en de koude golven zullen zeldzamer zijn.”

Núñez Mora zei dat klimaatgegevens die de afgelopen jaren zijn verzameld, aantonen dat de IPCC's waarschuwingen komen tot wasdom.

Wat hij beschrijft als een ​"niet al te pessimistisch scenario” laat zien dat afwijkingen in de warme temperatuur zijn gestegen van 5 procent van de dagen in de laatste 25 jaar van de 20^th eeuw tot 50 procent van de dagen in de laatste 30 jaar van de huidige eeuw.

"Hoewel de componenten van het aardse systeem zeer verschillend zijn qua samenstelling, fysische en chemische eigenschappen, structuur en gedrag, zijn ze allemaal gebonden door stromen van massa, warmte en hoeveelheid beweging, wat inhoudt dat het geen gesloten systemen zijn, maar alle subsystemen zijn open en met elkaar verbonden,” zei Núñez Mora.

"Dus een verandering in één component, in dit geval de atmosferische, heeft noodzakelijkerwijs een impact op andere, met name de biodiversiteit en kwetsbare ecosystemen in onze mediterrane omgeving, "concludeerde hij.

• Spaans ministerie voor de ecologische transitie en de demografische uitdaging
• Spaans Nationaal Meteorologisch Agentschap