VS lanceert gecoördineerde aanvallen op EU-olijfoliebolwerken vanuit Washington en Sacramento

California State Senator Lois Wolk en House Ways and Means Committee voorzitter Dave Camp Me

Het was misschien niet het offensief dat velen de afgelopen weken hadden verwacht, hoewel het zorgvuldig was gericht.

Ten eerste was er de vrijgeven van een rapport naar aanleiding van een onderzoek van een jaar door de International Trade Commission van de Verenigde Staten dat volgens sommige deskundigen voldoende gronden zal bieden voor handelsacties en formele WTO-klachten tegen EU-olijfolie die in de VS wordt geïmporteerd

En gisteren, Californië een wet aangenomen om zijn eigen olijfoliecommissie op te richten om onderzoek te doen, normen aan te bevelen, inspanningen te organiseren om marktaandeel te veroveren en anderszins oorlog te voeren tegen invoer van lage kwaliteit.

De nabijheid van de twee gebeurtenissen lijkt misschien toevallig, maar ze zijn het resultaat van een georganiseerde aanval door een groep Amerikaanse producenten en belanghebbenden, nu bekend als de American Olive Oil Producers Association (AOOPA), en hun Australische bondgenoten.

Hun wortels gaan terug naar a Dixon, Californië bijeenkomst waar telers opgesteld en besprak een binnenlandse marketingorder met het uiteindelijke doel de invoer aan hogere normen te houden.

Vervolgens slaagden vertegenwoordigers uit Californië en Georgië erin te lobbyen bij het machtige House Ways and Means Committee om een ​​USITC-onderzoek te vragen naar de ​"concurrentievoorwaarden” waarmee de jonge Amerikaanse olijfolie-industrie wordt geconfronteerd.

De december 2012 horen op de USITC in Washington was zo'n schot in de roos dat commissaris Shara L. Aranoff, een democraat uit Maryland, benoemd door George W. Bush, somber zei: ​"Ik ben een beetje bang dat mijn kinderen erachter zullen komen wat ik ze al die jaren te eten heb gegeven.”

Tijdens de hoorzitting besteedde Alexander Ott, destijds uitvoerend directeur van de nieuwe AOOPA, een groot deel van zijn vijf minuten durende toewijzing - en meer tijd tijdens directe ondervraging - aan het benadrukken van de niet bestaand van een marketingorder voor olijfolie: ​"Er is geen marketingorder,” benadrukte Ott herhaaldelijk gedurende de dag, en voegde eraan toe: ​"de hysterie over een mogelijke federale marketingorder is enigszins humoristisch. (Ott is niet meer bij de vereniging)

De mystieke marketingorder vond echter een weg naar de... Verenigde Staten Farm Bill. Producenten in Californië drongen aan op een bepaling die zou vereisen dat geïmporteerde oliën onderworpen zouden zijn aan beperkingen, zoals smaaktesten, wanneer een marketingorder voor olijfolie wordt opgesteld. De California Olive Oil Council noemde de olijfolievoorziening onderdeel van ​"een gezond verstandsprogramma dat vereist dat invoer aan dezelfde normen moet worden gehouden als Amerikaanse olijfolie.”

Rond dezelfde tijd was Lois Wolk - de senator van de staat Davis, Californië en een Dixon-deelnemer - een hoorzitting houden alleen in Sacramento voor een volle zaal en een publiek van honderden die live meekeken via een webcast. Wolk is nieuw gevormd ​"De Subcommissie Olijfolie en Opkomende Producten van de Staatssenaat hoorde een stoet getuigen die hun verhalen presenteerden over de uitdagingen waarmee de olijfolieproducenten van de staat worden geconfronteerd, die volgens hen te maken kregen met oneerlijke concurrentie van gewetenloze Europese producenten en importeurs die zich niet aan de regels houden. .

Wolk ging door met het verkrijgen van tweeledige steun voor het wetsvoorstel ondertekend in de wet gisteren dat de vorming van de staatscommissie goedkeurde die jaarlijkse beoordelingen zal gebruiken, verzameld van producenten die meer dan 5,000 gallons per jaar maken, om ​"het concurrentievermogen van de industrie op de staats-, nationale en internationale markt versterken.”

Maar de grote wapens bevinden zich in Washington, en van wetgevers wordt verwacht dat ze de geschatte $ 2 miljoen belastingbetalers die aan het USITC-rapport zijn uitgegeven, niet verspild worden. Dergelijke rapporten leiden vaak tot formele klachten en handelsacties, waaronder hogere tarieven en invoerbeperkingen.

"Ik denk niet dat iemand kan ontkennen dat het een paar behoorlijk slechte weken zijn geweest voor Amerikaanse importeurs en hun Europese partners”, zei een olijfoliehandelaar die niet bij naam genoemd wilde worden.

Het is niet verrassend dat de Internationale Olijfolieraad heeft weinig te zeggen over het laatste offensief, behalve om de indrukwekkende inspanning te erkennen die in het USITC-rapport is gestoken, en om te argumenteren dat sommige van de informatie die het bevatte discutabel was, hoewel het niet zei welke.

Niemand trekt een van de bevindingen van de onderzoekers in twijfel: dat de Verenigde Staten geen plannen hebben om lid te worden van het in Madrid gevestigde IOC, daarbij verwijzend naar regeringsfunctionarissen die een steeds meer isolationistisch beleid ten aanzien van ​"Amerikaans lidmaatschap van internationale grondstoffenorganisaties.”

Net als een VN-Veiligheidsraad verlamd door een Russisch veto, wordt de door de VN gesanctioneerde Internationale Olijfraad door Amerikaanse agentschappen gezien als het onwaarschijnlijk dat deze de Amerikaanse belangen bevordert, met slechts vijf ​"deelnemingsaandelen” zou hebben, vergeleken met de 684.

De Amerikanen hoeven het deze keer echter niet alleen te doen. Australische producenten, en hun onverschrokken leider, Paul Miller, hebben een voortdurende campagne gevoerd die erin is geslaagd de invoer terug te dringen met behulp van een nieuwe reeks kwaliteitsnormen en conventionele PR. Invoer in Australië viel zeven procent vorig jaar. Een dergelijke daling van de invoer van Amerikaanse olijfolie zou neerkomen op 22,000 ton – of bijna drie keer zoveel als wat de VS produceert – waardoor de ​"Land van Oz.”