`Kersten Wetenkamp, ​​Olijfoliekenner van Der Feinschmecker - Olive Oil Times

Kersten Wetenkamp, ​​Olijfoliekenner van Der Feinschmecker

Door Julie Butler
8 februari 2011 11:26 UTC

Door Julie Butler
Olive Oil Times Bijdrager | Rapportage vanuit Barcelona

februari 4th was de sluitingsdatum van 2011 voor inzendingen voor een van 's werelds meest invloedrijke olijfoliegidsen, die jaarlijks wordt gepubliceerd door het beste gastronomische tijdschrift van Duitsland, De Feinschmecker (letterlijk) "De Gourmet"). Dit jaar waren er 800 oliën ingeschreven voor opname in de Olio Awards-gids, die in juni uitkomt. Kersten Wetenkamp is al tien jaar redacteur eten en wijn van het tijdschrift en houdt sinds 2003 toezicht op de gids. Vanuit zijn geboorteland Hamburg vertelt hij over het moeizame selectieproces en de trends die hij ziet in de olijfoliesector.

Hoe ben je begonnen met gastronomisch schrijven?
Ik had altijd al over cultuur willen schrijven (literatuur, films) maar lekker eten en wijn zijn altijd belangrijk geweest in mijn familie. Mijn moeder gaf kooklessen op een school, dus er was thuis een goede keuken. Tijdens mijn studie journalistiek in Hamburg heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om twee maanden werkervaring op te doen bij Der Feinschmecker en dit bleek erg leuk en leuk te zijn (we hadden elke dag wijnproeverijen!). Ik begon mijn redacteursbaan in 2000, na vier jaar als redactie van een economie- en IT-tijdschrift te hebben gewerkt.

Wat inspireerde de olijfoliegids?
We zijn ermee begonnen in 2003 omdat er niets vergelijkbaars op de markt was. Het was een pionierswerk. Wie wist in die tijd van olijfolie? Er waren maar heel weinig experts in Duitsland, dus we nodigden hen uit Italië, Griekenland en Spanje uit om naar Hamburg te komen en olijfolie te proeven. We hadden een database met enkele honderden voedingswinkels en we vroegen iedereen om ons olijfolie te sturen. Uiteindelijk waren we verbaasd om duizenden olijfolieflessen in ons kantoor te zien!

Vertel ons over het selectieproces en de rol die de gids speelt.
Het proces is heel eenvoudig. Iedereen die wil kan naar binnen, maar ze moeten 29 euro per olie betalen, vanwege de hoge kosten van de proeverij. We verwerken ongeveer 900 olijfolie uit bijna elk producerend land. Met kruiden doordrenkte oliën zijn niet toegestaan ​​en vanaf het begin moet de naam van de producent op de fles verschijnen, anders accepteren we de olie niet. Biologische en DOP-olijfolie zijn de uitzonderingen op deze regel. Ik geloof dat onze sensorische analyse een van de meest rigoureuze ter wereld is. Uiteindelijk zullen er slechts 200 – 250 de publicatie halen. Onze gids is vooral belangrijk voor de Duitse markt, waar hij een sleutelrol speelt voor producenten die min of meer afhankelijk zijn van de Duitse retailers. Ook veel Griekse en Italiaanse producenten besteden veel aandacht aan onze gids.

Welke trends heb je opgemerkt?
De grootste verandering die ik heb gezien is met het imago van Spaanse oliën. Toen we begonnen, was er een echt vooroordeel over Spaanse olijfolie - dat ze voor kwantiteit waren maar niet voor kwaliteit. Inderdaad, rond 2003 werden Spaanse oliën zelden gezien in Duitse supermarkten, met uitzondering van: "anonieme” industriële producten gelabeld "Made in Spain” die waarschijnlijk een mix waren van Griekse, Spaanse en Afrikaanse oliën.

Ik schreef een artikel in WirtschaftsWoche, een Duits zakenblad, over het gebrek aan kwaliteitsbewustzijn in Spanje, vergeleken met de constant hoge kwaliteit van oliën uit de Nieuwe Wereld uit landen als Australië en de VS. Dit maakte de Spaanse Kamer van Koophandel erg boos. Maar sindsdien zijn de zaken radicaal veranderd en behoren de Spaanse olijfolieproducenten nu tot de allerbeste in onze concurrentie. Het lijkt erop dat de producenten hun niche, hun hoekje op de markt in Duitsland zien. Wat een hele revolutie is, zetten ze nu de naam van de producent op het etiket.

Ten tweede is er een trend naar traceerbaarheid, zoals we hebben gezien op Kreta, waar producenten een zekere transparantie aan hun product geven, zodat klanten de herkomst van de olijven kunnen traceren tot aan de botteldatum. Langzamerhand zal dit op steeds meer etiketten gedrukt worden dankzij de vraag van de media en klanten.

Ten derde is er in Duitsland nog steeds vraag naar ecologische productie en zullen er steeds meer oliën met het ecolabel zijn. Is dit zinvol? Ik weet het niet zeker, maar dat is de markt. Ten slotte zien we in Italië steeds meer producenten de stenen verwijderen voordat ze hun olijven persen. Deze speciale nieuwe oliën, denocciolato or snocciolatoola, zijn soms goed (evenwichtig) en soms niet (onevenwichtig). Bijgevolg hebben deze oliën de neiging om een ​​meer bittere, sterkere smaak en een hoger gehalte aan polyfenolen te hebben. In Duitsland groeit de olijfolieconsumptie snel en is er een trend naar toenemende belangstelling voor kwaliteit.

Je bent een boek aan het redigeren dat in 2011 uitkomt, waar gaat het over?
Het is een manuscript van Toledo's Carlo Falco over zijn ervaring met de modernste olijfmolen ter wereld, inclusief zijn samenwerking met de Toscaanse Marco Mugelli, een van 's werelds toonaangevende olijfolie-experts. De resulterende olie, Markies de Griñon, is een van de beste. Het boek wordt uitgegeven door de uitgever van Der Feinschmecker, Hoffmann en Campe, en in zowel het Duits als het Engels. Het gaat over de geschiedenis en voordelen van de productie en consumptie van olijfolie. Maar nog interessanter: het zal de persoonlijke kijk van deze grote wijn- en olijfoliepionier omvatten. Het is gericht op een algemeen lezerspubliek in Duitsland en breder Europa.

Hoe gebruik je olijfolie?
Ik gebruik elke dag olijfolie, meestal 's avonds bij gerechten, op brood, bruschetta, salades en vis. Ik ben me ervan bewust dat ik probeer gezond te eten en een Kretenzer dieet te volgen, met veel zeevruchten en fruit en groenten. In het weekend gebruik ik altijd veel olijfolie om te frituren.

Gids voor Der Feinschmecker Olio Awards

advertentie
advertentie

Gerelateerde artikelen