Leandro Ravetti over de voorgestelde olijfolienormen van Australië

Door Sarah Schwager
Olive Oil Times Bijdrager | Rapportage vanuit Buenos Aires

Eerder deze maand, details van een concept werden vrijgegeven van de eerste norm voor olijfolie en olie uit afvallen van olijven in Australië en Nieuw-Zeeland. Opstellingsleider Leandro Ravetti vertelde: Olive Oil Times wat hij denkt dat het allemaal betekent voor producenten, importeurs en consumenten van olijfolie.

De voorgestelde normen voor Australië en Nieuw-Zeeland zouden de olijfolie-industrie in de wereld opschudden door als eerste de problemen met verkeerde etikettering en de kwaliteit van extra vergine olijfolie op de juiste manier aan te pakken.

"Gewetenloze ondernemers die momenteel profiteren van het aanzienlijke prijsverschil dat beschikbaar is door op bedrieglijke wijze zaadoliën en/of olijfolie van inferieure kwaliteit door te verkopen als hoogwaardige extra vierge olijfolie, zullen ernstig worden getroffen door deze nieuwe regelgeving”, aldus Leandro Ravetti. ​"Ondertussen zullen echte en eerlijke exploitanten uit Australië, Nieuw-Zeeland en het buitenland het voordeel krijgen van een gelijk speelveld waar hun producten van hogere kwaliteit worden beschermd en erkend.”

Hoewel er de laatste tijd veel schandaal is geweest in Australië over de kwaliteit van lokale versus geïmporteerde olijfolie die in supermarkten wordt verkocht, zei dhr. Ravetti dat hij liever praat over eerlijke en hoogwaardige producenten of gewetenloze exploitanten, ongeacht waar ze zich bevinden. ​"Er is significant Australisch en overzees bewijs dat aangeeft dat grote percentages olijfolie wereldwijd verkeerd zijn geëtiketteerd, zijn vervalst met andere zaadoliën of zijn gebotteld met inferieure olie”, zei hij.

"Tegelijkertijd worden consumenten misleid door te denken dat ze een gezond product (EVOO) kopen dat natuurlijk, vers en niet geraffineerd is. Dit is vaak niet het geval of ze worden misleid door te betalen voor wat volgens hen een bepaalde kwaliteit olijfolie is, die in veel gevallen ofwel een lagere kwaliteit is of in sommige gevallen geen olijfolie.”

Geboren en getogen in Argentinië en beschouwd als een van de beste olijfonderzoekers, de landbouwingenieur die in 2001 naar Australië verhuisde om erbij te komen Grensbocht aangezien de technisch directeur nu wordt beschouwd als een van de meest gekwalificeerde en ervaren adviseurs van Australië.

Een lid van de Normen Australië Technisch Comité FT-034 Olijfolie Ravetti vertegenwoordigde Australische olijventelers en was verantwoordelijk voor het schrijven van de norm, waarbij hij de aanwijzingen opvolgde van een technische commissie van verschillende vertegenwoordigers uit de hele sector, en hun commentaren en opmerkingen verzamelde en oploste.

De heer Ravetti zei dat het ontwerp van de Australische en Nieuw-Zeelandse norm en internationale normen (zoals de Codex-norm voor olijfolie en olie uit afvallen van olijven, de internationale handelsnorm van de Olijfraad voor olijfolie en olie uit afvallen van olijven, de verordening van de Europese Commissie inzake de kenmerken van olijfolie en olie uit afvallen van olijven, en de Amerikaanse normen voor soorten olijfolie en olie uit afvallen van olijven) een aantal gebieden gemeen hebben, met name met betrekking tot wereldwijd erkende analytische methoden en kritische limieten, verschilt de nieuwe voorgestelde norm aanzienlijk op een aantal aspecten.

Deze omvatten een eenvoudigere en duidelijkere handelsbenaming van de verschillende categorieën olijfolie en oliën uit afvallen van olijven ​"om de huidige misleidende en verwarrende termen te vermijden”; een herziening van de grenswaarden voor een aantal chemische parameters om te voorkomen dat echte olijfolie (met name Australische en Nieuw-Zeelandse olijfolie) wordt uitgesloten vanwege zijn natuurlijke variatie in samenstelling; de invoering van recent ontwikkelde analytische methoden waarmee moderne raffinagetechnieken kunnen worden gedetecteerd die momenteel niet kunnen worden gedetecteerd door de oudere methoden die in de bestaande normen zijn opgenomen; en de introductie van een houdbaarheidsdatumbeleid dat momenteel ​"ontbreekt in alle andere normen”.

De heer Ravetti zei dat geen van de internationale normen geschikt is voor de natuurlijke variatie van de oliën die in Australië en Nieuw-Zeeland worden geproduceerd.

"Australië heeft, via het ministerie van Landbouw, Visserij en Bosbouw en met vertegenwoordiging van de Australische olijfindustrie, verschillende pogingen ondernomen om enkele van de voorgestelde wijzigingen in de olijfolienormen door te voeren in de Commissie voor Vetten en Oliën van de Codex Alimentarius Commissie”, zei hij. ​"In elke fase was er oppositie van andere landen, met name de Europese Unie, maar naar mijn mening zonder solide wetenschappelijke of technische gronden voor een dergelijke oppositie.”

De heer Ravetti zei dat de belangrijkste redenen waarom Australië en Nieuw-Zeeland nu een ​"technisch degelijke en consumentgerichte reeks normen” voor olijfolie is om het feit aan te pakken dat consumenten momenteel worden misleid door valse en/of verwarrende etiketteringspraktijken, die kunnen leiden tot de onwetende aankoop van producten van inferieure kwaliteit en/of minder gezondheidskenmerken .

"Veel Australische en Nieuw-Zeelandse oliën van hoge kwaliteit worden internationaal niet erkend, waarbij willekeurige normen worden gebruikt als handelsbarrières tegen natuurlijke variaties in kleine componenten die niet relevant zijn voor de werkelijke kwaliteit van de oliën, "zei hij.

De heer Ravetti is van mening dat de belangrijkste kenmerken van de ontwerpnorm zijn de sterke focus op het beschermen van consumenten en de nadruk op EVOO als de hoogste kwaliteitsklasse. De norm stelt nieuwe benamingen voor, die volgens hem gemakkelijker te begrijpen zijn.

"Het nieuwe document stelt bijvoorbeeld voor om een ​​mengsel van geraffineerde olijfolie en andere olijfolie te noemen ​'Verfijnde Olijfolie Blend' in plaats van verwarrende termen die momenteel worden gebruikt, zoals: ​'Extra licht' of ​'Zuivere Olijfolie'.”

Het bevat ook nieuwe analytische technieken en een houdbaarheidsdatumbeleid dat gericht is op het beschermen en stimuleren van de versheid van EVOO en het opsporen van frauduleuze praktijken.

Met betrekking tot het besluit om het niveau van vrije zuurgraad in EVOO op 0.8 te zetten, in overeenstemming met de internationale normen, zei de heer Ravetti, hoewel hij niet in de positie verkeert om alle aspecten waarover binnen de Technische Commissie is gedebatteerd, persoonlijk te bespreken. hij is voorstander van het idee van lagere vrije zuurgraad voor EVOO.

"Maar we moeten niet vergeten dat het voorgestelde document het resultaat is van consensus die is bereikt onder een groot aantal belanghebbenden”, zei hij. ​"In het hele nieuwe document lijkt het duidelijk dat alle wijzigingen in vergelijking met internationale wetgeving alleen zijn doorgevoerd als dit absoluut noodzakelijk is en zeer goed wordt ondersteund door technisch bewijs.”

Hij zei dat het belangrijk is om te benadrukken dat een deel van de nieuwe chemie, zoals de diacylglycerolen (DAG's)-analyse, de aanwezigheid van oliën met hoge vrije zuren zou beperken, zodat ze deze test tijdens de houdbaarheid van het product zouden kunnen doorstaan.

De heer Ravetti zei dat het ook belangrijk is op te merken dat de norm een ​​vrijwillig document zal zijn en alleen rechtskracht zal hebben als de regelgevers of contracten dit opvragen.

* De meningen in dit artikel zijn de persoonlijke meningen van de heer Ravetti en vertegenwoordigen niet noodzakelijk de mening van Standards Australia of de technische commissie over de ontwerpnormen.