Inzicht in de nieuwe USDA-olijfolienormen

Met ingang van 24 oktober 2010 hebben de Verenigde Staten nieuwe normen voor soorten olijfolie en olie uit afvallen van olijven. Dit is een herziening van de normen die sinds 1948 van kracht zijn. Er is veel onzekerheid over wat deze normen zullen betekenen voor olijfolie in de VS. Sommige implicaties van de nieuwe normen zijn niet helemaal duidelijk, maar hier zullen we proberen de meest voorkomende vragen te beantwoorden over wat wel en wat niet onder deze normen valt.

Wat valt er onder de nieuwe normen van het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA)?

De USDA-normen definiëren de verschillende soorten olijfolie en olie uit afvallen van olijven
met behulp van chemische en sensorische parameters die vergelijkbaar zijn met die van de
Internationale Olijfraad (IOC). Deze normen zijn voor:

• Amerikaanse extra vierge olijfolie
• Amerikaanse vierge olijfolie
• Amerikaanse olijfolie van eerste persing niet geschikt voor menselijke consumptie zonder verdere verwerking
  (soms aangeduid als US Lampante Virgin olijfolie)
• Amerikaanse olijfolie
• Amerikaanse geraffineerde olijfolie
• Amerikaanse olijfolie
• Amerikaanse geraffineerde olijfolie
• Amerikaanse ruwe olie uit afvallen van olijven

U kunt de nieuwe USDA-standaard hier in zijn geheel downloaden: Standards for Grades of Olive Oil and Olive-Pomace Oil

De USDA-normen zijn vrijwillig en dekken de voorwaarden ​"US Extra Virgin”, enz. Dit betekent dat producenten ervoor kunnen kiezen om certificering door de USDA te zoeken als ​"Amerikaanse Extra Vierge Olijfolie ”als ze dat willen, maar dat is niet verplicht.

Betekent dit dat er geen invloed zal zijn op olijfolie die er niet voor kiest om de ​"Amerikaanse” rangaanduidingen?

Dat valt nog maar te bezien. De USDA is geen handhavingsinstantie; het definieert normen en doet dienst als inspectiebureau. Het is de Food and Drug Administration (FDA) die de regelgeving daadwerkelijk uitvoert. Het federale register zegt het als volgt:

"De herziening van de [olijfolienormen] zal het op de markt brengen van olijfolie en olie uit perskoeken van olijven vergemakkelijken, termen gebruiken die in overeenstemming zijn met de markt, definities geven voor olijfolie en olie uit perskoeken van olijven, de waarheid in de etikettering promoten en een basis bieden voor handhaving door Staats- en federale instanties als deze producten verkeerd zijn gelabeld. "
(Federal Register / Vol. 75, nr. 81 / woensdag 28 april 2010 / Mededelingen)

De sleutelzin hier is ​"waarheid in etikettering.” De waarheid over etiketteringskwesties valt onder de bevoegdheid van de FDA. Beschuldigingen van waarheid bij het etiketteren van schendingen zijn een waarschijnlijke plaats voor het volgende hoofdstuk om te beginnen. Nu we een Amerikaanse standaard hebben voor: ​"extra vierge olijfolie”, is er een sterk argument dat iedereen die zichzelf noemt ​"extra vergine olijfolie” aan die norm moeten voldoen, anders gebruiken ze misleidende etikettering. Het komende jaar wordt een interessant jaar, aangezien de impact van de nieuwe standaard wordt getest in de markt en mogelijk in de rechtbanken.

Als ze niet verplicht zijn, wat heeft het dan voor zin om USDA-normen te hebben?

Het bestaan ​​van de USDA-normen is een cruciale eerste stap om een ​​aantal zinvolle kwaliteitsnormen in dit land af te dwingen. Het is ook mogelijk dat particuliere entiteiten, zoals supermarktketens, en openbare entiteiten, zoals schoollunches, USDA-certificering vereisen voor alle olijfolie die ze kopen. Dat zou een enorme impact hebben. Er is ook een mogelijk marktvoordeel aan het hebben van het USDA-klasse schild op uw product. Als consumenten leren om die certificering te zoeken als hun kwaliteitsgarantie voor olijfolie, dan zou dit een voorsprong op de markt kunnen opleveren, zoals in de afgelopen jaren toen het USDA-kwaliteitsschild iets was waar mensen naar zochten op ingeblikte goederen of vlees, bijvoorbeeld, of de manier waarop het USDA Organic-schild vandaag de dag dient.

Hoe werkt het USDA-certificeringsproces?

Om te worden gecertificeerd als Amerikaanse extra vierge olijfolie, moet het product worden geïnspecteerd door de USDA. Dit betekent dat een USDA-inspecteur monsters zal trekken volgens een statistisch ontworpen protocol en deze voor analyse zal indienen. De norm vereist dat het product dat wordt bemonsterd en gecertificeerd, aantoonbaar hetzelfde product is dat als zodanig wordt verkocht. Dit betekent dat één monster niet kan worden getest en dat het bepaalde cijfer wordt beschouwd als de volledige productie van dat jaar te dekken. Als een olietank wordt geïnspecteerd en beoordeeld, kan alleen die olietank de USDA-classificatie dragen. Vanwege de bederfelijke aard van olijfolie is er waarschijnlijk ook een protocol dat voorziet in het bijwerken van een inspectie. De details van hoe dit zou functioneren moeten worden bepaald. De inspecteur zal monsters naar een geselecteerd laboratorium sturen, maar tegelijkertijd zullen monsters naar het USDA-laboratorium in Blakely, Georgia worden gestuurd. De chemische vereisten en uitleg van de verschillende tests staan ​​in de bijlage Standards for Grades of Olive Oil and Olive-Pomace Oil. De norm vereist zowel sensorische evaluatie als chemische analyse.

Wie doet de sensorische analyse?

Het USDA-laboratorium in Blakely, Georgia is bezig met het opzetten van een olijfoliesmaakpanel met behulp van de IOC-protocollen. De IOC-protocollen en het herkenningsproces worden hier beschreven: Methodologie voor sensorische evaluatie van olijfolie van de Internationale Olijfolieraad (IOC) (PDF). De USDA heeft stafmedewerkers met ervaring in sensorische analyse van verschillende producten. Volgens de USDA zal het sensorische panel bij Blakely worden getraind en in staat om monsters te analyseren wanneer de norm op 25 oktober 2010 van kracht wordt.

Hoe gaan andere landen om met de handhaving van olijfolienormen?

Het IOC definieert de standaard, maar handhaaft niet. In feite kan het IOC niet eisen dat een lidstaat de norm afdwingt; de last van de handhaving ligt volledig bij de regering van de lidstaat of de door haar aangewezen regionale autoriteit. Het IOC kan zowel met groepen als met landen afspraken maken; het IOC heeft bijvoorbeeld een overeenkomst met de North American Olive Oil Association (NAOOA) om oliën te analyseren in door het IOC erkende laboratoria (ze doen geen sensorische analyse voor de NAOOA).

Het geval van handhaving in Spanje (de thuisbasis van het IOC) is vrij typisch: inspecteurs van een regionale autoriteit kopen willekeurige monsters olijfolie uit de supermarktschappen. Deze monsters worden naar een officieel voedingslaboratorium van die regionale autoriteit gestuurd. Zintuiglijke evaluatie wordt niet door alle regio's gedaan, maar er is een laatste scheidsrechter in de vorm van een smaakpanel van de Spaanse overheid in Madrid. Een producent kan bij een controverse om een ​​analyse in drievoud vragen.

In Spanje en elders, met name Duitsland en Australië, testen sommige supermarktketens olijfolie op naleving van de normen. Dit ​"poortwachterbenadering ontlast de regelgevende instanties van de overheid en legt deze bij de producent: om aan die marktketen te verkopen, moet u bewijzen dat uw olie voldoet aan de geldende norm. Als u dat niet wilt, prima, maar u kunt uw olie niet aan die supermarktketen verkopen.

Ik ben een Californische producent van extra vierge olijfolie; wat moet ik doen?

Als u de Amerikaanse certificering voor extra vierge olijfolie wilt ontvangen, neemt u contact op met de USDA Processed Products Branch op (202) 720-5021. De kosten voor certificering worden geschat op ongeveer $ 2000 per lot. De staten Californië, Oregon en Connecticut hebben al wettelijke normen die de ​"extra vierge." Er is geen formeel mechanisme voor handhaving van de Californische norm, maar om aan die Californische norm te voldoen, moet u er zeker van zijn dat uw olijfolie echt extra vierge is, als u dat zo gaat noemen. Er zijn een aantal laboratoria in de VS die olijfolie testen op een vergoeding voor service. Deze omvatten het USDA-laboratorium in Blakely, Georgia, evenals privélaboratoria. Een lijst met labs is hier beschikbaar: Amerikaanse certificeringslaboratoria voor extra vierge olijfolie (PDF).

Is er een IOC-erkend smaakpanel dat mijn olie zal beoordelen?

Momenteel zijn er geen IOC-erkende olijfoliesmaakpanels in de VS. IOC-erkenning wordt alleen gegeven aan onpartijdige, door de overheid gesponsorde smaakpanels die zich houden aan de IOC-regelgeving voor smaakpanels en slagen voor een reeks examens genaamd ​"ringtests” die de scherpte en consistentie van een panel meten. Het smaakpanel van de USDA komt in aanmerking voor IOC-erkenning als ze de ringtesten en andere vereisten kunnen doorstaan. Een aantal door het IOC erkende smaakpanels voor olijfolie zullen testen tegen betaling uitvoeren. Een lijst van die panelen met aantekeningen van de prijzen die ze rekenen, kan hier worden gedownload: Internationale Olijfolieraad erkende smaakpanels voor olijfolie (Pdf). Het UC Davis Olive Oil Sensory Panel is van plan om erkenning te krijgen van het IOC en zal tegen betaling sensorische analyse verstrekken en informatie verstrekken over de vraag of de olie voldoet aan de normen voor extra vierge. De website van Olive Center heeft bijgewerkte informatie over de voortgang van het panel.

Hoe werken andere certificeringen?

Er zijn een aantal verschillende certificeringsregelingen voor olijfolie. De meeste van deze programma's zijn vrijwillig en bieden geen wettelijke certificering van de marktkwaliteit van de olie, maar eerder een promotionele evaluatie van de olie voor hun doelmarkt. Het volgende is een greep uit de programma's:

In Europa en andere IOC-lidstaten is de IOC-norm voor olijfolie van kracht. Er is geen ​"certificeringsvereiste op zich; de producent kan zijn olie al dan niet laten testen voordat hij deze op de markt brengt. De IOC-standaard wordt door elk land of elke regio afgedwongen, meestal door middel van steekproeven, dus de woorden ​"extra vierge” op een fles moet waar zijn. Er is ook een certificeringssysteem voor specifieke geografische oorsprongsbenamingen die garanderen dat een olie afkomstig is uit een bepaalde regio, typisch voor die regio, en voldoet aan hun specifieke kwaliteitsnormen. Deze worden DOP, DO, DOC, GDO enz. Genoemd, afhankelijk van het land en de benaming, maar ze gebruiken allemaal hetzelfde blauwe en gele zegel. Dit betekent dat de olie is gemaakt van een bepaalde variëteit of variëteiten, geteeld in een aangewezen regio, en dat deze wordt geoogst en gemalen in een specifieke stijl die typerend is voor die regio. De Europese Unie heeft een zegel dat op de etiketten van beschermde producten staat.

In Californië heeft de California Olive Oil Council (COOC) een zeehondenprogramma dat leden een ​"COOC Certified Extra Virgin”-zegel voor in Californië geproduceerde olijfolie die voldoet aan de COOC-standaard voor chemische analyse en door het COOC-smaakpanel vrij is bevonden van defecten. Hun 0.5% -norm voor vrije vetzuren is strenger dan de IOC-norm van 0.8%. Details van hun certificeringsprogramma zijn hier beschikbaar: Olijfoliecertificering van de California Olive Oil Council

De North American Olive Oil Association (NAOOA) heeft een keurmerkprogramma voor haar leden. Het NAOOA Certified Quality-zegel wordt toegekend aan geïmporteerde producten die voldoen aan de IOC-normen zoals bepaald door een IOC-geaccrediteerd laboratorium. Het zegel mag worden gebruikt op olijfolie van eerste persing en geraffineerde olijfolie, maar niet op olie uit afvallen van olijven. In het geval van oliën van extra vierge kwaliteit vereist het NAOOA-zegel een sensorische analyse door een IOC-erkend panel. Gedetailleerde informatie over het NAOOA-zegelprogramma is beschikbaar op de NAOOA-website: North American Olive Oil Association olijfoliekwaliteitszegelprogramma

De Australian Olive Association, Ltd (AOA) heeft een ​"Australian Certified Extra Virgin”-zegel. Dit zegel is alleen te vinden op olijfolie van AOA-leden die in Australië wordt geproduceerd. Om het zegel te ontvangen, moet een producent een gedragscode ondertekenen die betrekking heeft op de kwaliteit van olijfolie, voedselveiligheid, ethische marketing, milieunormen en andere kwesties. De olie moet aan de meeste van dezelfde chemische normen voldoen als het IOC, en moet door drie AOA-geaccrediteerde proevers gecertificeerd zijn als vrij van sensorische defecten en wat olijffruitigheid bezitten. Het AOA-programma omvat etiketteringsrichtlijnen en parameters voor het gebruik van rancimat-testen en ​"uiterste gebruiksdatums. De volledige gedragscode is beschikbaar op de AOA-site: Australian Olive Association Code of Practices

Het Olives New Zealand (ONZ) certificeringsprogramma staat open voor zowel niet-leden als leden. Het omvat bottel- en etiketteringsnormen, evenals chemische en sensorische criteria. De ONZ-certificering vereist dat de olie in donker glas wordt gebotteld, of, indien in helder glas, in een doos of een andere licht-uitsluitende verpakking. Ze hebben ook een persdatum nodig. De zintuiglijke eisen zijn dezelfde als die van het IOC: geen gebreken en wat olijffruitigheid. Het ONZ-programma wordt hier beschreven: Olijven Nieuw-Zeeland (ONZ) Certificatieprogramma

De internationale groep, Association 3E, certificeert oliën in Italië, Spanje, Griekenland en Californië als ​"super-premium,” een hogere standaard dan ​"extra vierge." Naast de afwezigheid van sensorische defecten, moet de olie worden beoordeeld op positieve eigenschappen door een aangewezen panel. De producent moet een gedragscode ondertekenen die traceerbaarheid en transparantie vereist van het volume van de olie die is gecertificeerd en verkocht onder die certificering, evenals de kwaliteit van het product.