Mediterraan dieet en lichaamsbeweging geassocieerd met een betere darmgezondheid bij oudere volwassenen

nieuwe studies gepubliceerd in The American Journal of Clinical Nutrition ontdekte dat het vasthouden aan een laag caloriegehalte Mediterraan dieet naast fysieke activiteit levert dit aanzienlijke cardiovasculaire voordelen op.

Het onderzoek suggereert dat deze veranderingen in levensstijl van invloed zijn op de cardiovasculaire gezondheid door de bacteriële samenstelling en metabolietenproductie van de dikke darm te veranderen.

De bevindingen vertegenwoordigen een substantiële vooruitgang in het begrijpen van preventieve maatregelen tegen hart-en vaatziekten, die de belangrijkste doodsoorzaak zijn in ontwikkelde landen.

Het mediterrane dieet wordt al lang in verband gebracht met positieve darmmicroben en metabolieten, maar het effect ervan op het fecale metaboloom wordt slecht begrepen.

Het traditionele mediterrane dieet omvat een hoge inname van groenten, fruit, peulvruchten en noten, een matige consumptie van vis, een lage consumptie van vlees, een matige alcohol- en alcoholconsumptie. extra vergine olijfolie als primaire vetbron.

Een grotere naleving van het mediterrane dieet correleert met gunstige darmbacteriën en metabolieten, toegeschreven aan een toename van vezelafbrekende soorten en ontstekingsremmende reacties.

De effecten ervan op de darmmicrobiota en het plasmametaboloom zijn echter inconsistent in de onderzoeken, met onduidelijke effecten op de risicofactoren voor hart- en vaatziekten.

Met de laatste studie wilden onderzoekers de impact op gewichtsverlies beoordelen van een levensstijlinterventie van een jaar, gebaseerd op een energiearm mediterraan dieet met fysieke activiteit (interventiegroep), vergeleken met een ad libitum Mediterraan dieet (controlegroep) over fecale metabolieten, microbiota en hun verband met risicofactoren voor hart- en vaatziekten.

De interventie had invloed op vier ontlastingsmetabolieten, voornamelijk bestaande uit galzuren, ceramiden, sfingosines, vetzuren, carnitines, nucleotiden en purine- en Krebs-cyclusmetabolieten.

Bij het onderzoek waren 400 deelnemers betrokken in de leeftijd van 55 tot 75 jaar met een hoog cardiovasculair risico, en de gegevens werden verzameld bij aanvang en na een jaar.

De onderzoekers ontdekten dat de interventiegroep een groter gewichtsverlies vertoonde en verbeterde cardiovasculaire risicofactoren vertoonde vergeleken met de controlegroep.

Deze veranderingen gingen gepaard met veranderingen in de risicofactoren voor hart- en vaatziekten. Bovendien werden bepaalde geslachten van darmbacteriën verminderd en nam de alfadiversiteit toe in de interventiegroep.

De resultaten van het onderzoek suggereerden een wisselwerking tussen voeding, metabolieten en darmmicrobiota. Terwijl eerdere onderzoeken zich concentreerden op plasma- of urinemetabolieten, onderzochten slechts weinigen het fecale metaboloom.

Resultaten van deelnemers met obesitas en metabool syndroom duidden op verlagingen van de plasmacholesterol- en fecale galzuurconcentraties (metabolieten die betrokken zijn bij de opname van voedingsstoffen) na de mediterrane dieetinterventie.

De interventie verrijkte darmbacteriële geslachten die verband houden met het galzuurmetabolisme en verhoogde fecale cadaverine, wat geassocieerd is met verbeterde insulinegevoeligheid.

Deelnemers aan de interventiegroep vertoonden een significantere vermindering van de adipositas (ophoping van vetweefsel) en verbeteringen van het lipidenprofiel en de glucosemarkers.

Bovendien neemt de overvloed aan E. hallii en Dorea spp. werden waargenomen in de interventiegroep, gekoppeld aan veranderingen in fecale metabolieten en cardiovasculaire risicofactoren.

E. hallii is betrokken bij het glucosemetabolisme en de insulineresistentie Dorea spp. wordt geassocieerd met prediabetes en verhoogde bloedsuikerspiegels.

De onderzoekers erkenden dat het onderzoek enkele beperkingen had. De deelnemers waren oudere mediterrane volwassenen met specifieke gezondheidsproblemen, dus het generaliseren van de resultaten naar andere populaties is mogelijk niet passend.

Bovendien beperkt de sequentiemethode die in het onderzoek wordt gebruikt de taxonomische profilering tot het geslachtsniveau, waardoor de differentiatie tussen nauw verwante bacteriën wordt belemmerd en het vermogen om functionaliteit af te leiden wordt beperkt.

Het onderzoek heeft echter opmerkelijke sterke punten. Ondanks de niet-representatieve steekproef zijn de bevindingen relevant voor een aanzienlijk deel van de wereldbevolking met een hoog risico op cardiometabolische ziekten.

Het gerandomiseerde gecontroleerde ontwerp maakte het mogelijk causaliteit vast te stellen en interventie-effecten te beoordelen, met aanpassingen voor significante confounders, waardoor resterende confounding werd verminderd. Hoewel de sequencingmethode beperkingen kent, is deze geschikt voor het analyseren van veel monsters.

Naast individuele gezondheidsresultaten zeggen de onderzoekers dat het begrijpen van de impact van deze interventies op het darmmicrobioom licht werpt op mechanismen die ten grondslag liggen aan verbeterde cardiometabolische biomarkers.

Ze hopen dat deze kennis gerichte volksgezondheidsstrategieën en gepersonaliseerde gezondheidsaanbevelingen zal opleveren, waarbij interventies op individuele microbioomprofielen worden afgestemd voor een effectievere preventie en beheersing van cardiometabolische ziekten.

• Ciberdem