Nieuwe fenolverbindingen onthuld op Harvard Conference

De ​"Mediterraan dieet en gezondheid op het werk” conferentie vond plaats op 27 en 28 september aan de Harvard School of Public Health in Boston met deelnemers uit verschillende landen en talrijke lezingen waarin de sleutelrol van olijfolie voor de bescherming van de gezondheid in het kader van het mediterrane dieet werd benadrukt.

In tegenstelling tot eerdere en achterhaalde aanbevelingen voor vetarme diëten, pleiten de nieuwe berichten sterk voor een matige consumptie van gezonde vetten van voornamelijk olijfolie en noten, die worden gezien als integraal onderdeel van een gezond en compleet dieet.

Twee wetenschappers uit Griekenland die de conferentie bijwoonden, Dr. Prokopios Magiatis en Dr. Eleni Melliou, deden drie aankondigingen over het werk aan polyfenolen uit olijfolie:

• Twee nieuwe verbindingen gevonden in olijfolie, oleomissional en oleokoral, zijn geïdentificeerd en zo genoemd
• Een nieuwe test, de Melliou-Magiatis-methode genaamd, kan de hoeveelheid oleocanthal en oleaceïne in olijfolie meten met behulp van een colorimetrische app met een kit in het veld
• Tests op muizen wijzen uit dat oleocanthal in combinatie met oleaceïne een beter resultaat liet zien bij het verlagen van LDL-oxidatie dan oleaceïne alleen.

Magiatis bespreekt de ontdekking van de twee verbindingen die nog nooit eerder in olijfolie zijn geïdentificeerd: ​"Sinds we de hebben ontdekt NMR (nucleaire magnetische resonantie) methode voor het meten van specifieke fenolen in olijfolie, zagen we vaak enkele pieken in het spectrum voor verbindingen die we niet konden identificeren. Het kostte ons twee jaar om deze twee verbindingen te identificeren, die we noemden: oleomissional en oleokoral.”

Magiatis en Melliou kwamen deze pieken voor het eerst tegen in olijfolie uit Berkeley Olijfgaard 1913 en Apollo Olijfolie uit Californië tijdens onderzoeksstudies aan het UC Davis Olive Center, uit Koroneiki-olijfolie uit Messinia en uit Paleopanagia in Lakonia, Griekenland tijdens hun werk aan de Universiteit van Athene.

"Er zal meer onderzoek nodig zijn om de exacte rol of specifieke gezondheidsvoordelen van deze twee nieuw ontdekte verbindingen te bepalen, "legde Magiatis uit. ​"Dit is de eerste keer dat nieuwe fenolverbindingen zijn geïdentificeerd in olijfolie sinds oleocanthal werd in 1993 geïdentificeerd. De twee verbindingen zijn verwant aan oleuropeïne- en ligstroside-aglyconen en zouden hoogstwaarschijnlijk vergelijkbare bittere of scherpe sensorische eigenschappen moeten hebben. De twee verbindingen worden het meest aangetroffen in olijfolie die wordt geproduceerd met een korte malaxatietijd.

Dr. Melliou beschreef de uitvinding van een nieuwe eenvoudige en snelle colorimetrische testmethode om oleocanthal en oleaceïne in olijfolie te meten, de Melliou-Magiatis-methode. ​"Het duurt slechts 20 minuten om een ​​meting te krijgen. Een eenvoudige kit bestaande uit een flacon, twee reagentia en olijfolie wordt gecombineerd. Dit resulteert in een kleurverandering van geel naar donkergroen in de afgescheiden vloeistof. Hoe groener de vloeistof, hoe hoger de hoeveelheid gecombineerd oleocanthal en oleaceïne. De totale hoeveelheid van deze twee verbindingen kan worden berekend door een colorimetrische app met behulp van een iPhone of een Android-telefoon. De hoeveelheid kan ook worden geschat met een goede nauwkeurigheid van ongeveer 80 - 90 procent, afhankelijk van de ervaring van de gebruiker, door een visuele vergelijking van de vloeistof met een kleurenkaart."

Tot slot presenteerde Dr. Magiatis testresultaten die werden uitgevoerd met muizen die werden gevoed met olijfolie die verschillende hoeveelheden oleocanthal en oleaceïne bevatte om te bepalen of oleocanthal een rol speelde bij het verminderen van LDL-oxidatie.

Magiatis legde uit wat hen motiveerde om dit experiment uit te voeren: ​"Er is eerder dit jaar enige twijfel ontstaan ​​door sommige EU-regelgevers en lokale Griekse autoriteiten over de vraag of oleocanthal moet worden opgenomen in de meting van polyfenolen om te voldoen aan de EU-etiketteringsverordening 432/2012. Dus besloten we om ons eigen onderzoek te doen om de rol te bepalen die oleocanthal speelt bij het verminderen van LDL-oxidatie.”

Daarom voerde het Magiatis-Melliou-team tests uit op muizen die 50 dagen lang een vetrijk dieet kregen, aangevuld met een EVOO met variërende hoeveelheden oleocanthal en hydroxytyrosolderivaten zoals oleaceïne. Meer
precies de olijfolie die we gebruikten waren de volgende: één zonder fenolen, één met alleen oleocanthal, en nog twee met dezelfde hoeveelheden hydroxytyrosolderivaten maar met verschillende niveaus van oleocanthal (één laag en één hoog).

Ondanks dat de laatste twee oliën exact dezelfde hoeveelheden hydroxytyrosolderivaten bevatten, was de olie met een hoog oleocanthal veel effectiever in het verminderen van LDL-oxidatie.

De wetenschappers suggereerden dat de bevinding zou kunnen helpen het debat te beslechten over de vraag of de meting van oleocanthal moet worden opgenomen in de EU-etiketteringsverordening; een belangrijk probleem voor Griekse olijfolieproducenten, wier oliën doorgaans grotere hoeveelheden oleocanthal bevatten dan oleaceïne.

Magiatis zei verder: ​"Deze test is geen sluitend wetenschappelijk bewijs, maar het wijst wel op een synergetische relatie tussen oleocanthal en oleaceïne bij het verminderen van LDL-oxidatie” De volgende stap zou zijn om proeven op mensen uit te voeren.

Dr. Melliou voegde toe: ​"Het wetenschappelijke bewijs groeit over het belang van de olijfboom, zijn fruit en zijn olie. De reden waarom het een centraal thema was in de oude Helleense cultuur voor atletische overwinning, vrede, voeding en medicijnen wordt steeds duidelijker.”

Panagiotis Diamantakos, Nikolaos Demertzis, Michail Rallis, Angeliki Kourounakis, Eleni Melliou en Prokopios Magiatis - allemaal van de Universiteit van Athene, Faculteit Farmacie - hebben bijgedragen aan dit artikel.