Je bent echt wat je eet, zegt de wetenschap

Op een generatieschaal is er fysiologisch bewijs dat we inderdaad worden wat we eten.

Door Stav Dimitropoulos
10 januari 2017 10:21 UTC
1179

In 1826 schreef Anthelme Brillat-Savarin, een Franse advocaat en politicus die niettemin bekendheid verwierf als gastronoom, in zijn boek "Physiologie du Gout, of Meditaties van Gastronomie Transcendante:” "Vertel me wat je eet en ik zal je vertellen wat je bent?.

In 1836 schreef de Duitse filosoof en antropoloog Ludwig Feuerbach de regel: "Een man is wat hij eet,” in een bekend essay van hem.

De Amerikaanse pionier op het gebied van gezonde voeding en gewichtsverlies, Victor Lindlahr, weergalmde "Je bent wat je eet” in 1942, en in de jaren 60 maakte de ingrijpende beweging van de hippies dezelfde uitdrukking tot een van hun belangrijkste slogans voor gezond eten.

Wat empirisch werd begrepen door al deze totaal verschillende mensen die in verschillende tijden leefden, wordt nu wetenschappelijk onderbouwd door onderzoekers van de Universiteit van Oxford. In een baanbrekend onderzoek dat werd gepubliceerd in het tijdschrift Jenome Biologie.

Het Department of Plant Sciences van de Universiteit van Oxford heeft genetisch bewijs onthuld dat onze voeding de DNA-sequenties van onze genen kan beïnvloeden en dat de volkswaarheid van "We zijn wat we eten' wordt ondersteund door hard fysiologisch bewijs - altijd op een tijdschaal van een generatie.

Zoals Emily Seward, een promovendus bij de afdeling Plantenwetenschappen van Oxford, uitlegde Olive Oil TimesOm deze hypothese te testen baseerden de onderzoekers hun studie op een modelsysteem bestaande uit eenvoudige groepen parasieten, eukaryote parasieten (Kinetoplastida) en bacteriële parasieten (Mollicutes). "Parasieten die een gemeenschappelijke voorouder delen, maar om redenen die niet helemaal goed worden begrepen, zijn geëvolueerd om heel ander voedsel te eten en verschillende gastheren te infecteren, "zei Seward.

Met behulp van nieuwe wiskundige modellen die de wetenschappers zelf ontwikkelden, kwamen ze tot de conclusie dat verschillende niveaus van stikstof, zoals die tot uiting komen in het dieet van een parasiet, de DNA-samenstelling beïnvloeden. Parasieten met diëten met weinig stikstof en veel suiker onderscheiden zich door DNA-sequenties die minder stikstof gebruiken dan parasieten met diëten met veel stikstof en eiwit.

De resultaten benadrukten de wetenschappelijk opkomende relatie tussen cellulair metabolisme en evolutie. Ze toonden ook aan dat het mogelijk is om de voeding van gelijkaardige organismen te voorspellen door de DNA-sequentie van hun genen te analyseren.

Bovenal bewees de studie dat we door verschillende diëten aan te nemen inderdaad onze genetische samenstelling kunnen veranderen, maar (reality check) niet zo gemakkelijk als we ons graag zouden voorstellen: hoewel we gezonder kunnen worden door over te schakelen op gezondere voedingskeuzes, we kan ons DNA niet zodanig manipuleren dat eerdere informatie volledig is gewist en vervangen door nieuwe - althans in de loop van ons eigen leven.

"Er zijn zoveel factoren die de DNA-volgorde van een organisme kunnen beïnvloeden. In het onderzoek hebben we het over kleine veranderingen in het voedingspatroon die zich ophopen in de loop van vorige generaties. Het is een generatieding omdat vele generaties kleine stapjes zetten om hun genetische kaart te veranderen. Een drastische verandering kan niet in een mensenleven plaatsvinden. Je kunt wel gezonder worden, maar je DNA ga je niet drastisch veranderen”, aldus Seward.



advertentie
advertentie

Gerelateerde artikelen