Wetenschappelijk onderzoek koppelt het volgen van medische diëten aan een verbeterde urologische gezondheid

Een belangrijke beoordelen gepubliceerd in BMC Urology heeft positieve verbanden aangetoond tussen de naleving van de Mediterraan dieet en verbeterde urologische gezondheid en seksuele functie bij zowel mannen als vrouwen.

De onderzoekers vonden overtuigend bewijs dat suggereert dat het mediterrane dieet een reeks urologische aandoeningen en aandoeningen aanzienlijk kan voorkomen en verlichten.

Het mediterrane dieet geeft prioriteit aan volle granen, peulvruchten, fruit, groenten en extra vergine olijfolie terwijl rood vlees en bewerkte voedingsmiddelen worden geminimaliseerd.

Wetenschappelijk erkend vanwege zijn talrijke gezondheidsvoordelenHet mediterrane dieet blijft onderbelicht wat betreft de impact ervan op urologische aandoeningen zoals seksuele disfunctie, urinaire symptomen, steenziekte en urologische kankers.

Uit een systematische review van 955 wetenschappelijke artikelen is gebleken dat het volgen van een mediterraan dieet effectief aandoeningen zoals erectiestoornissen, nefrolithiasis, symptomen van de lagere urinewegen en urine-incontinentie kan voorkomen en verbeteren.

De prevalentie van urologische aandoeningen zoals erectiestoornissen, hypogonadisme, goedaardige prostaathyperplasie, symptomen van de lagere urinewegen, urine-incontinentie en nefrolithiase neemt toe, vaak in verband met medische comorbiditeiten zoals obesitas, hyperlipidemie, hypertensie, diabetes mellitus en hartziekten.

Mediterraan dieet verlicht seksuele disfunctie

Cross-sectionele onderzoeken duiden op een lagere prevalentie van erectiestoornissen onder degenen die het mediterrane dieet volgen, wat wijst op het potentieel ervan bij het verlichten van urologische aandoeningen.

Bovendien kunnen dieetinterventies dat wel zijn testosteronniveaus beïnvloeden en vruchtbaarheid, hoewel verder onderzoek gerechtvaardigd is.

Multimodale behandelingsbenaderingen, waarbij veranderingen in levensstijl zoals veranderingen in het voedingspatroon en verhoogde fysieke activiteit worden geïntegreerd, zijn veelbelovend bij het beheersen van urologische aandoeningen, zoals richtlijnen van organisaties als de American Urological Association aanbevelen.

Er zijn aanwijzingen dat het volgen van een mediterraan dieet ook de incidentie en symptomen van seksuele disfunctie bij vrouwen kan verbeteren, vergelijkbaar met het effect ervan op seksuele disfunctie bij mannen.

Uit het MEDITA-onderzoek bleek dat het risico op nieuwe seksuele disfunctie bij vrouwen en op verergering van de symptomen onder de aanhangers kleiner was dan bij een vetarm dieet. De toepasbaarheid van het onderzoek op de algemene bevolking is echter beperkt, aangezien alle deelnemers bij aanvang diabetes hadden.

Klinische onderzoeken waarin de impact van het mediterrane dieet op vrouwen met het metabool syndroom werd beoordeeld, brachten significante verbeteringen aan het licht in de vrouwelijke seksuele functiescores over een periode van twee jaar, in contrast met minimale veranderingen in de controlegroep.

Cross-sectionele onderzoeken duiden ook op een lagere prevalentie van seksuele disfunctie bij vrouwen onder vrouwen die het dieet volgen, hoewel dit wordt verstoord door factoren als BMI en depressie.

Hoewel de exacte mechanismen die ten grondslag liggen aan de voordelen van het mediterrane dieet voor seksuele disfunctie bij vrouwen onduidelijk blijven, omvatten hypothesen de ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen ervan.

Seksuele disfunctie bij vrouwen is multifactorieel en wordt beïnvloed door psychologische en fysiologische factoren, waardoor een multidisciplinaire aanpak naast voedingsinterventies noodzakelijk is.

Over het geheel genomen komen de potentiële voordelen van het dieet voor seksuele disfunctie overeen met de rol ervan bij het handhaven van een gezond lichaamsgewicht, het verminderen van de inname van verzadigd vet en het verlichten van ontstekingsstress.

Het volgen van het mediterrane dieet komt de gezondheid van de urinewegen en de prostaat ten goede

Hoewel wetenschappelijk onderzoek naar het effect van het dieet op symptomen van de lagere urinewegen en goedaardige prostaathyperplasie beperkt is, suggereren sommige onderzoeken mogelijke voordelen.

In de vervolgstudie van gezondheidswerkers werd een hogere inname van groenten, β-caroteen en luteïne in verband gebracht met een verminderde incidentie van lagere urinewegen en goedaardige prostaathyperplasie, wat wijst op een potentieel nut.

Mannen met matige goedaardige symptomen van prostaathyperplasie werden echter uitgesloten van de analyse, wat de inzichten voor deze groep beperkt.

In de placebogroep van de Prostate Cancer Prevention Trial correleerde een hogere totale vetconsumptie met een verhoogd risico op goedaardige prostaathyperplasie, terwijl frequente groenteconsumptie het risico verlaagde.

Interessant is dat voedingsfactoren zoals de inname van meervoudig onverzadigd vet geassocieerd waren met een verhoogd risico op goedaardige prostaathyperplasie, wat duidt op complexe interacties.

Deze bevindingen impliceren dat een mediterraan dieet, rijk aan groenten en eiwitten, terwijl het weinig totaal vet bevat, het risico op lagere urinewegen en goedaardige prostaathyperplasie kan verminderen, wat het belang van voedingskeuzes bij het beheersen van deze aandoeningen benadrukt.

Antioxidanten in MedDiet kunnen de resultaten bij urine-incontinentie verbeteren

Hoewel onderzoeken zich voornamelijk richten op de voordelen van gewichtsverlies bij urine-incontinentie, suggereren enkele aanvullende voordelen van voedingsfactoren.

Bij mannen met prostaatkanker verbeterde een hogere inname van groenten de urine-incontinentie, terwijl een verhoogde consumptie van meervoudig onverzadigde en enkelvoudig onverzadigde vetten deze verergerde.

Uit een cross-sectioneel onderzoek onder vrouwen bleek dat een hoge inname van verzadigd vet gecorreleerd was met een verhoogd risico op urine-incontinentie, terwijl een verhoogde inname van koolhydraten en suiker dit verlaagde.

Bovendien correleerde een hoge totale vetinname met het risico op stress-urine-incontinentie bij vrouwen boven de 40. Diëten die ontstekingen veroorzaken, zoals het westerse dieet, worden in verband gebracht met urgentie-urine-incontinentie.

Hoewel de directe impact van het mediterrane dieet op incontinentie nog onvoldoende is onderzocht, suggereert bewijsmateriaal de potentiële voordelen ervan, vooral bij stress- en urgentie-incontinentie, als gevolg van lagere verzadigde vetten en een hoger gehalte aan groenten en antioxidanten.

De complexe relatie tussen het Med-dieet en steenziekten

Voeding speelt een belangrijke rol bij steenziekte als gevolg van verschillende metabolische risicofactoren. Hogere body mass index (BMI) en insulineresistentie in type 2 diabetes Patiënten verhogen het risico op nefrolithiasis, vooral bij urinezuurstenen.

Het mediterrane dieet vermindert het risico op steenvorming, zoals blijkt uit cohortstudies die een verminderde incidentie aantonen bij het volgen van het mediterrane dieet.

Sommige onderzoeken spreken dit echter tegen, waarbij wordt opgemerkt dat steenvormers minder olijfolie consumeren en dat een specifiek vetgehalte in de voeding het steenrisico kan beïnvloeden.

Het mechanisme van het mediterrane dieet omvat de alkalisatie van de urine door de inname van fruit en de toename van citraat, magnesium en fytaat in de urine in volle granen, die de steenvorming remmen.

Toch kunnen oxalaatrijke voedingsmiddelen zoals amandelen en spinazie een risico vormen. Het DASH-dieet, vergelijkbaar met het mediterrane dieet, maar met minder natrium, vermindert ook het risico op stenen.

Voor hypercalciurische steenvormers worden echter natriumbeperking en een lage inname van dierlijke eiwitten geadviseerd, en onderzoeken die verminderde calciumspiegels in de urine aantonen zonder de uitscheiding van oxalaat te verhogen ondersteunen dit.

Associaties tussen Mediterraan dieet en prostaatkanker

Onderzoek onderzoekt uitgebreid de rol van voeding bij prostaatkanker, waarbij zowel het risico als de prognose na de diagnose worden beoordeeld.

Een cruciaal onderzoek uit 2005 van de Universiteit van Californië – San Francisco gaf aan dat intensieve veranderingen in levensstijl de progressie van prostaatkanker zouden kunnen beïnvloeden.

Patiënten onder actieve surveillance die een dieet consumeerden dat rijk was aan fruit, groenten, volle granen en soja, en regelmatige matige aerobe oefeningen deden, ondervonden verlaagde prostaatspecifieke antigeenniveaus, wat mogelijke voordelen voor actieve surveillance-patiënten suggereert. Het is echter mogelijk dat het meten van de prostaatspecifieke antigeenkinetiek alleen de progressie van prostaatkanker niet volledig in kaart brengt.

De specifieke impact van een mediterraan dieet op prostaatkanker blijft onzeker. Hoewel uit de vervolgstudie van gezondheidswerkers geen verband bleek tussen het mediterrane dieet en het risico op gevorderde prostaatkanker, vertoonden mannen die zich na de diagnose beter aan het mediterrane dieet hielden, een lager sterfterisico.

Met name degenen die zich aan het dieet hielden, vertoonden over het algemeen vaak een gezondere levensstijl. Sommige onderzoeken suggereren dat olijfolie en bepaalde voedingsstoffen zoals vitamine E, vitamine C, selenium en lycopeen voordelen kunnen bieden, maar de resultaten zijn inconsistent.

Over het geheel genomen blijft het bewijsmateriaal met betrekking tot de invloed van voeding op prostaatkanker niet doorslaggevend, wat verder onderzoek noodzakelijk maakt, ondanks aanwijzingen voor potentiële voordelen voor mannen met een laag risico op ziekte onder actief toezicht.

Er zijn aanwijzingen voor een verband tussen Med Diet en een lager risico op blaaskanker

De effectiviteit van een mediterraan dieet bij het voorkomen van blaaskanker levert ook gemengde bevindingen op.

Het European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC)-onderzoek, waarbij 477,312 deelnemers uit heel Europa betrokken waren, constateerde een potentieel verminderd risico van blaaskanker bij het volgen van een Mediterraan dieet, alhoewel statistisch niet significant.

Met name de huidige rokers, vooral zware en langdurige rokers, vertoonden een verminderd risico, mogelijk als gevolg van het hoge gehalte aan antioxidanten in het mediterrane dieet dat door roken veroorzaakte DNA-schade tegengaat.

Een ander patiëntcontroleonderzoek bracht een negatief verband aan het licht, wat wijst op een lager risico bij een hogere naleving van het mediterrane dieet.

Deze studie benadrukte specifiek de voordelen van peulvruchten, groenten en vis vanwege hun ontstekingsremmende eigenschappen. Er ontbrak echter een controlegroep voor fysieke activiteit, een bekende beschermende factor voor blaaskanker.

Een meta-analyse van 13 prospectieve cohortstudies versterkte deze bevindingen, wat wijst op een verminderd risico op blaaskanker bij een hoge mate van naleving van het Mediterrane dieet, mogelijk gekoppeld aan een verhoogde inname van olijfolie en polyfenolen het tegengaan van ontstekingen en oxidatieve stress, vooral door roken.

Ondanks deze veelbelovende indicaties is verder onderzoek nodig om de impact van het dieet op het risico op blaaskanker volledig te begrijpen.

Het volgen van een mediterraan dieet kan het risico op nierkanker verlagen

Er bestaat beperkte literatuur over de langetermijneffecten van een mediterraan dieet op het risico op nierkanker.

Obesitas houdt echter verband met de ontwikkeling ervan als gevolg van verhoogde ontstekingsstress en insulineresistentie, die de cellulaire proliferatie bevorderen en apoptose (celdood) remmen, waardoor de vorming van tumoren wordt bevorderd. Meta-analyses hebben aangetoond dat een hogere BMI correleert met een verhoogd relatief risico op niercarcinoom.

Hoewel veel bronnen het verband tussen obesitas en nierkanker bevestigen, zijn longitudinale prospectieve analyses waarin het mediterrane dieet als preventiestrategie wordt beoordeeld schaars.

Case-control studies in mediterrane landen suggereren dat diëten die rijk zijn aan olijfolie, groenten, volle granen en vis de incidentie van nierkanker kunnen verminderen.

Een hoge inname van gekookte groenten en gevogelte en een lage inname van bewerkt vlees gaan bijvoorbeeld gepaard met een lager risico, terwijl een hoge inname van brood verband houdt met een verhoogd risico.

De aanwezigheid van onverzadigde vetzuren in olijfolie en vis, samen met antioxidanten in groenten, kunnen bijdragen aan dit beschermende effect.

Verder onderzoek is echter nodig om het potentieel van het mediterrane dieet bij de preventie van nierkanker vast te stellen in vergelijking met diëten die rijk zijn aan antioxidanten.

• Artsen wekelijks