Trumps minister van Volksgezondheid kiest controverse over zaadolie voor Amerikaanse ministerraad

Robert F. Kennedy, Jr., telg uit een van de bekendste politieke families in de Verenigde Staten, is door de verkozen president Donald J. Trump aangesteld als hoofd van het ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zaken.

Als Kennedy door de Republikeinse Senaat wordt bevestigd, krijgt hij verregaande bevoegdheden over de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), die ongeveer 80 procent van de voedselvoorziening in het land reguleert.

Hoewel hij vooral bekendstaat om zijn anti-vaccinatiestandpunten, is Kennedy ook een prominente en uitgesproken criticus van zaadoliën. Hij bracht het lang sluimerende debat over de impact ervan op de gezondheid onder de aandacht.

In een augustus interview met Fox News noemde Kennedy zaadoliën ​"een van de meest ongezonde ingrediënten in voedsel en zei dat ze ​"een van de slechtste dingen die je kunt eten, omdat ze geassocieerd worden met ​"ontsteking in het hele lichaam.”

In plaats daarvan raadt Kennedy aan om zaadoliën te vervangen door runderniervet, gemaakt van het vetweefsel van koeienorganen. Bij het doorzoeken van Kennedy's historische openbare verklaringen en sociale media-accounts werd er geen melding gemaakt van olijfolie.

Onderzoekers, waaronder wetenschappelijke leden van de American Heart Association, beweren al lang dat plantaardige oliën – voornamelijk afkomstig van zaden, met name koolzaad, zonnebloem en soja – een gezonder alternatief zijn voor dierlijk vet vanwege hun gehalte aan onverzadigd vet.

"“Er zijn heel consistente gegevens die zeggen dat boter en reuzel slecht zijn voor ons hart,” aldus Christopher Gardner, hoogleraar geneeskunde aan de Stanford University. ​"Uit onderzoek blijkt dat het vervangen van verzadigde vetten door onverzadigde vetten het risico op hartziekten verlaagt.”

Hoewel Kennedy tot de meest prominente critici van zaadoliën behoort, is er op sociale media een groeiende anti-zaadolie-influencerbeweging.

Critici van zaadolie brengen twee hoofdargumenten naar voren. De eerste is dat zaadoliën vaak verontreinigd zijn met hexaan, het chemische oplosmiddel dat wordt gebruikt bij de meeste commerciële zaadolieproductie.

Hexaan staat erom bekend giftig te zijn voor mensen in gasvorm, maar wordt gebruikt als vloeistof bij de productie van zaadolie. De hexaan verdampt tijdens de hittebehandeling die zaadoliën ondergaan bij het raffineren.

De FDA reguleert of controleert echter niet de aanwezigheid van hexaanresten in zaadoliën. Het is daarom onduidelijk of er nog sporen van hexaan in commercieel verkrijgbare zaadoliën aanwezig zijn.

Het meest gehoorde argument tegen zaadoliën is het hoge gehalte aan omega-6 meervoudig onverzadigde vetzuren, met name linolzuur, vergeleken met olijfolie en dierlijke vetten.

Het linolzuurgehalte is ongeveer 55 procent in sojaolie, bijna 70 procent in zonnebloemolie (minder dan vijf procent in zonnebloemolie met een hoog oliezuurgehalte) en meer dan 20 procent in koolzaadolie. Olijfolie bevat daarentegen 2.5 tot 21 procent linolzuur, terwijl rundvlees ongeveer één procent linolzuur bevat.

Critici van zaadolie beweren dat omega-6-vetzuren in het lichaam worden omgezet in ontstekingsbevorderende arachidonzuren. Arachidonzuur wordt inderdaad algemeen erkend als een bouwsteen voor verbindingen die ontstekingen veroorzaken, maar het is ook aangetoond dat het pro-inflammatoire verbindingen onderdrukt.

Volgens een 2017 meta-analyse van 30 gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken met 1,377 proefpersonen gepubliceerd, had linolzuur een minimale impact op de bloedconcentraties van ontstekingsmarkers. De onderzoekers schreven dit toe aan het feit dat slechts 0.2 procent van linolzuur wordt omgezet in arachidonzuur.

Hoewel het algemeen erkend is dat mensen voedingsbronnen van omega-3- en omega-6-vetzuren nodig hebben om te overleven, beweren critici van zaadolie dat het moderne westerse dieet te veel omega-6-vetzuren en te weinig omega-3-vetzuren bevat.

De aanbevolen omega-6-tot-omega-3-verhouding is inderdaad vier op één. Sommige onderzoekers schatten echter dat deze verhoudingen in de VS variëren van tien op één tot dertig op één.

Critici van zaadolie benadrukken ook vaak de correlatie tussen de consumptie van zaadolie in de VS en de toenemende obesitas, hart-en vaatziekte en diabetes als bewijs van de negatieve gevolgen voor de gezondheid.

Correlatie is echter niet hetzelfde als causaliteit. In plaats daarvan beweren sommige experts dat de stijgende consumptie van zaadolie direct verband houdt met de dramatische toename van ultra-bewerkte voedingsmiddelen, die zaadoliën als ingrediënt bevatten en die algemeen worden beschouwd als verantwoordelijk voor de hierboven genoemde chronische ziekten.

Gardner stelde verder dat ultrabewerkte voedingsmiddelen vooral ongezond zijn vanwege de andere ingrediënten, waaronder glucosestroop met een hoog fructosegehalte, toegevoegde suiker en natrium. ​"“Het is moeilijk om de schuld bij de zaadoliën te leggen, aangezien deze voedingsmiddelen zoveel andere stoffen bevatten”, zei hij.

Kennedy is ook fel gekant tegen ultra-bewerkte voedingsmiddelen en heeft gezegd dat hij het gebruik ervan in schoolmaaltijden zou verbieden. De FDA heeft echter geen formele definitie voor ultra-bewerkte voedingsmiddelen, wat het moeilijk zou maken om een ​​verbod door te voeren.

• Massachusetts General Hospital
• American Heart Association