Calif. Olijfboeren moeten hun regering de schuld geven van het onvermogen om te concurreren met Spanje, niet de EU

De Olive Growers Council of California (OGCC) heeft de regering van de Verenigde Staten opgeroepen om de tarieven te handhaven tafelolijf invoer uit Spanje op zijn plaats, ondanks de laatste uitspraak van de Wereldhandelsorganisatie.

De OGCC is ongelukkig nadat de WTO heeft besloten dat de Europese Unie het recht heeft om haar boeren te subsidiëren, met het argument dat het hen een oneerlijk voordeel geeft.

"Vergis je niet, de enorme olijfsubsidies die door de Europese Unie en Spanje worden verstrekt, en de opzettelijke pogingen om rijpe olijven uit Spanje op de Amerikaanse markt te dumpen, hebben de Spaanse industrie in staat gesteld bijna al onze Amerikaanse foodservice-activiteiten over te nemen en onze detailhandel in gevaar', zegt Michael Silveira, de voorzitter van de OGCC.

"Vandaag hebben de anti-dumping en compenserende [antisubsidie] heffingen die door de Amerikaanse regering zijn opgelegd onze familie olijfboeren en duizenden geallieerde arbeiders hoop voor de toekomst en tijd gegeven om de industrie nieuw leven in te blazen,” voegde hij eraan toe.

De voorzitter van de OGCC beschuldigde de EU en Spanje verder van het faciliteren van de ​"oneerlijke bodemprijzen op de Amerikaanse markt” door ingewikkelde en ​"niet-transparante landbouwbetalingen.”

De WTO oordeelde echter dat de Amerikaanse antisubsidie tarieven opgelegd op zwarte Spaanse tafelolijven in 2018 illegaal was, en de WTO voegde eraan toe dat het argument ter ondersteuning van de tarieven was gebaseerd op een fundamenteel misverstand over hoe Europa's Gemeenschappelijk Landbouwbeleid werkt.

Sterker nog, de VS geven hun eigen boeren elk jaar voor tientallen miljarden dollars aan subsidies. De overheid zou soortgelijke betalingen kunnen doen aan Californische olijfboeren, maar kiest ervoor dat niet te doen.

Think gegevens van het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA), was directe overheidssteun (subsidies) goed voor 39 procent van het netto landbouwinkomen in 2020, waarbij boeren een recordbedrag van $ 46.5 miljard van de overheid ontvingen.

Chris Edwards, directeur fiscale beleidsstudies bij het Cato Insitute, een libertaire denktank, en voormalig manager bij PricewaterhouseCoopers, een van de vier grootste accountantskantoren ter wereld, zei dat de Amerikaanse regering ​"beschermt boeren tegen schommelingen in prijzen, inkomsten en opbrengsten,” en ​"subsidieert hun inspanningen op het gebied van natuurbehoud, verzekeringsdekking, marketing, exportverkoop, onderzoek en andere activiteiten.”

De belangrijkste weldoeners van deze subsidies zijn echter grote industriële boeren die in het Midwesten maïs, sojabonen, tarwe, katoen en rijst verbouwen. Kleine olijfboeren in Californië hebben de neiging om iets te missen, maar waren nog steeds in aanmerking voor rechtstreekse betalingen van maximaal $ 250,000 om verloren productiviteit tijdens de Covid-19-pandemie.

Volgens de landbouwsubsidiedatabase van de Environmental Working Group (EWG) is Californië de thuisbasis van 3.4 procent van de Amerikaanse boerderijen en ontving het slechts 2.2 procent van alle federale landbouwsubsidies die in 2019 werden vrijgegeven, het laatste jaar waarvoor een volledige dataset beschikbaar is. Ter vergelijking: Iowa, waar 4.2 procent van de Amerikaanse landbouwbedrijven woont, ontving 8.7 procent van alle federale hulp.

Van de $ 591 miljoen die in 2019 voor Californische boeren was uitgetrokken (de USDA besteedde dat jaar $ 26.9 miljard aan subsidies), ontving 92 procent geen subsidies en degenen die dat wel deden, verbouwden voornamelijk katoen, rijst, tarwe, maïs en gerst of fokten vee.

"Ondanks de retoriek van ​'om de familieboerderij in stand te houden', profiteert de overgrote meerderheid van de boeren niet van federale landbouwsubsidieprogramma's en de meeste subsidies gaan naar de grootste en financieel meest veilige landbouwactiviteiten', aldus de EWG. ​"Kleine boeren komen in aanmerking voor een schijntje, terwijl producenten van vlees, fruit en groenten vrijwel geheel buiten het subsidiespel worden gehouden.”

Ter vergelijking, Spanje krijgt ongeveer € 6.8 miljard (7.7 miljard dollar) per jaar voor de komende zeven jaar van de Europese Unie als onderdeel van het meest recente GLB.

Terwijl 75 procent van het geld van het GLB zal worden toegekend aan de 695,000 boeren van het land in de vorm van rechtstreekse betalingen, zijn deze subsidies gemaximeerd op € 60,000 ($ 68,000) per boerderij of € 100,000 ($ 113,000) per bedrijf met meerdere boerderijen.

Bovendien bleek uit een onderzoek van het European Data Journalism Network dat kleine Europese boeren grotendeels in hetzelfde schuitje zaten als hun Amerikaanse tegenhangers.

Tijdens de vorige versie van het GLB ontving 76 procent van de 6.5 miljoen boeren in de EU 15 procent van de beschikbare middelen. Destijds werd het geld grotendeels per hectare verdeeld, dus grotere boeren genoten meer voordelen. Klinkt bekend?

Het probleem voor de Californische olijfboeren is niet een overijverige Europese Unie die hen probeert te beconcurreren.

In plaats daarvan moeten ze hun energie richten op het overtuigen van een onverschillige regering dat het verbouwen van olijven in Californië een betere investering is voor de volksgezondheid en het klimaat dan het subsidiëren van maïs in Iowa.

President Joe Biden zal in 2023 de volgende Farm Bill ondertekenen, die zal bepalen waar de subsidies de komende vijf jaar naartoe gaan. Olijfboeren in Californië, begin met lobbyen.

• Europees netwerk voor datajournalistiek
• Cato Institute
• Environmental Working Group