Over de voortdurende neerwaartse daling van de olijfolieprijzen in Griekenland

Op Kreta zijn de bulkprijzen voor EVOO van topkwaliteit met een zuurgraad van minder dan 0.3 gedaald tot € 2.60 ($ 3.16) per kilo. Olijftelers die wanhopig op zoek zijn naar cashflow, verkopen tegen alarmerend lage prijzen. De Griekse media verwijten Italianen dat ze geen hogere prijzen aanbieden. Ze geven de Kretenzische olijvenfabrieken ook de schuld dat ze het niet opslaan en wachten op hogere prijzen. Sommigen verwijten de olijventelers zelfs dat ze te snel oogsten en een tijdelijk overaanbod creëren.

Waarom lossen olijfmolens zo snel hun EVOO van de hoogste kwaliteit tegen de laagste prijzen op Kreta? De meesten zitten diep in de schulden en moeten verkopen om te kunnen blijven functioneren. De banken lenen of verstrekken geen kredieten tegen redelijke rentetarieven of voorwaarden, dus velen worden nu gedwongen te verkopen. De prijzen in andere provincies in Griekenland houden nauwelijks boven de € 3.00 tot € 3.20.

De daling onder de € 3.00 op Kreta is ook reden tot zorg in andere olijfolieproducerende gebieden in Griekenland. Ze willen geen neerwaartse trend door heel Griekenland zien. Sommige ondernemende en goed gefinancierde olijfmolens profiteren echter van de lage prijzen en kopen en houden de voorraad vast met als doel deze in het nieuwe jaar tegen hogere prijzen te verkopen.

Een sector in crisis

Een blik op de vraag naar nieuwe barcodes met het Griekse voorvoegsel voor 2014, dat kan worden gezien als een indicator voor de ontwikkeling van nieuwe producten, laat zien dat de vraag in alle sectoren met gemiddeld 50 procent is gestegen. De enige sector waar de vraag naar nieuwe barcodes is gedaald - met 40 procent - was de olijfolie-industrie. Daarentegen zag de voedingsmiddelen- en drankenindustrie in dezelfde periode een stijging van 68 procent.

Dit is weer een duidelijke aanwijzing dat Griekenland er niet in is geslaagd de olijfolie-industrie te ontwikkelen - een industrie die is gebaseerd op de unieke smaakkenmerken, gezondheidsvoordelen en rijke geschiedenis van Griekse olijfolie. Deze mislukking is een van de meest hartverscheurende aspecten van de huidige economische crisis.

De boodschapper schieten

Mijn laatste artikel over de angst voor hoe lage prijzen de kwaliteit kunnen beïnvloeden van olijfolie Grieken zullen consumeren dit jaar een paar veren. Sommigen klaagden dat olijfoliebedrijven direct geld zouden verliezen als gevolg van een open onderzoek van het probleem. een Griek website beweerde dat ze telefoontjes en klachten hadden ontvangen. Dit is het type hyperbool dat de huidige toestand van de olijfolie-industrie in Griekenland weerspiegelt.

Het is een feit dat 70 - 80 procent van onze geëxporteerde, hoogwaardige EVOO tegen de laagste prijzen in bulk aan Italianen en andere buitenlandse kopers wordt verkocht. De vraag die de Griekse overheid, olijfoliebedrijven en bloggers moeten beantwoorden is: waarom dalen de prijzen in een periode van beperkte aanvoer? We zijn niet de enigen in deze race naar de bodem van de prijzenpot. Er is nog een land dat moeite heeft om waarde toe te voegen omdat het zijn vloeibare goud in bulk tegen lagere prijzen verkoopt: Tunesië

Italiaanse en Spaanse olijfoliebedrijven doen het goed

Daarentegen floreren Italiaanse olijfoliebedrijven die te maken hadden met enkele zeer reële stigma's op hun reputatie. Eerlijke en hardwerkende Italiaanse olijfoliebedrijven zijn erin geslaagd te floreren ondanks het stigma van vervalsing in het verleden en zelfs tot in het heden. Ze zijn zo succesvol geworden dat ze gedwongen worden Griekse of Tunesische EVOO in bulk op te kopen om hun bestellingen uit te voeren. Producenten in Spanje hebben zich hersteld van tegenslagen en bloeien. Wat is er mis met de Griekse olijfolie-industrie?

Machtsstrijd is het echte stigma van Griekenland

Internationaal wordt Griekenland erkend als de bakermat van de moderne beschaving met de olijfboom als eeuwig symbool. Het is de thuisbasis van enkele van de beste EVOO's ter wereld, maar heeft zijn rechtmatige plaats aan de top van het klassement voor olijfoliemarketing en -verkoop niet ingenomen. Regionale machtsstrijd en wanbeheer, in combinatie met een constante zoektocht naar zondebokken die de schuld kunnen geven van mislukkingen, is het echte stigma dat steeds moeilijker te overwinnen is. Het aanvallen van degenen die de Griekse olijventelers in hun strijd steunen, zal niemand van zijn verantwoordelijkheid ontslaan. De stappen die genomen moeten worden zijn niet moeilijk te begrijpen, maar vereisen wel zelfopoffering en een meer proactieve benadering.

Helleense vergane glorie

Onze oude Griekse cultuur is de ultieme campagne voor olijven en olijfolie, zoals de bekroning van een zegevierende Olympische atleet met een krans gemaakt van wilde olijftakjes. Moderne Griekse politici en hun vrienden uit de olijfolie-industrie hebben deze erfenis van grootsheid overgenomen en verkopen het in bulk. Ze moeten echt leiderschap tonen en hun macht en invloed gebruiken om de olijfoliesector in Griekenland te organiseren en te verheffen, en niet alleen hun beperkte individuele of regionale belangen. Te vaak wordt onze oude Helleense cultuur gebruikt in hun marketingcampagnes, maar niet in hun acties. Ze scheppen op over onze vroegere Helleense cultuur, maar degenen in machtsposities zijn er geen voorbeeld van.

Er is een oude Helleense stelregel ontleend aan een van de verhalen van Aesopus ​"De opschepperige atleet.” In de fabel beweert een trotse atleet dat hij in het verleden een recordbrekend verspringen heeft behaald in competitie op het eiland Rhodos. Een omstander daagt hem uit om af te zien van het opschepperij en gewoon zijn recordbrekende sprong ter plaatse te herhalen: ​"Hier is Rhodos, laat je hier eens zien springen! " (ιδού η ρόδος, και το πήδημα!)

Nieuwe manieren om waarde toe te voegen aan Griekse olijfolie

Meer recent hebben Griekse wetenschappers een methode uitgevonden om de individuele fenolische verbindingen in EVOO nauwkeurig te meten met behulp van Nucleaire magnetische resonantie (NMR). Ze hebben de nieuwe tool kunnen gebruiken om te bewijzen waarom oude artsen zoals Hippocrates en Dioscourides olijfolie een aantal zeer specifieke gezondheidsvoordelen schonken die voortkwamen uit de variëteit, de teeltmethode en de oogsttijd.

Het geheim van olijfolie zit in het type en de hoeveelheid specifieke polyfenolen die het bevat. Een aantal kleine, creatieve en onafhankelijke olijfmolens in Griekenland hebben hun methoden aangepast en NMR-metingen effectief gebruikt om hun EVOO tegen veel hogere prijzen te promoten. In de afgelopen twee jaar, Olive Oil Times heeft veel ruimte besteed aan rapportage over deze nieuwe methode om de gezondheid van olijfolie te meten. De Griekse regering en de grote olijfoliebedrijven hebben het echter gewoon genegeerd of geprobeerd het te verstikken.

Kansen verspild

Als de Griekse regering en de grote olijfoliebedrijven NMR twee jaar geleden steunden, zouden de Internationale Olijfraad (IOC) en de EU het al als een officiële meetmethode hebben geaccepteerd. De ironie is dat het IOC onlangs aangevraagde inzendingen voor nieuwe methoden van het meten van individuele polyfenolen - alsof de NMR-methode nooit heeft bestaan. De Griekse autoriteiten en de olijfoliebedrijven hebben twee jaar verspild.

De uitvinding van NMR en de validatie ervan door het IOC had kunnen worden gebruikt in een wereldwijde marketingcampagne door de Griekse olijfolie-industrie om de liefdesaffaire van onze Helleense voorouders met de gezondheidsvoordelen van olijfolie te bevestigen. Machtsstrijd en gebrek aan visie en creativiteit hebben de Griekse olijfolie-industrie geteisterd en zijn de echte oorzaak van het falen ervan.