Vooruitlopend op een bumperoogst tonen Libanese producenten veerkracht

Te midden van aanhoudende politieke en economische onrust, komt de olijvenoogst in Libanon op gang en producenten in het hele land verwachten een overvloedige oogst.

"Wat de hoeveelheid betreft, is de oogst dit jaar veel beter', zegt Ibrahim Al Kaakour, de eigenaar van Genco Olive Oil. Olive Oil Times. ​"Vorig jaar was er een zeer grote droogte die zowel kwantiteit als kwaliteit verminderde."

Al Kaakour koopt olijven uit alle uithoeken van Libanon om zijn melanges te produceren, die hij voornamelijk exporteert. Hij voegde eraan toe dat hij nog aan het begin van de oogst staat, maar verwacht zo'n 40 tot 50 ton olijfolie te produceren.

Officiële productieramingen zijn niet gepubliceerd, maar uit gegevens van de Internationale Olijfolieraad blijkt dat Libanon 21,500 ton olijfolie produceerde in de 2021/22 oogstjaar, iets boven het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde van 19,200 ton.

Al Kaakour en andere producenten geïnterviewd door Olive Oil Times verwacht dat de oogst van dit jaar die van vorig jaar zal overtreffen en mogelijk de 26,000 ton geproduceerd in de 2020/21 oogstjaar, waardoor dit de op een na grootste opbrengst zou zijn sinds het begin van de records.

Al Kaakour schreef de overvloedige oogst toe aan meer neerslag gedurende het hele jaar, aangevuld met tijdige regen net voordat de olijvenpluk in oktober begon.

Vorig jaar regende het tot december niet veel in Libanon, waardoor de hoeveelheid olijven die zich aan de bomen ontwikkelde en de kwaliteit van de geproduceerde olie afnam.

Walid Mushantaf, de mede-eigenaar van Bustan el Zeitoun, gelegen in het zuiden van Libanon, vertelde: Olive Oil Times dat hij een van zijn beste oogsten verwachtte.

"Natuurlijk hadden we problemen, maar dit seizoen is een van de beste in de afgelopen vier of vijf jaar", zei hij. ​"Kwaliteit en kwantiteit zijn goed.”

Hij schreef de recordoogst ook toe aan overvloedige en tijdige regens. In voorgaande jaren viel de regen samen met de bloei van de olijfbomen in mei, waardoor er geen bestuiving plaatsvond.

Aan de andere kant van Libanon, Karim Arsanios, de eigenaar van Solar Olives, is bijna klaar met zijn oogst en verwacht ongeveer 3.5 ton olijfolie te produceren.

"Dit jaar was veel beter dan vorig jaar in termen van kwantiteit, "vertelde hij Olive Oil Times. ​"We kregen ongeveer twee tot drie keer zoveel als vorig jaar in termen van opbrengst."

Arsanios zit in zijn derde jaar van productie en zei dat zijn bedrijf zich ook voornamelijk op export richt. Hij verscheept ongeveer 80 procent van zijn productie naar het buitenland om harde valuta's, waaronder dollars en euro's, binnen te halen om zijn steeds stijgende productiekosten te betalen.

De belangrijkste van deze kosten zijn de kosten van elektriciteit en brandstof. Grote delen van Libanon hebben sinds de jaren negentig geen 1990-uurs elektrische dekking gehad. Als gevolg hiervan vertrouwen de meeste producenten op generatoren om hun fabrieken van stroom te voorzien.

Om hun uitdagingen nog groter te maken, heeft de staatse elektriciteitsleverancier van Libanon onlangs verhoogde zijn prijzen voor het eerst in meer dan drie decennia.

"We krijgen geen elektriciteit van de centrales', zei Al Kaakour. ​"Molens gebruiken nu hun eigen generatoren en de prijs is veel hoger dan wanneer ze elektriciteit van de overheid krijgen.”

Al Kaakour betaalde vroeger 0.09 dollar per kilowattuur van de overheid. Nu liggen die prijzen dichter bij $ 0.20 per kilowattuur voor een of twee uur elektriciteit per dag. Met behulp van zijn generator schat Al Kaakour dat hij ongeveer $ 0.60 per kilowattuur betaalt.

"De kosten zijn enorm gestegen, vooral de energiekosten”, bevestigt Arsanios. ​"Ze zijn verdubbeld, zelfs verdrievoudigd in vergelijking met vorig jaar.”

Stijgende energiekosten maken alles duurder. Buiten zijn molen vertrouwt Mushantaf op elektriciteit om zijn irrigatiesysteem van stroom te voorzien. Hij betreurde dat de stijgende prijzen voor kunstmest en pesticiden de productie ook veel duurder hebben gemaakt.

Als gevolg van de ongebreidelde inflatie in Libanon, dat in 2022 wereldwijd de op één na hoogste inflatie kent, heeft Mushantaf de lokale markt in wezen opgegeven.

"We richten ons vooral op de export omdat de koopkracht in Libanon dramatisch is gedaald”, zei hij.

Volgens Wereldbank gegevens, steeg de jaarlijkse consumentenprijsinflatie van 3 procent in 2019 naar 155 procent in 2021.

Mustantaf verkocht vroeger aan lokale restaurants en cateringbedrijven, maar door de dramatische daling van het toerisme is de vraag uit deze sectoren verdampt. ​"De enige manier waarop we kunnen overleven, is door nieuwe markten buiten het land te vinden', zei hij.

Al Kaakour voegde eraan toe dat de prijzen voor glazen flessen en ander verpakkingsmateriaal ook aanzienlijk zijn gestegen. ​"Voor een land dat niet lokaal glazen flessen produceert, is dat een enorm probleem,” zei hij.

In tegenstelling tot hun tegenhangers in Europa, hebben boze olijftelers met succes gelobbyd bij regeringen in Spanje, Italië en Griekenland voor subsidies en andere vormen van steun – er is geen hulp van de overheid in Libanon.

Door de valutacrisis hebben veel hoge ambtenaren - de levensader van elke functionerende overheidsbureaucratie - het land massaal verlaten.

Voor producenten betekent dit dat ze maanden moeten wachten om de benodigde exportvergunningen te krijgen van twee afzonderlijke ministeries, wat hen een concurrentienadeel zou opleveren.

"We zijn volledig aan ons lot overgelaten', zei Arsanios, eraan toevoegend dat er een sterk gemeenschapsgevoel is ontstaan ​​onder producenten die hulp proberen te bieden die de overheid niet kan bieden.

Ze maken zich echter zorgen dat hun activiteiten onhoudbaar zullen worden nu de politieke en financiële crises van het land hun vierde jaar naderen, zelfs als ze doorgaan met het promoten van Libanese olijfolie in het buitenland.

"We hebben genoeg geld kunnen genereren om onze stijgende kosten te dragen, maar we hebben nul hulp van de overheid gekregen', zei Arsanios. ​"Met de nieuwe oogst zullen we die kosten moeten doorrekenen aan de klant."

"We zullen onze prijzen voor alle producten moeten verhogen, maar er is maar zoveel dat je aan de consumenten kunt doorgeven”, besloot hij. ​"Ik weet niet zeker of er een breekpunt komt."