De producenten achter Agrestis hebben vijf World Competition Gold Awards gewonnen voor de endemische monovariëteit Tonda Iblea, die in de zuidelijke bergen van Sicilië wordt verbouwd.
In Buccheri, het hoogstgelegen dorp in het Hyblaeïsche gebergte van Sicilië, staan eeuwenoude olijfbomen imposant als voorouderlijke bewakers van het gebied waar de Agresis.
"“Onze boomgaarden bestaan voornamelijk uit eeuwenoude bomen, waarvan sommige waarschijnlijk meer dan duizend jaar oud zijn”, aldus mede-eigenaar Pietro Nicotra.
Agrestis werd in 2003 opgericht in de zuidoostelijke hoek van Sicilië door Nicotra's vader, Lorenzo, en zijn vriend, Giuseppe Paparone. Het bedrijf streeft naar kwaliteit en benadrukt de autochtone olijfsoort Tonda Iblea.
Ons doel is niet alleen om extra vierge olijfolie en olijven van hoge kwaliteit te produceren, maar ook om deze eeuwenoude boomgaarden te beschermen.
"“Onze olijfbomen staan verspreid over deze steile hellingen volgens een uitgebreid, ongelijkmatig plantpatroon”, aldus Nicotra. "In het voorjaar worden de tussenruimtes bloeiende weiden. organisch beheer stelt ons in staat om de bosjes gezond, bloeiend en rijk aan biodiversiteit te houden.”
Tonda Iblea werd ooit voornamelijk als tafelolijf geconsumeerd, maar wordt steeds vaker gebruikt om bekroonde olijven te produceren. extra vergine olijfolie.
Een daarvan is Agrestis Fiore d'Oro DOP, een monovariëteit die vijf gouden prijzen heeft gewonnen op de NYIOOC World Olive Oil Competition, dankzij het complexe profiel. De geuren van groene tomaat, appel en balsamico smelten samen met tonen van tuinbonen, asperges, selderij en basilicum.
Zie ook:Producentprofielen"“Agrestis was een van de eerste bedrijven in de regio die een vroege oogst uitvoerde”, aldus Nicotra. "Bedenk dat hier, in het verleden, de oogst volgens de traditie begon op 8 december [Dag van de Onbevlekte Ontvangenis, een nationale feestdag in Italië].”
"Toen we kinderen waren, hielpen we onze ouders met het verzamelen van de olijven tijdens Kerstvakantie, "Voegde hij eraan toe. "Ze begonnen met oogsten in november, daarna in oktober, en nu plukken we de eerste vruchten eind september.”
Tegenwoordig runt Nicotra de boerderij met zijn zus Julia, vader en Salvatore Paparone, zoon van de medeoprichter van het bedrijf. Julia is twee jaar geleden bij het team gekomen en houdt toezicht op de communicatie van het bedrijf.
"Julia en ik zijn tweetalig dankzij onze moeder, Rosa, die uit Duitsland komt, en dat heeft mij ertoe aangezet om naar een taalkundige middelbare school te gaan,” zei Nicotra. "Toen behaalde ik een masterdiploma in bedrijfseconomie, terwijl Salvatore voedingswetenschap en -technologie studeerde. Omdat we verschillende educatieve achtergronden hebben, gebruiken we onze eigen vaardigheden op een specifiek gebied van het bedrijf.”
Een team van veldwerkers ondersteunt het team het hele jaar door. Tijdens een goed oogstseizoen zijn er tot 30 mensen in dienst om de vruchten van 20,000 bomen te verzamelen. De boomgaarden strekken zich uit over 120 hectare, die het bedrijf deels bezit en deels huurt.
"“We weten niet wie onze olijfbomen heeft geplant”, zei Nicotra. "Ik hoorde een legende over de Grieken, die per schip arriveerden, aangezien de vallei waar nu de boomgaarden liggen een bevaarbare rivier was, wilde olijfbomen aan de oevers vonden en deze domesticeerden. Dit suggereert echter dat de olijventeelt werd verspreid door de oude bevolking die zich in dit gebied vestigde.”
Verder terug, miljoenen jaren geleden, waren de Hyblaean Mountains een onderzees vulkanisch complex gevormd door tektonische opheffing. Dit resulteerde in vruchtbare grond, waar vandaag de dag olijfbomen gedijen op een hoogte tussen 600 en 700 meter.
De diepe wortels van de eeuwenoude bomen kunnen water uit de diepere grondlagen opnemen, waardoor ze bestand zijn tegen langdurige droogte op het eiland.
"“Deze oude olijfbomen hoeven niet geïrrigeerd te worden en het is sowieso niet mogelijk om een irrigatiesysteem aan te leggen vanwege de onregelmatige indeling van de oude boomgaarden”, aldus Nicotra. "De laatste tijd hebben ze echter meer last van de aanhoudende waterstress.”
"We moesten inderdaad omgaan met de gevolgen van de klimaatverandering, wat leidde tot een lagere productie voor twee opeenvolgende jaren, "Voegde hij eraan toe.
De Siciliaanse boer zei dat de grootste problemen zich voordeden tijdens de bloeiperiode van de olijfboom, over het algemeen de meest delicate fase van de Levenscyclus van een boom.
"“We gingen snel van ijskoude wintertemperaturen naar extreme hitte en benauwdheid, alsof er geen lente was”, aldus Nicotra. "Hier in de bergen hebben we vochtige nachten met vorst, en als de ochtendtemperatuur 28 ºC tot 30 ºC bereikt, verbranden de bloemen gemakkelijk, wat vorig jaar gebeurde.”
Bovendien zei Nicotra dat Tonda Iblea vanwege zijn variëteitseigenschappen ideale klimatologische omstandigheden nodig heeft voor een goede bestuiving. Om dit proces te vergemakkelijken, plantten de oude boeren er bestuivende variëteiten naast, zoals Biancolilla, Nocellara en de plaatselijk genoemde Oliva Lunga, die Agrestis nu gebruikt om mengsels te maken.
Het bedrijf vertrouwt op een molen in de nabijgelegen stad Ragusa om de vruchten binnen enkele uren na de pluk te transformeren. De geavanceerde machines van de molen zorgen voor een optimale extractie van de zes extra vierge olijfolie die Agrestis produceert. Een paar hiervan zijn gecertificeerd met de Monti Iblei Protected Designation of Origin (PDO) en de Beschermde Geografische Aanduiding Sicilië (BGA).
"“Door de daling van de productie waren er voor de laatste oogst minder arbeiders nodig en was deze eerder afgerond”, aldus Nicotra. "Begin december hebben we de laatste vruchten geplukt die verwerkt moesten worden voor de tafelolijven. In de zomer houden we alle planten in de gaten en op basis van hoeveel vruchten ze dragen, beslissen we welke we hiervoor apart zetten.”
Naast het verwerken van olijven in pekelheeft het bedrijf een oude methode voor het droogzouten nieuw leven ingeblazen, genaamd 'Passuluna.' Deze methode houdt in dat de vruchten in vaten met zout worden gedaan en continu worden gedraaid gedurende een maand. Het resultaat is een intens smakend product.
"“Ons doel is niet alleen om extra vergine olijfolie en olijven van hoge kwaliteit te produceren, maar ook om deze eeuwenoude boomgaarden en hun grondgebied te beschermen”, aldus Nicotra. "Ik wil zeggen dat het onze taak is om dit land te behouden.”
Hij legde uit dat in het verleden elk gezin in dit kleine bergdorp voor zijn eigen boomgaard zorgde, maar dat tegenwoordig veel percelen zijn verlaten vanwege het gebrek aan generatiewisseling. Sinds de oprichting heeft het bedrijf verlaten en halfverlaten boomgaarden gehuurd of gekocht om ze nieuw leven inblazen.
"“Met ons werk houden we de boomgaarden schoon, voorkomen we bosbranden en verminderen we hydrogeologische risico’s”, aldus Nicotra. "In de zomer, wanneer de temperatuur erg hoog is, kan een bosbrand zich gemakkelijker verspreiden als de velden vol staan met overwoekerd gras en struiken, en een kleine brand kan een olijfboom die er al eeuwen staat in een oogwenk vernietigen.”
"“Als het land dan verbrandt en de planten het niet meer met hun wortels ondersteunen, kunnen er na stortregens gemakkelijk modderstromen ontstaan”, voegde hij toe. "Het is een vaststaand feit dat deze situatie wordt verergerd door klimaatveranderingOns doel is om duurzame olijventeelt te bedrijven, die, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs, helpt het aan te pakken.”
Wanneer het team een olijfgaard herstelt, worden verwaarloosde planten meestal onderworpen aan hervormingssnoei, wat inhoudt dat de hoofdtakken worden afgesneden. Dit houdt in dat er een wachttijd van meerdere jaren is voordat er nieuwe scheuten beginnen te ontkiemen en de olijfbomen weer vruchten gaan produceren.
"“Werken op dit glooiende land vergt meer inspanning en drijft de productiekosten op”, aldus Nicotra. "Dit draagt bij aan de klimaatproblemen waarmee we te maken hebben en de daaruit voortvloeiende daling van de productie in de afgelopen jaren. En toch weerhoudt dit ons er niet van om door te gaan op ons pad en onszelf te verbeteren, en te streven naar ons best, zelfs in deze moeilijke periode voor de olijventeelt.”
Hij noemde de opmerkingen van enkele bezoekers die onder de indruk waren van de vasthoudendheid van zijn team bij het nastreven van kwaliteit in zo'n uitdagende context.
"Een tijdje geleden vertelde een ervaren landbouwkundige mij aan het einde van een veldbezoek dat we '“Er zou betaald moeten worden om hier te blijven werken, omdat het volgens hem economisch niet haalbaar is,” aldus Nicotra. "Hij noemde ons gek, want hij vroeg zich af hoe we deze percelen konden bewerken en toch een bloeiend bedrijf konden zijn.”
"En nog steeds gaan we met passie en toewijding door met het werk dat ons zoveel voldoening geeft,” besloot hij. "Onze producten worden breed gewaardeerd en onze klanten weten dat de kwaliteit die wij bieden hand in hand gaat met onze toewijding om deze eeuwenoude olijfbomen en hun omgeving te beschermen, die een waar erfgoed zijn voor ons allemaal.”