In West-Argentinië maken sommige olijventelers zich zorgen over stijgende energiekosten

Nu Argentijnse olijventelers een off-year ingaan na een recordoogst in 2017, maken sommige olieproducenten zich meer zorgen over stijgende productiekosten.

De stijgende elektriciteitskosten, die veel olijftelers in de drogere provincies San Juan en La Rioja nodig hebben om waterpompen aan te drijven, zijn met 200 tot 600 procent gestegen. In een regio die niet veel regen ontvangt, maar profiteert van diepliggende ondergrondse watervoerende lagen, zijn deze pompen van vitaal belang voor de productie van gewassen.

Deze enorme stijgingen van de elektriciteitsrekeningen van boeren zijn grotendeels het gevolg van hervormingen die momenteel worden doorgevoerd in de energiesector, samen met verhogingen van nationale, provinciale en gemeentelijke belastingen.

Javier Iguacel, de nieuwe minister van Energie van Argentinië, vertelde Bloomberg News dat de deregulering van de energiesector in Argentinië noodzakelijk was om te voldoen aan de eisen van het Internationaal Monetair Fonds aan de regering om haar boeken in evenwicht te houden.

"We gaan uit het huidige systeem stappen', zei hij tegen Bloomberg News. ​"Generatoren zullen rechtstreeks van producenten kopen en grootverbruikers en distributeurs zullen rechtstreeks van generatoren kopen.”

Julián Clusellas is de president van het olijfoliebedrijf Rio de la Puerta. Hij zei dat terwijl andere factoren, zoals arbeidskosten en een fluctuerende wereldmarkt, van invloed zijn op de bedrijfsresultaten, de elektriciteitsverhogingen het meest pijn doen.

"Wat ons het meest in de kosten beïnvloedt, is elektriciteit, "zei Clusellas. ​"Het is ernstig omdat de manier van opladen van elektrische stroom is veranderd, vandaag wil de regering het opladen zonder subsidies. "

Deze stijgende kosten komen op een ongelegen moment voor de West-Argentijnse telers. De prijzen van olijfolie en olijfolie zijn de laatste tijd niet gestegen en het potentieel voor een vrijhandelsovereenkomst tussen de Europese Unie en Mercosur bedreigt ook de sector.

Veel olijfboeren en olieproducenten zijn bezorgd over het feit dat er nog geen voorzieningen zijn getroffen voor de bescherming van de binnenlandse olijvenmarkten in besprekingen die waarschijnlijk binnenkort zullen worden afgebouwd. Ze maken zich zorgen dat de nieuwe tariefvrije Spaanse, Griekse en Italiaanse olijven en olijfolie binnenkort in de supermarktschappen zullen vloeien en concurreren met binnenlandse producten.

Het verlagen van de productiekosten is de logische manier om concurrerend te blijven, maar veel boeren zien geen gemakkelijke manier om dit te doen. Het verlagen van de arbeidskosten is een optie, maar velen beweren dat de lonen zo laag zijn dat dit degenen die op olijfboerderijen werken ertoe zou aanzetten ander werk te zoeken.

"[Olijfteelt vereist] veel vaste en gespecialiseerde mankracht om de machines en het veld te manoeuvreren, maar ook tijdelijke [arbeid] om te snoeien," zei Clusellas. ​"De impact van arbeid is al veel en we kunnen arbeid niet verminderen omdat mensen weinig verdienen.”

Aangezien het voor velen uit den boze is om de arbeidskosten te verlagen, wordt de volgende optie het verminderen van de hoeveelheid water die uit de grond wordt gepompt voor irrigatie. Boeren die dit al hebben geprobeerd, zeggen echter dat het leidt tot lagere olijvenopbrengsten van inferieure oliekwaliteit.

"Door de hoeveelheid water die de olijfboom ontvangt te verminderen, hebben we direct invloed op de olijfgaard”, zegt Fabián Famar, een adviseur bij de olijfkamer van San Juan. ​"En wetende dat als we de irrigatie verminderen, we ook de productie en kwaliteit verminderen.”

Clusellas beaamt dat minder irrigatie simpelweg niet werkt voor de regio. Technieken die worden gebruikt in andere droge olijventeeltgebieden, zoals Andalusië, kunnen het alternatief zijn. Hij erkende dat druppelirrigatie een oplossing zou kunnen zijn.

"We kunnen niet minder irrigeren omdat onze productie zou dalen en we gewassen zouden oogsten onder het evenwichtspunt,” zei hij. ​"In onze regio moeten olijven worden verbouwd met een hoge productiesnelheid om de boeren te onderhouden, wat betekent dat het meer dan 10 ton per hectare per jaar moet zijn."

Vanwege het laagseizoen zal de productie in de regio dit jaar veel lager zijn. Veel producenten en exporteurs van olijfolie zijn echter optimistisch dat volgend jaar opnieuw een recordproductiejaar zal ontstaan. Afhankelijk van de uitkomst van de handelsovereenkomst tussen de EU en Mercosur denken sommige producenten dat dit voldoende zal zijn om de olijvenboeren overeind te houden.

"We verwachten een zeer goede oogst voor 2019", aldus een teler en exporteur uit de regio.

Clusella vindt echter dat boeren geen beslissingen moeten nemen op basis van voorspellingen. Dit is uiteindelijk de reden waarom hij stijgende energieprijzen als het belangrijkste probleem ziet voor olijventelers in de regio.

Hij denkt ook dat, ongeacht de oogst in 2019, de internationale markten anders zullen zijn en de winsten van olijventelers niet zo hoog zullen zijn.

"Ik denk niet dat [de winsten van de oogst van volgend jaar de verliezen van dit jaar zullen compenseren] aangezien de cyclus van 2018 profiteerde van internationale prijzen die hoger waren dan 30 procent van de huidige prijs als gevolg van de productiedaling op het noordelijk halfrond," zei hij. ​"Ik denk niet dat dit kan worden herhaald. Zodat de inkomsten in 2019 lager zijn dan in 2017.”

• Dagboek van Cuyo


• Bloomberg News