Jordaanse boeren verwachten productiedaling door droogte en plagen

Laatste nieuws

Jerash is een zeer productieve landbouwregio, ongeveer 35 kilometer ten noorden van Amman, de hoofdstad van Jordanië. De oude bosjes staan ​​bekend om het produceren van hoogwaardige olijfolie.

Echter hoge productiekosten, vraag naar land vanuit de toeristenindustrie en terugkerende droogte hebben de economische druk waar telers mee te maken hebben vergroot en bedreigen de bosjes, waardoor de olive oil productie op risico.

Vanwege het gebrek aan regenval en verzengende temperaturen, rapporteerden olijfboerderijen een afname van 20 procent in de hoeveelheid geoogst fruit dit jaar in vergelijking met vorig jaar.

Volgens de Gegevens van de Internationale Olijfraad, Jordanië produceerde 25,000 ton olijfolie in de 2020/21 oogstjaar, wat iets boven het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde ligt, maar veel minder dan de recordhoogte van 34,500 ton in 2019/20.

Rateb Silwan is een van de overgebleven boeren in Jerash die dit jaar een slechtere oogst verwachten als gevolg van droogte.

Vorig jaar produceerde hij 1,200 liter olijfolie op zijn stuk land van twee hectare. Dit jaar verwacht hij de helft daarvan. Twee decennia geleden produceerde hij 2,000 liter olijfolie per jaar.

"Droogte was toen bijna ongehoord", vertelde hij aan The National. ​"Nu gebeuren ze om de vier jaar of zo.”

Sinds de jaren vijftig hebben de meeste boeren in het noorden van Jordanië hun gewassen bewaterd via het East Ghor-kanaal, dat wordt gevoed door de rivieren Yarmouk en Jordan en door regenval.

De snelle bevolkingsgroei in Amman, de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever sinds 1967 en een door Syrië aangelegde dam op de Yarmouk hebben echter de hoeveelheid water die beschikbaar is voor landbouw in Jordanië sterk uitgeput.

In Najada, een dorp in Jerash dat ooit beroemd was vanwege de productie van olijfolie, hebben de meeste inwoners het verlaten traditionele landbouw en verhuisden naar stedelijke gebieden op zoek naar nieuwe bronnen van inkomsten.

De nabijheid van het dorp tot het Debin Forest Reserve zet zijn landbouwgrond ook onder grote druk van investeerders die toeristische resorts willen bouwen.

Een paar jaar geleden importeerden enkele van de overgebleven boeren genetisch gemodificeerde cultivars in een laatste poging om de situatie te redden.

Maar hun inspanningen waren uiteindelijk tevergeefs, omdat de bomen de opkomst van nieuwe planten niet aankonden ongedierte en ziekten die zeer resistent waren tegen conventionele methoden om ze te bestrijden.

Tot de meest schadelijke plagen die olijftelers in de regio teisteren, behoren verschillende insectensoorten, adders, mollen en wilde zwijnen.

De zware toepassing van pesticiden heeft ook het lokale ecosysteem uit balans gebracht, wat een negatieve invloed had op de productiviteit in de regio.

Er worden echter inspanningen geleverd om een ​​deel van het aangetaste land in de regio te helpen herstellen door terug te keren naar traditionele landbouwmethoden en duurzame landbeheermethoden.

Birdlife, de NGO die streeft naar het behoud van vogels en hun leefgebieden, is een partnerschap aangegaan met het Critical Ecosystem Partnership Fund en de Jordaanse firma Enviromatics om boeren in Najda, met name vrouwen, aan te moedigen om traditionele praktijken over te nemen.

De drie organisaties zijn overeengekomen experts te sturen om 10 lokale boeren te helpen de opbrengsten te verbeteren en meer effectief ongedierte bestrijden op een milieuvriendelijke manier.

"Dit is een geweldige kans om van andere vrouwen te leren en producten van hoge kwaliteit te produceren”, zei Abeer Freihat over de inspanningen van het driemanschap.

• Het Nationaal
• Birdlife