Mallorcaanse tafelolijven winnen Europese bescherming

Wilde olijfbomen leveren de onderstam en een inheemse olijfvariëteit de vrucht die wordt ​"Aceituna de Mallorca” — de tafelolijven van het Spaanse eiland Mallorca zijn zojuist toegevoegd aan de lijst van beschermde agrovoedingsproducten in de Europese Unie.

De registratie als beschermde oorsprongsbenaming (BOB) omvat eigenlijk drie varianten van dezelfde kleine Mallorcaanse olijf: hele groene, gekneusde groene en natuurlijke zwarte tafelolijven.

Onder hun geclaimde functies zijn een ​'drijvende steen', een pit die slechts losjes aan het olijfvlees vastzit, een karakteristieke bitterheid, ​"vanwege het hoge polyfenolgehalte”, en een vetgehalte met een smeltpunt onder 39 ° C (102 ° F), waarvan wordt gezegd dat het een romig mondgevoel geeft ​"gewaardeerd door de consument”.

Expertise in enten, handmatig oogsten

Maar het zijn de causale verbanden tussen een gebied en de kwaliteit of kenmerken van een product die essentieel zijn voor de BOB-lijst en in dit geval zeggen de ondersteunende documenten dat de belangrijkste factoren zijn:

- Klimaat en bodem: de combinatie van een mediterraan klimaat en een kalkrijke bodem geven de olijven een ​"een hoog gehalte aan polyfenolen, waardoor ze de bittere smaak krijgen... zo typisch voor de Mallorcaanse olijf.”

- Genetische kenmerken: de winterharde, door regen gevoede wilde olijfbomen (Olea europea var. sylvestris) hebben lange tijd de onderstam geleverd waarop de inheemse Mallorcaanse olijfvariëteit, die bekend staat om zijn slechte wortelgroei, wordt geënt. Interessant is dat, hoewel anders dan de variëteit met dezelfde naam op het vasteland van Spanje, deze inheemse variëteit wordt genoemd ​'empeltre' naar het Catalaanse woord voor ​'enten'.

- Agronomische hulpbronnen: de olijven worden met de hand en in fasen geplukt — vóór de winter voor de hele groene olijven en gekneusde groene olijven, en na de winter voor de natuurlijke zwarte.

- Onderscheidende productiemethode: dit omvat het traditionele aroma van de gekneusde groene olijven met venkel en chilipepers van het eiland, en de toevoeging van Mallorcaanse olijfolie aan de natuurlijke zwarte olijven, waardoor hun karakteristieke ​"zalvendheid".

Consumenten bereid meer te betalen

Tafelolijven zijn al lang onderdeel van de gastronomie van niet alleen Mallorca, maar ook van andere Balearen. Een boek uit 1871 zei dat zij en brood elke maaltijd vergezelden en dat het gemiddelde plattelandsgezin ongeveer 200 kg per jaar zoutte voor eigen gebruik.

Het belang van olijven wordt daar ook weerspiegeld in oude liederen en gezegden, waaronder een in de trant van: ​"Voor de olijf en de eikel helpen ze bij het oogsten van zowel de grote als de kleine” - een verwijzing naar het hele gezin dat moet bijdragen. Andere bronnen verwijzen naar de omvangrijke export van tafelolijven uit Mallorca tussen de achttiende en het begin van de negentiende eeuw, zoals West-Indië en Zuid-Amerika.

Een document gepubliceerd door de Spaanse regering zei dat studies aantonen dat veel Mallorcanen hun lokale tafelolijven nog steeds consumeren als tussendoortje of met het typische tomaat gewreven brood met olijfolie. Het zei ook dat een indicatie van hun voorliefde voor de lokale variëteit is dat uit een onderzoek uit 2011 bleek dat de verkoopprijs voor Mallorcaanse tafelolijven 42 procent hoger was dan de gemiddelde prijs voor alle tafelolijven.

• EU BOB-documenten over: ​'Aceituna de Mallorca' (in het Engels)


• Spaans overheidsdocument over ​'Aceituna de Mallorca' (in het Spaans)