Een antwoord op hogere winsten zou in de bladeren kunnen liggen

Iedereen die tijdens het productieseizoen een oliemolen in Griekenland bezoekt, ziet een enorme stapel olijfbladeren op een hoek van het landgoed nadat de olijven zijn ontbladerd.
Dit vaste bijproduct is van verwaarloosbaar belang voor de producent en dient meestal als bodemmeststof. Maar dit schamele overblijfsel kan een belangrijkere rol spelen, omdat het bijdraagt ​​aan de kleine winst van de producent.

Gedroogde olijfbladeren worden in landen als Japan, Korea en de VS gebruikt om thee te produceren. In 2006 was er maar één Griekse producent die olijfbladeren exporteerde naar Japan voor € 3,5 per kilo, en sindsdien zijn er maar een paar anderen begonnen met een dergelijke onderneming. De taak is niet veeleisend, met als enige voorwaarde dat de bladeren afkomstig moeten zijn van biologische olijfgaarden om de aanwezigheid van vreemde stoffen te vermijden.

Olijfbladthee wordt behoorlijk populair en wordt als een hoge voedingswaarde beschouwd. Producenten in Griekenland zouden moeten overwegen om te profiteren van de grote hoeveelheden olijfbladeren die praktisch onbenut blijven en hun inkomsten, in ieder geval marginaal, te verhogen.