Politieke en economische crises compliceren de oogst in Libanon

De Libanese olijvenoogst nadert haar einde met gemengde resultaten in het kleine land in het Midden-Oosten.

Volgens voorlopige schattingen van de Internationale Olijfolieraad zal Libanon in het oogstjaar 21,500/2021 22 ton olijfolie produceren, een lichte daling vergeleken met vorig jaar, maar acht procent boven het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

Het IOC schat ook dat: tafelolijf Ook de productie zal licht dalen tot 18,000 ton, iets onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

Het olijvenoogstseizoen van dit jaar begon in oktober en zal naar verwachting tot december duren, afhankelijk van de regio en het stadium waarin de olijven worden geoogst.

Historisch gezien is het olijvenplukseizoen een opwindende tijd voor Libanese families, aangezien ze samenkomen met familieleden voordat ze naar de bosjes gaan om een ​​gewas te oogsten dat is onderdeel van hun cultuur voor millennia.

De feeststemming die met het seizoen gepaard gaat, wordt dit jaar echter getemperd door de lage productie en de meerdere crises, waaronder wat de Wereldbank een ​"ernstige en langdurige economische depressie.”

Libanon heeft 14 miljoen olijfbomen die meer dan 57,000 hectare beslaan, waardoor het land een belangrijke producent van tafelolijven en olijfolie is voor zijn omvang.

Libanon is ook de thuisbasis van enkele van de oudste olijfgaarden ter wereld, waaronder de beroemde Zusters van Noach, waarvan wordt gezegd dat ze 6,000 jaar oud zijn. Libanese olijfbomen zijn gemiddeld 150 jaar oud.

Volgens gegevens van de Wereldbank is ongeveer 9.5 procent van de vrouwen en 12 procent van de mannen in Libanon werkzaam in de landbouwsector. De waardevermindering van het Libanese pond ten opzichte van de Amerikaanse dollar als gevolg van de economische en politieke crises in het land heeft echter grote gevolgen gehad voor de industrie.

"De boer lijdt omdat hij en zijn gezinsgroep gedwongen zijn om deze oogst alleen te doen, aangezien de lonen voor arbeiders erg hoog zijn”, zegt Ahmed Ibrahim, een olijvenboer. ​"Daarom verzamelen ze zich in hetzelfde huis om te oogsten en reageren ze niet op arbeiders die met hen werken of de automatische machines gebruiken die we eerder gebruikten.”

Maroun Salameh, eigenaar van een olijvenmolen, zei dat sommige productiekosten, waaronder diesel, zijn verdubbeld. Leveranciers willen ook niet betaald worden in de onstabiele Libanese valuta, maar betalen liever in dollars.

"Mensen begrijpen de sfeer', zei hij. ​"Het is duidelijk dat er geen geheim is. We hebben lang geleden en nu zijn de kosten de afgelopen twee maanden gestegen. Mensen begrijpen het en zijn niet verbaasd.”

• Midden-Oosten in 24
• Libanon reiziger