In Slovenië een vruchtbare oogst ondanks droogte en ongedierte

Sloveense olijventelers vierden feest Wereld Olijfdag op november 26.

Sommigen waren net klaar met filteren en bewaren van hun olijfolie in roestvrijstalen containers in kelders met een vaste temperatuur van 14 ºC tot 16 ºC.

"We kunnen tevreden zijn', vertelde Miran Adamič, de 64-jarige eigenaar van Ronkaldo, een biologische olijvenboerderij in Izola, Slovenië. Olive Oil Times.

Op zijn olijfgaard van 2.9 hectare in Baredi kweken Adamič, zijn vrouw Renata en zoon Martin 800 olijfbomen.

De bomen bevatten voornamelijk de autochtone Istrische bjelica-variëteit. Toch teelt de familie ook Maurino, Leccino, Pendolino, Itrana, Buga, Leccio del Corno en de tafelolijvensoorten Storta, Mata en Ascolan.

De laatste paar seizoenen in de olijfgaarden van Mirano, en andere in Slovenië, werden gekenmerkt door hoge zomertemperaturen en een gebrek aan neerslag.

"Vorig jaar was de oogst de zwakste in termen van kwantiteit sinds we begonnen met het telen van olijven," zei Adamič. ​"Dit jaar kan ik zeggen dat het gemiddeld is, maar de oliekwaliteit overtreft de verwachtingen.”

"De olie is van topkwaliteit, met een uitgebalanceerde bitterheid en kruidigheid, en harmonieuze, uitgesproken aroma's en fruitigheid, zoals bevestigd door de chemische en sensorische analyses die we hebben ontvangen," voegde hij eraan toe.

In juli en augustus suggereerden droogte en extreem hoge temperaturen een uitdagende oogst lag in het verschiet. De olijven leken op gedroogde druiven.

Echter, redding kwam in september toen hevige regen de olijfbomen hielp herstellen.

"We hebben prachtige, onberispelijke olijven geplukt," zei Adamič. ​"Toegegeven, ze bevatten relatief veel water en daardoor was het percentage olie in het fruit lager – tussen de 7.8 en 14 procent – ​​afhankelijk van de variëteit en de microlocatie waar individuele bomen groeiden.”

Hoewel de hoge temperaturen en droogte enige onrust veroorzaakten voordat de herfstregen kwam, betekende dit ook dat er weinig schade werd aangericht door de olijf fruitvlieg, een van de belangrijkste plagen van het gewas.

Op basis van de controles uitgevoerd door de olijventelers in hun boomgaarden en het Instituut voor Olijventeelt van het Wetenschappelijk en Onderzoekscentrum (ZRS) Koper, was er praktisch geen noodzaak om te behandelen tegen de olijvenvlieg omdat er weinig bewijs was van schade door De pest.

Door droog en enigszins warm weer tijdens de oogst kon Adamič de oogst voltooien zonder zich al te veel zorgen te maken over de vlieg.

Over het algemeen vinden telers dat alles met de oogst dit jaar redelijk goed is verlopen, behalve verhoogde productiekosten.

"Alle energieproducten, flessen, kartonnen verpakkingen, verwerkingskosten en kosten van hulparbeid die we nodig hebben voor de olijvenoogst zijn in prijs gestegen”, zei Adamič. ​"De prijs is opgelopen tot bijna €1 per geoogste kilo.”

Hij voegt eraan toe dat de kosten van certificering in Slovenië vrij hoog zijn, maar prees de gemeente Izola, die dit jaar voor het eerst een deel van deze kosten subsidieerde.

"Door hogere inputkosten als gevolg van de marktomstandigheden waren we dit jaar genoodzaakt de prijzen van onze producten te corrigeren extra vierge olijfolie, en nu wachten we op de laatste, ook belangrijke fase in het productieproces: succesvol verkopen”, zei Adamič.

Hij heeft echter geen problemen met de verkoop. ​"We verkopen het grootste deel van onze extra vergine olijfolie aan vaste, langdurige klanten, aan toeristen die naar onze boerderij komen en aan geselecteerde horecagelegenheden en boetieks in Slovenië en in het buitenland”, aldus Adamič.

Hij richtte Ronkaldo op in 1984 nadat hij een halve hectare verlaten landbouwgrond in de buurt van de kustplaats Izola had gepacht van het plaatselijke gemeentelijke landbouwfonds.

"In het begin was het nodig om eerst het volledig verlaten en verwaarloosde land te ontginnen en daarna plantten we wat gewassen en fruitbomen”, zei Adamič.

Ze plantten de eerste olijfbomen in 1987. Halverwege de jaren negentig kochten ze nog eens 1990 hectare land en plantten ze de eerste grote olijfgaard met 0.5 bomen op advies van de landbouwadviesdienst.

De Adamič-boerderij ligt 140 meter boven de zeespiegel op de zuidelijke helling van een heuvel in de vorm van een amfitheater, wat een ideale omgeving creëert voor het telen van olijven.

"In de loop der jaren hebben we extra gebieden verworven, maar ze waren allemaal verwaarloosd en overwoekerd en moesten worden schoongemaakt en klaargemaakt voor het planten van olijven," zei Adamič.

Ze bewerken momenteel 3.2 hectare land, waarvan 800 olijfbomen zijn geplant op 2.9 hectare. Het grootste deel van het land wordt echter gepacht van het staatsfonds voor landbouwgrond en bossen, en de familie Adamič bezit slechts een klein deel.

Aanvankelijk produceerden ze alleen een gemengde variëteit extra vierge olijfolie (cuvee). ​"We produceren nu steeds vaker single-variëteit oliën uit het variëteitenassortiment van onze plantages," zei Adamič.

De familie Adamič heeft prijzen gewonnen op lokale kwaliteitswedstrijden voor hun tafelolijven en olijfolie.