Spaanse bottelaars geadviseerd om smaaktests te eisen

Er zijn veel tinten goede extra vierge olijfolie. Het kan variëren van lichtgeel tot heldergroen. Als het echter oranje is, is het hoogstwaarschijnlijk ranzig.

We spraken met winkelend publiek in een grote supermarkt in Sevilla om hun mening te vragen over de honderden kannen oranjekleurige olijfolie die worden aangeboden. ​"Er is iets mis met die olie. Ik zou het niet kopen', vertelde een vrouw Olive Oil Times. Ze konden het probleem niet precies aanwijzen, maar consumenten erkenden wel dat het waarschijnlijk van slechte kwaliteit was.

Toen we met de winkelmanager spraken, wist hij niet dat de olijfolie ranzig kon zijn. Hij vertelde ons dat zijn bedrijf hem had laten weten dat de olijfolie in orde was. Hij legde verder uit dat het door het zonlicht verandert in een oranje tint.

Hij had gelijk. De olijfolie die het dichtst bij het licht in de schappen lag, had een hogere sinaasappelintensiteit. Helaas miste hij kennis over kwaliteitscontrole en was hij verkeerd geïnformeerd over de etiketteringsnormen die het product nu duidelijk overtrad.

Na de aankoop van drie van de meest ​''ranzig ogende' olijfolie die als extra vierge werd bestempeld en ze informeel met andere experts proefde, was het duidelijk dat de producten niet alleen ranzig waren, maar ook gebreken vertoonden zoals modderig sediment en wijnachtig, duidelijk niet extra vierge.

De Internationale Olijfraad (IOC) heeft normen en richtlijnen opgesteld voor: ​"paneltest”, een methode die olijfoliekwaliteiten classificeert door 8 tot 12 getrainde proefexperts te implementeren. Tot op heden is dit nog steeds de beste en meest kosteneffectieve procedure om de organoleptische kwaliteit te meten. Wanneer een panel unaniem is dat een olijfolie een specifieke fout heeft, kan het product niet als extra vierge worden bestempeld. Deze methode is van toepassing op alle olijfolie die wordt geproduceerd in IOC-lidstaten.

Wie is aansprakelijk voor een product dat is geëtiketteerd als extra vierge olijfolie, maar niet aan deze normen voldoet? Misschien speelt de supermarkt een rol bij het ranzig worden van het product door de instructies niet op te volgen om het uit het licht te houden. Een groot deel van de verantwoordelijkheid ligt echter bij de bottel- en exportbedrijven.

De laatste tijd zijn bottelbedrijven in Spanje onder toenemende controle komen te staan ​​met betrekking tot de paneltest, en het roept juridische problemen op die veel bottelbedrijven zorgen baren.

Volgens AgroNegocios sprak de raad van bestuur van Anierac (Nationale Vereniging voor Industriële Bottling en Raffinaderijen van Eetbare Olie) en Asoliva (Spaanse Vereniging voor Industriële en Commerciële Exporteurs van Olijfolie) zich uit en bevestigt dat, ​"de bottelbedrijven hebben de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de producten die ze bottelen en verkopen overeenkomen met de kenmerken die op het etiket worden gepresenteerd.”

De raad van bestuur adviseerde deze bedrijven om bij al hun leveranciers een recent certificaat (maximaal drie maanden oud) uitgevoerd door een geaccrediteerd laboratorium aan te vragen. Het certificaat, zo legden ze uit, moet resultaten bevatten voor zowel de fysisch-chemische als de organoleptische (panel) tests.

De subjectiviteit van de paneltest staat ook voortdurend ter discussie in de olijfoliesector. Misschien legde Anuncia Carpio, een Spaanse topproever, het belang van de paneltest het beste uit: ​"Het afschaffen van de test zou uiteindelijk zowel de producenten als de bottelbedrijven schaden. Het zou de vrije hand geven aan grote distributeurs. Als deze grote bedrijven nu met prijzen en volumes kunnen spelen, kan ik me niet voorstellen wat ze zouden kunnen doen zonder een organoleptische analyse.”

• Internationale Olijfraad


• Asociacion Nacional de Industriales Envasadores y Refinadores de Aceites Comestibles