Olijfraad houdt vergadering over geografische aanduidingen

De Internationale Olijfraad heeft op 21 oktober 2010 een bijeenkomst gehouden in Reggio Calabria om geografische aanduidingen (GI's) voor olijfolie en tafelolijven te bespreken. Documenten en presentaties van de bijeenkomst zijn op 4 november gepubliceerd. Mohammed Ouhmad Sbitri, uitvoerend directeur van het IOC, zei in inleidende opmerkingen: ​"Deze twee producten van de olijfboom zijn sleutelelementen van het mediterrane dieet en worden op grote schaal verhandeld op de internationale markt. Dit maakt het essentieel om hun attributen te beschermen en onder de aandacht te brengen, en geografische aanduidingen zijn precies de instrumenten die hiervoor steeds vaker worden gebruikt. " Het verlenen van geografische aanduidingen is echter niet eenvoudig. Problemen liggen in wat de criteria
zou moeten zijn; wie de bijzondere aanwijzing verleent; en als een olijfolie of tafelolijf eenmaal de aanduiding heeft, wie beschermt en bewaakt het.

Om een ​​speciale aanduiding te krijgen, moeten telers aangeven hoe hun product anders en superieur is. Een uitgesproken smaak staat voorop. Het concept van terroir is een belangrijk aspect. Regio's met een lange geschiedenis van olijventeelt kunnen verwijzen naar historische documenten die verwijzen naar hun traditionele olijfproducten. Ze kunnen beweren dat hun olijven uniek zijn voor hun gebied, en misschien zelfs autochtonen. Ze kunnen traditionele methoden schetsen voor het maken van hun oliën. Lezers zijn bekend met de aanduidingen AOC (Appellatie d'Origine Contrôlée) en DOP (Beschermde oorsprongsbenaming). Frankrijk is de wereldleider op het gebied van AOC-aangewezen eten en drinken, met 508 producten. Voor extra vierge olijfolie loopt Italië voorop met 40 GI-regio's. De hele EU heeft zo'n 101 geografische aanduidingen voor olijfolie.

Telers met minder ontwikkelde markten en nieuwere olijventelers kunnen zich benadeeld voelen in vergelijking met meer gevestigde producenten. Een deel van het doel van de bijeenkomst was om gebieden voor te stellen die het potentieel hebben om beschermd te worden, en de meeste daarvan komen van buiten de Europese Gemeenschap. Het IOC heeft met de hulp van Insight Consulting een lijst samengesteld van meer dan 100 regio's die mogelijk GI-gebieden zijn voor zowel olie als tafelolijven. Van de IOC-landen voerde Tunesië de lijst aan met 21 oliekandidaten, Marokko volgde met 11, Spanje had er 9, en Kroatië had 8. In niet-IOC-landen had Palestina 6/7; terwijl Peru, Chili en de VS elk 4 kandidaten hadden.

De aanwezigen hoorden van experts van de Wereldhandelsorganisatie en de Wereldorganisatie voor Intellectuele Eigendom. Internationale instanties worstelen sinds de 19e met frauduleuze verkeerde etikettering^th eeuw. Het Verdrag van Parijs van 1883 trachtte de ​"valse aanduiding van de herkomst van de goederen.” De Overeenkomst van Lissabon van 1958 stelde regio's in staat om de status van oorsprongsbenamingen te verkrijgen en creëerde een registratiesysteem. Er zijn lagen wetgeving en verdragen. De VS zijn meestal tegen geografische aanduidingen, en aangezien de VS zo'n grote consument is van geïmporteerde goederen, zorgt dit voor spanningen. De opname van 4 potentiële Amerikaanse gebieden lijkt een poging om de VS aan te moedigen om mee te doen aan het programma. Toch bestaat de lidorganisatie in de VS, de North American Olive Oil Association, uit bulkimporteurs die de massamarkt bedienen, met vermoedelijk weinig interesse in fancy origine.

Maria Testu, een spreker uit Frankrijk, haalde interessante informatie aan over de aantrekkingskracht van herkomst/herkomst voor consumenten. De informatie was afkomstig uit een marktonderzoeksonderzoek uit 2005 door GfK, een van de grootste marktonderzoeksbureaus. Daarin zeiden consumenten dat smaak de belangrijkste factor was bij hun selectie van olie, waarbij de oorsprong / herkomst in het midden viel. De negen factoren die aan de consument worden gepresenteerd, en hun relevantie in percentages, volgen: Smaak (85%), Extra Vierge (70%), Koude Extractie (60%), Prijs (52%), Herkomst/Herkomst (48%), Helder Fles om olie beter te zien (45%), geel/groene kleur (43%), bekend merk (30%), visueel aangename fles (15%).

Geografische aanduidingen hebben een duidelijke marketingwaarde, maar misschien niet zo groot als men zou denken. Gabriela Catalani van het Argentijnse Ministerie van Landbouw, stelde vragen over de hoge kosten voor producenten en regeringen, en dat? ​"Het wekt valse hoop bij kleine producenten.” Voor telers in uitzonderlijk bekende regio's, zoals Toscane, biedt GI een zeker voordeel. Volgens Pavlos Dimitriou van de Europese Commissie, die cijfers van een Toscaans bedrijf citeerde, heeft een GI-fles een premie van 30% ten opzichte van de conventionele extra vierge olijfolie van hetzelfde bedrijf. Het overtuigen van supermarktketens om GI-oliën op te slaan, met hun premium prijzen, is een andere hindernis.