Fatih Atli wint 653e Kirkpinar

Deze week werden meer dan 100 vaten olijfolie over de hoofden van 1,000 deelnemers gegoten als onderdeel van een van de langstlopende sportevenementen ter wereld; een Turks worsteltoernooi met olijfolie uit de 14e^th eeuw.

De 653^rd De Kırkpınar Week van olieworstelen en culturele activiteiten is vandaag ingepakt in Edirne, Turks Thracië, te midden van festiviteiten, vieringen en erfgoed.

Kırkpınar, wat betekent ​"40 springs ”in het Turks, is sinds 1346 de locatie van het jaarlijkse worsteltoernooi en is daarmee een van de oudste continu gehouden sportevenementen ter wereld.

Het toernooi en de culturele viering van een week waren een mengeling van muziek, eten, sport en beroemdheden - met davul-drums en zurna (een traditionele houtblazer vergelijkbaar met de hobo) die de ​"Kırkpınar March ”en het Turkse volkslied om de ceremonie te openen.

Gedurende deze week vulden volksdansen, Turkse thuiskookwedstrijden, muziekconcerten en toespraken het programma, waarbij de Turkse president de wedstrijd op de laatste dag bijwoonde om de ​'başpehlivan '(kampioen worstelaar) en beloon hem met een 14-karaats gouden riem en de titel van ​"Chief Pehlivian. "

Deze keer was het Fatih Atlı, uit het Ladik-district van Samsun, die de kampioen van vorig jaar, Ismail Balaban Başpehlivan, versloeg om de felbegeerde gouden riem en de titel van Başpehlivan mee naar huis te nemen.

"Pehlivian, ”een Perzisch woord dat grofweg vertaald kan worden in ​"held ”of ​"kampioen ”, is een term die aan alle olieworstelaars wordt gegeven, ongeacht hun leeftijd of succes. Tegenstanders die aan het toernooi deelnemen, bedekken elkaar in olijfolie voordat ze gaan schreeuwen ​"Hayda Bre! " naar elkaar toe met enthousiasme - een Turkse kreet die wordt gebruikt om de tegenstander op te winden terwijl ze tegelijkertijd de dualiteit uitoefenen.

De strijders dragen Kipset, een paar Turkse lederhosen traditioneel gemaakt van waterbuffelhuid en elk met een gewicht van ongeveer 13 kilogram (30 pond). In tegenstelling tot de meeste worstelvormen, omdat hun tegenstander gedrenkt is in olijfolie, is het worstelaars toegestaan ​​om in elkaars kleren te grijpen of te reiken om hun strijder over hun schouders te tillen, op de grond te spelden of ze tot uitputting te brengen om winnen.

Olijfolie - een steunpilaar van het mediterrane dieet, de landbouw en de ceremonie sinds de neolithische revolutie - wordt al millennia lang als onderdeel van het worstelen gebruikt. De oude beschavingen van Perzië, Egypte, Assyrië, Griekenland en Rome waren allemaal beoefenaars van de sport, met het vroegst bekende voorbeeld van worstelen met olijfolie daterend uit 2650 vGT nabij de Chafadji-tempel in Babylon.

Turks olieworstelen, bekend als ​"yağlı güreş ”in het Turks, wordt sinds de negende eeuw beoefend onder Turkssprekende volkeren en Turkse etnische groepen in West-Eurazië. Een huwelijk tussen traditionele Seltsjoekse worstelpraktijken en worstelen met olijfolie uit de mediterrane oudheid, de moderne sport werd gekristalliseerd tijdens de vroege jaren van Ottomaanse expansie naar Europa. Het Edirne-toernooi zelf vindt zijn oorsprong in 1361 en werd in 2010 formeel opgenomen in de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO.

Het olieworstelen wint gestaag aan steun en bekendheid in andere landen als gevolg van toegenomen berichtgeving in de media en de invloed van Turkse expats. In recentere jaren is de sport geïntroduceerd in westerse landen zoals Nederland en Zwitserland en wint het ook aan populariteit in Azië in landen die al bekend zijn met traditionele worstelvormen zoals Japan.

• Dagelijkse Sabah


• Kirkpinar