Andalusië Journal: Het leven tussen de bosjes

Niets brengt het belang van olijfolie zo goed over als een klap op je hoofd om twee uur 's nachts terwijl je (met pijnlijk adequate zorgvuldigheid) probeert een aubergine-parmezaanse kaas te maken; een uitbrander van een vriend van mij die in een huis woonde waar bepaalde olijfolie was die je gewoon niet mocht aanraken. Waar deze olijfolie vandaan kwam kon ik je toen niet vertellen, of nu. Mijn waardering voor het fruit en de olie die het draagt, is echter uitgegroeid tot een passie die mogelijk is gemaakt door een gelukkige omstandigheid.

Ik woon in een gebied van Spanje dat bekend staat om zijn belangrijke bijdrage aan de wereld van olijfolie (Andalusië), en ik heb het geluk om elke ochtend naar de olijfbomen te kijken. Het vinden van een bosje betekent een autorit van amper vijf minuten. Voor de meesten van ons wordt olijfolie gedefinieerd als de eerste stap bij het volgen van de receptinstructies. Voor veel Andalusiërs betekent olijfolie echter in de voetsporen treden van generaties boeren en producenten.

Als u naar het zuiden rijdt op de A330 bij Orce en Alqueria, door de eindeloze gebieden van badlands die worden onderbroken door de gekamde velden met olijf- en amandelbomen, krijgt u het gevoel dat u zich niet in de 21^st eeuw. De velden zijn bezaaid met verouderde en verlaten landbouwmachines, terwijl de enige verkeersopstoppingen waar geiten en overbezorgde herders bij betrokken zijn, zijn.

In feite heeft de moderne wereld weinig gedaan om de manier waarop olijven elke winter worden geoogst te veranderen; omdat er nog steeds doeken onder de bomen worden gelegd om de olijven te verzamelen die met lange stokken zijn omgestoten. Het is een eenvoudige methode, en of het nu een grote operatie is of een van de steeds moeilijker te vinden familiebedrijven, er zijn geen snelkoppelingen.

In de afgelopen jaren is de populariteit van machines die olijven oogsten door de bomen te schudden toegenomen, en stalen machines hebben het meeste werk overgenomen dat vroeger door ezels werd gedaan, waardoor de stenen wielen die werden gebruikt om olijven te vermalen veranderden in een puree. Moderne centrifuges hebben veel van de ouderwetse persen vervangen.

Hoewel de processen voor het oogsten en verbouwen van olijven voor olie in de loop der jaren enigszins zijn veranderd, is de cultuur van de olijfolieproductie hier niet veranderd. Ik kijk ernaar uit om te delen wat ik leer terwijl ik onderzoek wat olijfolie zo’n integraal onderdeel maakt van het Spaanse en mediterrane leven.

Het is grappig hoe het zoeken naar nieuwe ervaringen interesse kan wekken in iets heel ouds.