Producent uit Corsica vreest bedreigde mediterrane cultuur

Om olijfolie extra vierge te noemen, is er een lijst met internationaal erkende kwaliteitsnormen waaraan het moet voldoen. Voor de Franse producent Emilie Borel is het maken van extra vierge olijfolie echter veel meer dan het voldoen aan een reeks criteria.

"Extra vergine olijfolie begint bij de persoon,” vertelde ze Olive Oil Times. ​"Het is iets waar je mee opgroeit, naar kijkt en aanraakt. De olijven worden met de hand geplukt. Het is een cultuur, een mediterrane cultuur.”

"Dan is er de cultuur van de smaak,” voegde ze eraan toe. ​"Dit ontwikkel je door jezelf te onderwijzen. Het gaat niet alleen om regels en voorschriften en lijsten waar je je aan moet houden. Ik probeer deze cultuur in stand te houden omdat het deel uitmaakt van ons mediterrane erfgoed.”

Na een jeugd op vier continenten en een internationale carrière als ontwikkelingshulpverlener, besloot Borel dat haar plaats in de Middellandse Zee was, waar ze werd geboren. In 2006 kocht ze grond in de gemeente Linguizzetta aan de oostkust van het Franse eiland Corsica en plantte ze in haar eentje haar eerste 1,000 olijfbomen.

Ooit haar olijfboerderij, Oltremonti, werd geboren op dit stukje land verscholen tussen de bergen en de zee, het werd een allesomvattende passie. Ze ontmoette haar Italiaanse echtgenoot Ivo Berta, een olijfolie-expert en molentechnicus - dankzij haar olijfbomen - en hun dochter, Thea, groeit op tussen de bomen die ze samen hebben gekoesterd.

Tegenwoordig bestaat Oltremonti uit 3,890 bomen en heeft het een eigen molen ter plaatse. De hier geproduceerde extra vergine olijfolie heeft een lange lijst prijzen gewonnen.

Maar Borel vreest dat de... Mediterrane cultuur van de olijf die ze heeft proberen te behouden, dreigt uit te sterven. Onlangs publiceerde ze een boek in het Frans, Les Secrets de l'Olivier, die het verhaal vertelt van hoe haar passie voor de olijfboom werd ontstoken en de vele beproevingen en mijlpalen van haar olijfboerderij.

Olijfproducenten over de hele wereld worden geconfronteerd met de uitdagingen van onvoorspelbare oogsten, onstabiele inkomens en gevechten met de natuurlijke elementen in het licht van klimaatverandering. Borel heeft echter ook te maken gehad met vijandigheid van leden van deze insulaire eilandgemeenschap als een ​"outsider” en talloze administratieve hindernissen.

De grootste van deze obstakels waren de beleidsmaatregelen die de Franse regering sinds 2015 heeft ingevoerd om deze in te dammen Xylella fastidiosa op het eiland. Tegenwoordig wordt de olijfboerderij die ze meer dan een decennium heeft geplant en verzorgd, bedreigd.

Het eerste geval van een stam van Xylella fastidiosa multiplex genaamd, werd in juli 2015 ontdekt in mirtebladplanten aan de zuidwestkust van Corsica. Zes maanden later werden nog twee gevallen ontdekt in het zuiden van Corsica en tegen het einde van het jaar waren er 194 bevestigde infecties op het eiland.

Eerst werd een bufferzone van 10 kilometer opgelegd om de verspreiding van de bacterie in te dammen, maar dit werd later uitgebreid naar het hele eiland.

Als gevolg van deze landbouwcrisis en de dreiging van nieuwe infecties is het sindsdien illegaal geworden om meer dan 200 verschillende soorten planten naar Corsica te importeren, waaronder de olijfboom. Verzoeken om vrijstelling van deze regel kunnen door producenten worden ingediend en de overheid heeft een compensatieprogramma opgezet om hen te vergoeden voor hun verliezen.

De verzoeken van Borel om toestemming om haar olijfplantage uit te breiden en de brief die ze aan de Franse president schreef over de hachelijke situatie van haar olijfboerderij, zijn echter aan dovemansoren gericht.

"We hebben toestemming gevraagd aan de staat om olijfbomen te planten, maar dat werd geweigerd, dus we moeten ze zelf reproduceren ”, zei ze. ​"Dit duurt jaren. De regering had compensatie beloofd voor onze verliezen, maar ze zijn hun belofte niet nagekomen. De schadevergoeding die we verwachtten kwam nooit. Dit is het ergste wat je boeren kunt aandoen: de grond onder hun voeten vandaan halen door ze te vertellen dat ze niet kunnen planten en ze iets te laten verwachten dat nooit komt.”

Voorafgaand aan de crisis werden olijfbomen geïmporteerd uit Italië, maar dit is nu illegaal.

"Ik heb eerst Frantoio-bomen uit Toscane geplant, ”zei Borel. ​"Dit is wat over het algemeen wordt geadviseerd omdat Frantoio wordt beschouwd als gelijkwaardig aan onze inheemse Ghjermana, maar ik kwam er later achter dat dit niet waar is. Toen we Claudio Cantini van de Italiaanse Nationale Onderzoeksraad opriepen om naar het eiland te komen, analyseerde hij de variëteit Ghjermana en ontdekte dat het DNA compleet anders is."

"We dachten dat ons landbouwonderzoeksinstituut geïnteresseerd zou zijn in deze bevindingen, maar er kwam geen reactie, ”voegde ze eraan toe. ​"Hoewel het destijds misschien niet over de middelen beschikte om dergelijke analyses uit te voeren, was er nu een goede reden om DNA-onderzoek te doen. Maar ondanks een recent door de staat gefinancierd project om Corsica een eigen plantenkwekerij te geven, werd er geen onderscheid gemaakt tussen de twee rassen."

In het voorjaar van 2014 hebben Borel en haar man een tweede perceel aangeplant met inheemse variëteiten van het eiland: Ghjermana de Casinca, Ghjermana de Tallano en Sabina. Nadat ze hun eigen methode hadden ontwikkeld om lokale cultivars te reproduceren, werden deze gekweekt uit stekken van oude bomen in een semi-verlaten bos dat Borel had ontdekt nabij het dorp Monte, in het noordoosten van het eiland, en in de zuidelijke regio van Sainte Lucie de Tallano.

Omdat er geen kwekerij op Corsica was die de bomen kon reproduceren, stuurden ze de stekken naar Toscane, waar ze werden gekweekt in een gecontroleerde en gecontroleerde omgeving voordat ze werden teruggestuurd naar Corsica om te worden geplant.

"We hebben alle bomen verloren die we vlak voor de crisis van 2015 naar Toscane hadden gestuurd, omdat het nu illegaal is om ze terug te brengen naar Corsica,” zei Borel. ​"Er zijn hier eigenlijk geen gevallen van Xylella fastidiosa geweest, alleen de multiplexvariant, die struiken heeft aangevallen. Dit is een variant van Xylella fastidiosa die in onze regio nog geen olijfbomen heeft aangevallen.”

"Er kwamen zelfs twee wetenschappelijke commissies naar het eiland om de kwestie te onderzoeken en verklaarden dat de multiplexvariant al 60 jaar op het eiland aanwezig is, maar dat niemand er eerder naar had gezocht.” ze zei. ​"Op een eiland is het normaal om voorzorgsmaatregelen te nemen en ziektes te vrezen, maar we kunnen niet zomaar stoppen met planten. In andere landen zijn er plantages om de opwarming van de aarde tegen te gaan.”

De Xylella fastidiosa-crisis arriveerde op Corsica net toen Oltremonti begon te bloeien. Een lening voorzag in de financiering die nodig was voor de bouw van de molen op het terrein en er werd een uitbreiding van de bosjes aangeplant met inheemse variëteiten van het eiland.

"Met alle problemen waarmee we te maken hebben gehad, ook van de vijandige lokale omgeving, zijn we tekort gekomen en hebben we moeite om het terug te betalen', zei Borel.

Het echtpaar verkocht een stuk land om rond te komen, maar de autoriteiten zwijgen over hun zaak en de toegezegde vergoeding.

"Ik schreef het verhaal van onze olijfboerderij omdat ik er genoeg van had en onze ervaringen als producenten van extra vierge olijfolie en de realiteit waarmee we worden geconfronteerd, wilde delen ”, zei Borel over haar recente boek.

"Elke beschaving heeft de olijfboom gerespecteerd. Het maakt deel uit van onze cultuur en onze manier van leven”, voegde ze eraan toe. ​"Vandaag moeten we toestemming krijgen om een ​​olijfboom te planten, en terwijl er nieuwe olijfproducerende landen opkomen, moeten we ons neerleggen bij absurde wetten en regels om door te gaan met wat we traditioneel altijd al wisten te doen.”