Het leek alsof het de eerste keer was dat hem deze vraag werd gesteld en door zijn gezichtsuitdrukking wekte hij de indruk dat hij dacht dat het duidelijk was. Na een lange pauze zei hij: "Ik ben hier opgegroeid met spelen op deze hopen houtskool. Het is al meer dan een eeuw het levensonderhoud van mijn familie.” Een vriend die op weg naar huis langskwam om hallo te zeggen, stemde in, het is zijn manier van leven.

Jaren geleden hadden Spaanse steden in elke buurt een winkel om houtskool te kopen. Tegenwoordig is Aguilar de laatste traditionele houtskoolhandelaar in Sevilla.

Zijn winkel is versierd met oude voorwerpen bedekt met zwart stof van de jarenlange houtskooluitgifte en zijn prijzen staan vermeld op een schoolbord. Hij vraagt slechts €1.10 per kg ($0.50/Lb), voor hulst-eik houtskool, of carbon de encina, dat komt uit Zahino, een klein stadje in Extremadura.

Hij raadde zijn houtskool aan voor het koken van vis, vlees of wat je maar beter wilt proeven. Er gaat niets boven langzaam gegaard vlees op de BBQ. Klanten die binnenkwamen waren het er allemaal mee eens. Er was niets zoals het.

In de zomer komen strandgangers even langs voor een zak voordat ze de stad uit trekken. In de lente gebruiken de Sevillianen het om favorieten te koken, zoals gemarineerde kip met spies, worstjes en varkenslende. Ze moeten goed eten, want ze brengen ontelbare uren door op de aprilkermis, dansend, zingend en drinkend. In de winter zegt Aguilar dat zijn klanten het kopen voor hun vuurpot, een vuurmand die onder de tafel wordt geplaatst om je benen en voeten warm te houden.

De laatste houtskoolman van Sevilla Olive Oil Times — José Luis Aguilar (Alle foto's door Pepe Nieto)

Toen hem werd gevraagd over het eten van de houtskool, lachte Aguilar. "Nee. Je kunt dit niet eten. Het is om te koken.” Hij dacht even na en herinnerde zich toen een verhaal dat hij ooit had gehoord over een groep Afrikaanse apen die houtskool aten om een giftige plant te verteren waarop ze gedijden. Misschien, zei hij, maar dat was met apen.

Bakkers en koks laten echter zien dat houtskool niet alleen voor de barbecue en de winterkomfoor is. Actieve kool, speciaal voorbereid om een negatieve lading te hebben, duikt nu op in brood, gebak en andere gastronomische borden. Het kan leuk zijn om een geheel zwart brood te zien, maar is het beter dan gesneden brood?

Er is historisch bewijs dat houtskool al sinds het oude Egypte medicinaal wordt gebruikt om de spijsvertering te bevorderen. Een studie uit de 17^th eeuw toonde aan dat actieve kool eigenschappen had die veel stoffen konden opnemen. De Franse scheikundige Gabriel Bertrand later dit aangetoond door te overleven na het inslikken van een dodelijke dosis arseentrioxide gemengd met actieve kool.

De trend om te mengen activeert koolstof in het brooddeeg en ander voedsel wordt verondersteld te helpen bij de spijsvertering, winderigheid en een opgeblazen gevoel te verminderen. Veel artsen zijn het er echter over eens dat er onvoldoende bewijs is voor de effectiviteit ervan en dat de consumptie van dit ingrediënt met mate moet worden gedaan.

Volgens Alessandro Targhetta, een specialist in homeopathische geneeskunde en fysiotherapie, "er zit heel weinig houtskool in het brooddeeg om het brood beter verteerbaar te maken en nog minder om een opgeblazen buik te verminderen.” Hij is van mening dat de enige effectieve remedie het nemen van actieve koolsupplementen is.

Hij adviseert echter dat natuurlijke remedies niet lichtvaardig moeten worden opgevat, omdat ze ongewenste secundaire effecten kunnen veroorzaken. Dagelijkse consumptie van actieve kool kan de effectiviteit van anticonceptie, diabetes- en schildkliermedicatie verminderen.

Bovendien is actieve kool (E153) in de Verenigde Staten en in Europa verboden in bakwaren vanwege het gehalte aan benzopyreen, een van hout afgeleide kankerverwekkende stof.

Eindoordeel? Actieve kool in zijn legale vorm kan een uniek element toevoegen aan een bord, maar het is geen ingrediënt dat misbruikt mag worden.