Olijfolieconsumptie blijft stabiel terwijl de productie daalt, blijkt uit de laatste gegevens

Samenvatting

De wereldwijde consumptie van olijfolie bleef stabiel tijdens de Covid-19-pandemie, met een licht dalende productie, maar nog steeds in staat om aan de vraag te voldoen. Spanje leidde in productie, terwijl Italië moeite had om aan de vraag te voldoen, en andere landen zoals Griekenland en Portugal ook productiedalingen ervoeren. Ondanks uitdagingen zal de wereldwijde consumptie van olijfolie naar verwachting blijven groeien vanwege de gezondheidsvoordelen en de toenemende populariteit.

Ondanks dat de overgrote meerderheid van de wereld worstelt om de Covid-19-pandemie, globaal consumptie van olijfolie haperde niet, volgens het laatste rapport van de Internationale Olijfolieraad (IOC).

Het IOC schat dat de consumptie in het oogstjaar 3.211/2020, dat in september afloopt, 21 miljoen ton zal bereiken, slechts 0.2 procent minder dan het jaar ervoor.

Spanje is om verschillende redenen een land dat momenteel niet in de beste olijfolieproductie zit.- Juan Vilar, strategisch adviseur

Echter, wereldwijd productie van olijfolie wordt geschat op 3.034 miljoen ton, een daling van 6.9 procent in vergelijking met vorig jaar, maar slechts 1.7 procent onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

Ondertussen daalde ook de invoer met 9.3 procent tot 1.074 miljoen ton en de uitvoer met 8.8 procent tot 1.132 miljoen ton.

Zie ook:Updates voor de oogst van 2021

Spanje bevestigde opnieuw zijn rol als grootste producent van olijfolie, met productie voor het lopende oogstjaar geschat op 1.4 miljoen ton, een stijging van 24 procent ten opzichte van het voorgaande jaar en 1.9 procent boven het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

De opbrengst van dit jaar is de op een na hoogste voor Spanje in het afgelopen half decennium, maar goed onder de 1.785 miljoen ton opgenomen in het oogstjaar 2018/19. Volgens Juan Vilar, een internationale olijfolieconsulent, bereikt de Spaanse productie nog steeds niet zijn volledige potentieel.

"Spanje heeft genoeg olijfbomen om op dit moment twee miljoen ton olijfolie te produceren,” vertelde Vilar Olive Oil Times. "Spanje is een land dat momenteel niet in de beste olijfolieproductie zit, vanwege verschillende redenen, zoals een laag oliepercentage in het fruit, slechte klimatologische omstandigheden, slecht beheer van de olijfolie, traditionele olijfbomen in een tijd van lage prijzen enzovoort.”

De aanzienlijke productiestijging in Spanje werd echter gedeeltelijk gecompenseerd door een scherpe productiedaling in Italië, het op een na grootste producerende land. Dit oogstjaar produceerde Italië 270,000 ton, ongeveer evenveel als Griekenland. De opbrengst van dit jaar was 27 procent lager dan die van het voorgaande jaar en vijf procent onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

"Dat is niet verwonderlijk,” Anna Cane, president van de olijfoliegroep binnen de Associazione Italiana dell'Industria Olearia (Assitol), verteld Olive Oil Times.

"De Italiaanse olijventeelt kan de vraag naar olijfolie niet dekken", voegde ze eraan toe. "Bedrijven hebben jaarlijks een miljoen ton olijfolie uit de landbouw nodig voor zowel de export als de interne markt, quota die ver boven onze nationale productie liggen. We hebben import nodig, maar we moeten ook de nationale opbrengsten verhogen."

In een persmededeling zei de voorzitter van de olijfoliefederatie binnen de landbouwvereniging Confagricoltura, Walter Placida, dat "de sterke daling van onze opbrengsten is endemisch geworden. We moeten het snel tegengaan met een actieve en praktische aanpak.”

Volgens Cane moet de Italiaanse olijfoliesector innoveren, terwijl gericht op de beste landbouwpraktijken en het inzetten van nieuwe technologieën en digitalisering in de hele sector.

"Dit alles wordt door sommigen in de industrie vaak gezien als een aanval op de traditie”, zei ze. "Integendeel, het is de beste manier om onze geschiedenis en onze producten te beschermen, die worden omringd door concurrenten wiens kracht ligt in innovatie en hun vermogen om als een homogene productieketen op te treden.”

Ondertussen beleefde Griekenland slechts een kleine productiedaling van 1.8 procent vergeleken met het voorgaande jaar, maar 5.8 procent onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde. Portugal ook een aanzienlijke daling ervaren, met een productie die daalt tot 100,000 ton, 28.8 procent minder dan 2019/20 en 8.3 procent onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

Aan de andere kant van de Middellandse Zee steeg de productie in Marokko tot 160,000 ton, 10 procent hoger dan het jaar ervoor en zes procent hoger dan het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

advertentie

Echter, buurland Tunesië zag zijn productie dalen tot slechts 140,000 ton na een recordoogst in 2019/20, een derde onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde. Ook de productie in Algerije daalde fors dalend tot 90,000 ton, iets onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

Aan de oostkust van de Middellandse Zee, productie in Turkije daalde licht tot 210,000 ton, net onder het voortschrijdende vijfjarig gemiddelde.

"De daling van de productie in Spanje, Italië, Griekenland, Portugal en Tunesië betekent dat landen als de Verenigde Staten, Chili en Australië, die vijf procent van de olijfolieproductie in handen hebben en geen IOC-lid zijn, hun specifieke rol zullen vergroten”, aldus Vilar. . "Van de 67 landen die olijfolie produceren, omvat hun totale olijfgaardengebied zes procent.”

De IOC-lidstaten zijn het afgelopen seizoen goed voor 92 procent van het olijvenareaal en 93 procent van de totale wereldproductie van olijfolie.

Het IOC schat dat de grootste olijfoliemarkten – Bari in Italië, Chania in Griekenland en Jaén in Spanje – ruim 60 procent van de mondiale olijfolieproductie voor hun rekening nemen.

"De prijzen in deze drie landen, met name in Spanje, hebben een impact op andere producerende landen, en vooral op de oliën die ze willen exporteren", aldus het IOC.

In de afgelopen 10 jaar is de gemiddelde extra vierge olijfolie prijs in Jaen was € 274.90 per 100 kilogram, terwijl de prijs nu € 326.50 per 100 kilogram is.

In Bari was het gemiddelde voor die periode € 419.10 en staat nu op € 460. Dezelfde trend is te zien in Chania, waar het gemiddelde in het afgelopen decennium € 268.90 was, tegen de huidige € 315 per 100 kilogram.

De prijzen en trends op de internationale olijfoliemarkt worden echter steeds meer beïnvloed door de invoer van olijfolie uit niet-IOC-landen.

Vilar voegde eraan toe dat hoewel de consumptie van olijfolie over de hele wereld steeds populairder wordt vanwege de sterke aantrekkingskracht van de gezonde eigenschappen van olijfolie, er ruimte is voor verdere groei.

"Van de 199 landen die olijfolie consumeren, nemen de IOC-landen 86 procent van de vraag voor hun rekening, terwijl de niet-IOC-landen een grotere rol krijgen, dat wil zeggen dat ze 13 procent van de totale consumptie voor hun rekening nemen, voornamelijk als gevolg van de vraag die door de Verenigde Staten”, zei hij. "De overige landen, 156, haalden slechts één procent van het totale verbruik.”

Volgens de recente schattingen van het Amerikaanse ministerie van landbouw is de wereldwijde consumptie van olijfolie verwacht gestaag te groeien, gezien de groeiende populariteit van het product en de stijgende prijzen van alternatieve plantaardige oliën.

De Europese Commissie schat ook dat de wereldwijde consumptie van olijfolie met ten minste vijf procent toenemen tegen het einde van het decennium.