Een vijfde van Italië loopt gevaar op woestijnvorming, waarschuwen irrigatiedeskundigen

Italië woestijnvormingscrisis begon in de zuidelijke regio's van het land in de afgelopen decennia, maar begint nu zijn weg naar het noorden te vinden.

Volgens de meest recente schattingen van de vereniging van irrigatieconsortia, Anbi, stijgende temperaturen, extreme weersomstandigheden en hydrogeologische kwetsbaarheid bedreigen 20 procent van Italië.

De lage waterstanden van sommige meren en rivieren baren de lokale gemeenschappen zorgen, terwijl de gevolgen van de watercrisis steeds meer gevolgen hebben voor de landbouw. De boerenvereniging, Coldiretti, meent dat de huidige watercrisis Italiaanse boeren € 1 miljard per jaar kost.

"Wat we zien, is dat de crisis naar het noorden gaat', vertelde Francesco Vincenzi, de president van Anbi, aan Olive Oil Times. ​"In de afgelopen decennia zijn investeringen gedaan om de veerkracht van risicovolle zuidelijke regio's zoals Sardinië, Apulië of Basilicata, terwijl noordelijke gebieden als veilig werden beschouwd.”

"Nog maar een paar jaar geleden konden we in de Povlakte nog rekenen op grote watervolumes”, voegde hij eraan toe. ​"Vandaag is de situatie veranderd, klimaatverandering heeft laten zien wat droogte en het smelten van gletsjers betekenen, sneeuwval vaak ontbreekt en in de winter de temperaturen hoger zijn. Zelfs één graad Celsius meer dan gemiddeld betekent problemen voor de beschikbaarheid van water voor de landbouw en voor riviervolumes.”

Volgens het regionale agentschap voor milieubescherming, Arpa, 70 procent van Sicilië loopt het risico op woestijnvorming, terwijl slechts 12 procent als veilig wordt beschouwd.

Een beetje verder naar het noorden, Arpa schattingen dat tussen 30 en 50 procent van Abruzzo het risico loopt op woestijnvorming. Niet ver, delen van Umbrië en Toscane kampen met droogte en hogere temperaturen naarmate het risico op woestijnvorming in deze twee met olijfolie doordrenkte regio's toeneemt.

Marco Neri, voorzitter van de Toscaanse afdeling van de boerenvereniging, Confragricoltura, sprak in a persbericht van de behoefte ​"om ons wetenschappelijk onderzoek te leiden naar de ontwikkeling van landbouw met planten die bestand zijn tegen droogte.”

Vincenzi voegde toe: ​"Gemiddeld valt er in Italië elk jaar ongeveer een meter regen. Ook al zijn we een Zuid-Europees land, we krijgen veel meer regen dan landen als Spanje of Portugal. Maar we verspillen bijna 90 procent van dat water, aangezien we niet meer dan 11 procent van de regenval kunnen vasthouden.”

Anbi schat ook dat 42 procent van al het drinkwater dat in de Italiaanse openbare aquaducten wordt gegoten, verloren gaat door slecht onderhoud.

In Emilia-Romagna, waar de Po-vallei is en waar veel Italiaanse landbouwproducten gedijen, bereikte de totale regenval in 2021 niet de helft van het jaargemiddelde, terwijl hogere temperaturen en het verlies van de Po-rivier de schade aan de landbouw vermenigvuldigden.

Volgens de lokale milieudienst viel er in juni 21 millimeter regen in de regio, vergeleken met de 65 die werden verwacht op basis van de gemiddelde regenval tussen 1961 en 2020.

Het bureau zei dat juni 2021 door deze daling een van de droogste maanden sinds 1961 is. In dezelfde periode registreerde het bureau hogere temperaturen, met een gemiddelde van 22.2 ºC, wat betekent dat juni is een van de heetste Juni sinds 1961.

Anbi schatte dat de hittegolf van de afgelopen 30 dagen in Emilia-Romagna, in combinatie met de zeldzame regenval, de irrigatieconsortia dwong om 32 miljoen kubieke meter water te leveren, waarvan 70 procent afkomstig is van de rivier de Po en bijna twee keer groter dan het gemiddelde van de laatste 10 jaar.

Volgens Coldiretti is droogte de grootste bedreiging voor de landbouw in Italië en is ze verantwoordelijk voor meer dan 14 miljard euro aan schade aan productie en infrastructuur in het afgelopen decennium. In de afgelopen 25 jaar merkte de vereniging ook op dat bouwontwikkeling en verlaten velden het gecultiveerde land in Italië met 28 procent deden dalen, tot 12.8 miljoen hectare.

"Landbouw is de economische activiteit die meer dan alle andere dagelijks te maken heeft met de gevolgen van klimaatverandering, maar het is ook de sector die het meest gericht is op de bestrijding ervan”, aldus Coldiretti.

Volgens de vereniging, klimaatverandering ​"is een nieuwe uitdaging voor boeren. Ze moeten de voorspellingen van de weerdiensten en de effecten op de gewascycli, op de waterhuishouding interpreteren.”

Anbi heeft berekend dat Italië minder dan 50 jaar geleden momenteel vijf miljard kubieke meter water ontvangt.

"En toch is het grotere probleem van Italië niet de vermindering van regenval; het is zoals het regent', zei Vincenzi. ​"Eens konden we honderd stormen verwachten die hun meter regen uitstortten. Nu zien we 10 of 20 extreme regenbuien.”

"Als we meer water zouden kunnen vasthouden, kunnen we het hydrogeologische risico inperken, waterreserves creëren om tijdens droogte te gebruiken voor zowel de landbouw als de bevolking en zelfs een nieuw wapen inzetten tegen bosbranden, "Voegde hij eraan toe.

In enkele gevallen zouden die waterwinningsinfrastructuren ook kunnen worden gebruikt voor elektriciteitsopwekking.

Om het groeiende probleem van het vasthouden van water in het land aan te pakken, stellen Anbi en Coldiretti een nationaal ontwikkelingsplan voor om 1,000 minimeren te creëren.

"Het project heeft de aandacht van de regering getrokken en zal worden opgenomen in het nationale weerbaarheids- en herstelplan”, aldus Vincenzi. ​"Die kleine meren moeten worden gebouwd met de medewerking van de lokale gemeenschappen en met alternatieve materialen... Het zal jaren duren, maar het zal ons in staat stellen om veel meer water vast te houden.”

Als de neerslag zijn jaarlijkse gemiddelde van bijna 300 miljard kubieke meter per jaar bereikt, genoeg om het hele land in een meter water te bedekken, schat Anbi dat 52 miljard kubieke meter zou kunnen worden vastgehouden. Momenteel wordt ongeveer 5.8 miljard kubieke meter behouden. Met het initiatief voor de kleine meren zou dat quotum kunnen oplopen tot zeven miljard.

"Een nieuwe benadering van waterbeheer en -behoud is essentieel voor landbouw en voedsel”, besluit Vincenzi. ​"Als we kijken naar de centrale rol die de agrovoedingsindustrie heeft gespeeld tijdens de Covid-19-pandemie, omdat het sociale cohesie gaf, zien we het verband tussen de watercrisis, landbouw en duurzaamheid.”

• ANBI
• Coldiretti
• ANBI