Onderzoek onthult hoe dodelijke ziekteverwekker olijfbomen infecteert

Met behulp van een nieuwe methode van in vitro analyse hebben onderzoekers van de landbouwafdeling van de Universiteit van Córdoba bewezen hoe vloeistof die wordt uitgestoten door de wortels van olijfbomen de kieming mogelijk maakt van de schimmel die Verticillium-verwelking veroorzaakt.

De onderzoekers hopen dat de bevindingen gepubliceerd in Plant en Bodem, zal de weg vrijmaken voor effectievere bestrijdingsmaatregelen voor de door de bodem overgedragen schimmelziekte die een breed scala aan planten aantast, waaronder olijfbomen.

"De beste manier om op een rationele manier controlemaatregelen tegen ziekteverwekkers in gewassen vast te stellen, is door de betrokken mechanismen grondig te kennen, "zei Antonio Trapero-Casas, een professor in plantenproductie aan de universiteit. ​"Deze studie is een poging om deze betrokken mechanismen te leren kennen, "voegde hij eraan toe.

Verticilliumverwelking is momenteel een van de grootste bedreigingen voor olijfgaarden wereldwijd, omdat er geen bekende methode is om het effectief te beheersen.

Hoewel er resistente olijfcultivars zijn, zijn ze minder productief en toch kwetsbaar. Picual, de meest voorkomende commerciële cultivar, is ook het meest vatbaar voor de ziekteverwekker.

In 2021 zei de landbouwafdeling van de Universiteit van Córdoba dat haar vierjarige inspanningen om Verticillium-verwelking te bestrijden door Andalusische olijfbomen te enten met resistente variëteiten, de meest veelbelovende strategie tot nu toe, hadden heeft geen resultaten opgeleverd in het veld.

Eens Verticillium dahlia, de schimmel die de verwelking veroorzaakt, een gastheer heeft geïnfecteerd, wordt deze kwetsbaar voor verschillende andere soorten schimmels, bacteriën en protozoa.

Opportunistische microben spelen ook een rol, zoals nematoden en amoeben, die, hoewel ze aanvankelijk niet betrokken zijn bij de infectie, zich voeden met de stoffen die worden gegenereerd door de natuurlijke afweermechanismen van de olijfboom.

Een belangrijk obstakel voor het beheersen van de ziekteverwekker is het vermogen om tot 14 jaar in de grond te overleven totdat het de wortels van zijn waardplanten tegenkomt, die tijdens de groei stoffen afscheiden die exudaten worden genoemd en die de omringende micro-organismen beïnvloeden.

Om de rol van deze exudaten te bestuderen, hebben de onderzoekers monsters genomen van drie olijfcultivars: Frantoio, de meest resistente; Arbequina, een cultivar met gemiddelde weerstand; en Picual, de meest gevoelige.

Ze ontdekten dat exsudaten van Frantoio niet significant resulteerden in de kieming van Verticillium microsclerotia, terwijl exsudaten van de vatbare variëteiten dat wel deden.

De onderzoekers analyseerden vervolgens hoe de biologische bestrijdingsmiddelen die op de verschillende olijfsoorten werden aangebracht, de functie van het exsudaat konden veranderen.

Deze analyse toonde aan dat in Frantoio exsudaten van behandelde planten de kieming van pathogene resistentiestructuren niet induceerden of significant verminderden. Daarentegen verminderden exudaten van behandelde Picual- of Arbequina-planten de levensvatbaarheid van deze structuren aanzienlijk.

Onderzoekers zeiden dat dit resultaat significant is omdat het suggereert dat biologische bestrijdingsmiddelen het effect van exudaten kunnen moduleren, waardoor het vermogen van de ziekteverwekker om gevoelige cultivars te infecteren afneemt.

Het resultaat bouwt voort op de bevinding van onderzoekers uit 2022 dat toepassen Aureobasidium pullulans en Bacillus amyloliquefaciens, twee micro-organismen en een meststof met koperfosfiet versterkte de natuurlijke afweer van de olijfbomen tegen de schimmel.

• Universiteit van Córdoba