Texaanse olijfoliepioniers klaar voor volgende fase

Texas Landbouwcommissaris Todd Staples (uiterst rechts) en Jim Henry (tweede van rechts) met mede-Texaanse olijfoliepioniers

Texas staat al lang bekend om zijn ruwe olie. Zwart goud. Texaanse thee. Maar een ander soort olie boekt vooruitgang. Vloeibaar goud. Oleum olijf. Olijfolie.

De aanplant van de eerste olijfbomen in Texas ging meer dan 150 jaar vooraf aan de eerste productie van ruwe oliebronnen; niettemin was ruwe olie de eerste olie die een hoge vlucht nam in Texas. De tijd van olijfolie is echter eindelijk aangebroken. Geïnspireerd door succesvolle boomaanplantingen in de vroege jaren 1900, werden Trigg Dealey en Jim Henry, medeoprichters van de Texas Oil Council, belangrijke spelers in het begin van de Texas-olijfolie-industrie.

In de jaren '1990 plantten Dealey en zakenpartner Baxter Adams 168 Italiaanse olijfbomen in de buurt van San Antonio om de levensvatbaarheid van olijfolie daar te testen, maar de bomen gingen uiteindelijk verloren door bevriezing. Ondertussen experimenteerde ook zakenman Jim Henry met aanplant in verschillende grondsoorten en klimaatzones. Henry zei dat hij ​"20 tot 40 acres op de verkeerde plek geplant en ze moesten verplaatsen.”

Henry plantte vervolgens de eerste commerciële boomgaard van de staat in het zuiden. Aangemoedigd door de resultaten creëerden hij en zijn partners Karen Lee, Jerry Farrell en Penny Farrell de Texas Olive Ranch en plantten 40,000 bomen. De ranch produceerde bij de eerste oogst in 3,000 2007 gallons olijfolie en heeft sindsdien medailles gewonnen voor zijn olijfolie.

Een grootschalige nieuwe investering is aan de gang met Henry's aankoop van grond in Victoria, Texas, nabij de Gulf Coast. Henry is van plan 300,000 nieuwe olijfbomen in het gebied te planten.

Henry legde uit dat ​"we hebben eindelijk uitgezocht waar we de bomen moesten plaatsen. De groeizones in het heuvelland en het Zuid-Texas-struikland hebben in het voorjaar veel temperatuurschommelingen. Het geheim van een goede productie is om tijdens het bloeiproces en de vruchtzetting een temperatuur te hebben die niet te vluchtig is." Hij is van mening dat de Gulf Coast een gunstig gematigd klimaat biedt, vooral tijdens de kritieke periode van januari tot maart.

Henry ziet de nieuwe boomgaarden als een toeristische trekpleister. De ranch ligt aan Highway 59, een belangrijke verkeersader van Houston naar Zuid-Texas.

"Elke dag rijden er meer dan 100,000 auto's langs de boomgaard. We kochten het land vanwege de zichtbaarheid op de snelweg”, zegt Henry. ​"Veel Amerikanen hebben geen idee dat olijven in Amerika worden verbouwd. De boomgaard laten zien aan voorbijrijdende mensen is beter dan welke andere manier dan ook om reclame voor de sector te maken”, voegde Henry toe.

Het is ook het doel van Karen Lee om extra vergine olijfolie uit Texas naar de consument te brengen. Haar bedrijf, Cowgirl Brands, LLC in Kyle, Texas, is een groothandel in olijfolie en balsamico-azijn. Ze koopt EVOO van Texas Olive Ranch, Farrell's Olive Orchards en andere producenten en flessen en verkoopt de olie. Haar primaire markten zijn duurdere supermarkten en boerenmarkten.

Ze zei dat Cowgirl Brands in de meeste weekenden naar 25 boerenmarkten in de staat gaat waar ze... ​"kan met consumenten praten en de verschillen tussen Texaanse EVOO en import uitleggen” en smaakmonsters aanbieden van de verse lokale olie. In een rapport schreef ze aan de Amerikaanse International Trade Commission, verklaarde Lee dat consumenten die het verschil hebben geproefd tussen lokale olijfolie en goedkope invoer, ​"geven hartstochtelijk de voorkeur aan in eigen land geproduceerde olijfolie, en ze eisen de meest verse, meest lokaal geproduceerde extra vergine olijfolie die ze kunnen krijgen.”

Lee merkt op dat de prijs van Texas-olijfolie niet concurrerend is met de invoer, deels omdat de productiekosten van Texas-olie hoog zijn tijdens de ontwikkelingsfase van de industrie. Zodra de infrastructuur er is en het productievolume toeneemt, zullen producenten de olie aan grotere handelsbedrijven kunnen verkopen en tegen concurrerendere prijzen kunnen verkopen.

Het volume en het aantal telers neemt toe. Jim Henry zegt dat de staat nu 50 telers heeft, hoewel hij schat dat slechts 5 tot 10 van hen commerciële exploitanten zijn.

John Gambini van de Texas Hill Country Olive Company is een van de nieuwe olijfolieproducenten. Zijn aanpak verschilt van die van anderen doordat hij naar Californië reisde en vijf soorten oudere bomen kocht om mee terug te nemen naar Texas. Hij plantte de bomen in het voorjaar van 2009 en in de herfst van datzelfde jaar droegen ze vruchten.

Gambini zegt dat zijn boomgaard de enige gecertificeerde biologische olijfboomgaard in Texas is en hij merkt op dat zijn olijfolie medailles heeft gewonnen in de Los Angeles County Extra Virgin Olive Oil-competitie.

Gambini heeft 2,000 bomen op zijn land ten zuidwesten van Austin. Hij is ​"enthousiast over de toekomst van olijfolie in Texas” en is van plan meer land verder naar het zuiden te kopen en 100,000 bomen te planten.

Jim Henry is van mening dat de tijd is gekomen voor boeren in de staat om grootschalige commerciële activiteiten op zich te nemen productie van olijfolie en brengen hun ervaren kweekmethoden naar de onderneming. ​"Er is geen middenweg – de apparatuur is duur en er moet voldoende areaal zijn om de apparatuur te ondersteunen”, aldus Henry. Hij voegde er ook aan toe dat Texas Olive Ranch momenteel freesdiensten levert aan andere telers om hen te helpen bij het opstarten.

De opkomst van de olijfolie in Texas staat nog in de kinderschoenen en produceert slechts een klein deel van wat Californië produceert. Karen Lee voorspelt echter dat in de komende twee jaar het areaal in Texas dat aan olijfolie wordt besteed, zal verviervoudigen en dat er ​"een bootlading nieuwe bomen.”

Het lijdt geen twijfel dat er een levensvatbare olijfolie-industrie zal zijn in Texas, verzekert Lee, ​"dat paard heeft de stal verlaten.”