India's Agribusiness-experiment met Israël

Olijven zijn geen hoofdgewas in India. Toch nemen boeren uit Rajasthan, een woestijnstaat aan de westelijke grens in India, een grote sprong voorwaarts om olijven te produceren met behulp van de Israëlische landbouwexpertise. Een partnerschap tussen overheid en particulier streeft ernaar om de traditie te veranderen, aangezien meer dan 200 hectare aan opbrengst van de huidige oogst India tot een producent van olijven in de wereld maakt.

Het project begon aanvankelijk toen een joint venture werd gevormd tussen Indolive, een Israëlisch bedrijf en de landbouwcommissie die Rajasthan vertegenwoordigde. Later, in 2007, stapte een Indiase particuliere onderneming, Finolex Plasson Industries Ltd, in het zakelijke partnerschap via haar dochteronderneming Plastro Plasson. Deze partijen die banden hebben met de joint venture staan ​​nu bekend als partners van de Rajasthan Olive Cultivation Ltd (ROCL).

Het opnemen van een bedrijf uit de particuliere sector in partnerschap heeft de Israëlische investeerder goed aangesproken, aangezien het veel ingewikkeld is om alleen met de Indiase bureaucratie in zee te gaan. Ondertussen, aangezien Plastro Plasson al bezig was met druppelirrigatie, werden ze beschouwd als de perfecte oplossing voor het project.

De onderneming was oorspronkelijk begonnen als een experiment, maar heeft nu de vorm aangenomen van een systeem van georganiseerde teelt dat aanwezig is in zes regio's in Rajasthan. Het is echter niet altijd een soepele rit geweest voor de onderneming. Problemen zoals knelpunten in de middelen voor de schaarste aan geschoolde arbeidskrachten en watertekorten in de droge westelijke woestijn vormen een grote uitdaging tegen de plannen van ROCL.

De regering van Rajasthan heeft Rs. 15 miljoen (ongeveer $ 270,000) in de richting van aandelenkapitaal. Ondanks zo'n gezonde investering worden projecten als deze echter vaak op een laag pitje gezet door regeringen, omdat ze geen reguliere economische activiteiten vertegenwoordigen. Bovendien zijn er problemen met het opleiden van mensen, het creëren van de juiste infrastructuur en zijn er naar verluidt veel problemen bij het toezicht op de olijvenoogst.

Bovendien, aangezien overheden betere rendementen zien door informatietechnologie en diensten, heeft de agribusiness-sector hevige concurrentie voor portfolio-investeringen. Een verontrustende statistiek is dat, volgens gegevens van de Wereldbank, het totale aandeel van de landbouw in het BBP van India ongeveer 21 procent bedraagt, terwijl 72 procent van de totale bevolking in agrarische plattelandsgemeenschappen woont.

De boeren in Rajasthan zijn echter nog steeds voldoende geïnteresseerd om deel te nemen aan de olijventeelt, ondanks de beperkte blootstelling van het gewas op de lokale markten. In feite zijn veel boeren nu bereid hun teeltgewoonten te veranderen, aangezien de opbrengsten van veel andere belangrijke gewassen in Rajasthan afnemen. Aangezien het grootste deel van de olijvenoogst is bedoeld om te worden geëxporteerd, zien boeren deze onderneming als een potentieel lucratieve optie op de lange termijn.

"In augustus verwachten we dat de oliepersmachines uit Italië komen”, zegt Yogesh Verma, manager van ROCL. ​"Dit betekent dat we nu de olie in India kunnen persen', zei hij. Hierdoor zal de invoer van olijfolie afnemen, die nu gelijk is aan 11,000 ton. Bovendien beweert de ROCL-manager dat de oogst binnen vier tot vijf jaar de 5,000 hectare zal bereiken.

"Naast de 182 hectare grond onder ons, is er nog een aparte 72 hectare voor lokale boeren”, aldus Verma. Het laat zien dat de trend aan het inhalen is. India zou binnenkort een belangrijke exporteur van olijfolie kunnen worden, op voorwaarde dat projecten zoals ROCL succesvol worden.