hojiblanca

Van onzekere oorsprong is de variëteit Hojiblanca de derde belangrijkste in de Spaanse bosjes. Het bewijs hiervan zijn de bijna 18 miljoen olijfbomen die momenteel in het hart van Andalusië groeien. Deze bomen zijn in staat zich aan te passen aan extreme bodems en klimaten, waarin andere variëteiten hun eigen voortbestaan ​​niet altijd kunnen garanderen.

Cornelius kon zijn oren niet geloven toen hij eindelijk de inhoud van die dagvaarding ontdekte. Cesar had een bevel uitgevaardigd dat alle landeigenaren verplichtte om Baetica om hun olieproductie te verhogen om aan de groeiende behoeften van de metropool te voldoen.

Het was niet de eerste keer dat deze anonieme onderdaan van Rome hoorde vertellen over de gevreesde keizerlijke decreten. Sterker nog, slechts een paar jaar eerder waren zijn buren uit Ipagrum (tegenwoordig bekend als Aguilar de la Frontera) waren genoodzaakt om hun Coccolobis wijnstokken, een autochtone cultivar uit de regio. Toch had geen van de vorige mandaten hem zo direct geraakt.

Zijn landgoed, gelegen op ongeveer 14 mijl ten zuiden van Igabrum (nu Cabra), gelegen op heuvelachtige en enigszins kalkhoudende gronden. Daar groeiden slechts een paar olijfbomen, die slechts een paar keer per lustrum vrucht lieten ontkiemen. Dus hoe kon hij de ontvangen bevelen gehoorzamen?

Na lang over de zaak te hebben nagedacht, herinnerde hij zich die olijftak die hij een tijdje geleden in een rotsachtig gebied had geplant. De canvashandelaar die hem elk jaar bezocht op zijn route van saguntum (nu Sagunto) het hem had gegeven. Deze olijfboom was anders dan de rest. Het was niet zo sporadisch en zijn wortels grepen vast in de wilde terreinen die anderen niet hadden veroverd.

Cornelius besloot een aantal knipsels te maken en deze heel, heel voorzichtig rond de oorspronkelijke olijfboom te planten. Na verloop van tijd slaagde de nieuwe plantage erin om de amforen die Rome vroeg met olie te vullen. Deze olijfgaard wekte de bewondering van veel boeren, hoewel latere oorlogen het uiteindelijk verbannen.

Na verloop van tijd werd deze vergeten oogst gelukkig herontdekt door nieuwe koloniën die, bewonderd om hun genereuze productie en de enorme verfijning van hun oliën, besloten om het over het hele gebied te verspreiden en naar aangrenzende regio's te exporteren.

En zo begon de geschiedenis van de Hojiblanca op deze merkwaardige en willekeurige manier. Een variëteit die tot tientallen jaren geleden bekend stond als Arola en Ojiblanco. Ongeacht de naam die het krijgt, ontwikkelt dit type olijfboom zich in perfecte harmonie met zijn omgeving, in dit geval voornamelijk het zuiden van Cordoba en ten noorden van Malaga, hoewel het ook aanwezig is in de provincies Granada en Sevilla. Zijn habitat is, kortom, het hart van Andalusië, waar de strenge winters en de resistente kalkrijke bodems het overleven op de proef stellen.

Ook historisch bekend als Casta de Lucena of Casta de Cabra, is dit de derde meest aangeplante variëteit in Spanje, zoals blijkt uit de ongeveer 18 miljoen olijfbomen die er momenteel zijn.

De oliën worden beschouwd als de fundamentele essentie van drie oorsprongsbenamingen. Ze zijn hun bestaansreden. Dit is het geval met de in Córdoba gevestigde BOB Baena en de BOB Priego de Córdoba, waar de Hojiblancos naast de bewonderenswaardige Picudos naast elkaar bestaan. Van hun kant, in de provincie Sevilla, is de BOB Estepa erin geslaagd om het meesterlijk te combineren met de onlangs geïntroduceerde Arbequina.

Dwalen door de teeltgebieden is wandelen door witte dorpjes vol geschiedenis, schoonheid en tradities. Omgeven door bergen en hellingen bedekt met olijfbossen, waaronder enkele prachtige exemplaren die in de meest genereuze jaren lasten kunnen dragen van wel 800 kg olijven.

Nog te ontdekken

De Hojiblanca is een prestigieus druivenras. Zozeer zelfs dat tegenwoordig een groot commercieel merk olijfolie zijn naam gebruikt, en het fruit wordt in Spanje steeds vaker als tafelolijf geconsumeerd, onder meer dankzij de acceptabele kwaliteit en het gemakkelijke oogsten. Het zijn vruchten die heel langzaam rijpen en de oogst vertragen, een feit dat tot een bepaalde hoeveelheid leidt ​"veceria”, of afwisseling van hoge en lage opbrengstjaren, vooral bij de oudste cultivars. Misschien is dit de reden waarom de oliën zo gewaardeerd worden in zowel de versie met één variëteit als in combinatie met andere om een coupe.

Hojiblanca is een variëteit die alle consumenten zouden moeten kennen. Vooral omdat het zeer waarschijnlijk is dat de oliën die gewoonlijk in de keuken worden gebruikt, van deze olijfsoort zijn gemaakt en dat dezelfde vruchten de meest voorkomende aperitieven zijn.

Belangrijkste kenmerken van de Hojiblanca-variëteit extra vierge