Olijven brengen duurzame ontwikkeling naar Pakistan

Al meer dan tien jaar werken Pakistan en Italië aan het creëren van een duurzame olijfoliesector in de Pakistaanse plattelandsprovincies.

Eind november ontmoetten vertegenwoordigers van beide landen elkaar op het PakOlive National Gala in Islamabad om de samenwerking te versterken.

"Italië en Pakistan hebben een zeer goede geschiedenis en relatie”, zegt Muhammad Ramzan Anser, agronoom en plaatsvervangend projectdirecteur bij het Center of Excellence for Olive Research and Training (Cefort). Olive Oil Times.

"Er is een grote vertrouwensbrug tussen de twee partijen”, voegde hij eraan toe. ​"Italië heeft in november zelfs een handelskantoor in Pakistan geopend tijdens het PakOlive National Festival.”

Anser beschrijft de groei van de Pakistaanse olijfoliesector als een ​"hoop” voor het land. Gezien het feit dat het werkloosheidspercentage in Pakistan 8.5 procent bedraagt, ongeveer 15.51 miljoen mensen in 2023, belooft de olijfoliesector velen ten goede te komen en tegelijkertijd de economie van het land te stimuleren.

"De relatie is voor beide partijen voordelig”, vertelde Muhammad Tariq, de nationale projectdirecteur voor de Pakistaanse promotie van de olijventeelt. Olive Oil Times. Hij merkte op dat er in tien jaar tijd honderdduizenden olijfbomen zijn geplant in samenwerking met Italië.

"Er zijn al meer dan 5.6 miljoen planten geplant”, zei hij. ​"In Pakistan wordt op grote schaal olijfbomen verbouwd voor olijfolie. Jaarlijks worden er zo’n 500,000 tot 800,000 olijfoliekwekerijplanten geplant.”

"Tot nu toe bevindt acht procent van deze planten zich in de vruchtfase, terwijl andere zich op een middelmatige rijpheid bevinden omdat ze in verschillende stadia zijn geplant”, aldus Tariq.

Terwijl de sector is gegroeid, heeft Pakistan zijn inspanningen verdubbeld om zijn afhankelijkheid van buitenlandse kwekerijen te verminderen en een belangrijke onafhankelijke speler in de wereld van olijfolie te worden.

"Voorheen werden deze kwekerijplanten geïmporteerd, maar dit is allemaal veranderd door het werk van de Pakistaanse regering”, aldus Tariq. ​"Er zijn tot nu toe miljoenen kweekplanten van eigen bodem geplant, en deze planten zijn geleidelijk in de verschillende provincies geplant.”

"Pakistan beschikt nu over expertise op het gebied van het beheer, de ontwikkeling en de technieken van kwekerijen en kan voldoende ziektevrije, gecertificeerde planten van eigen bodem leveren om aan de vraag van boeren te voldoen”, voegde hij eraan toe.

Anser is van mening dat deze en andere ontwikkelingen betekenen dat de Pakistaanse olijfoliesector zich op een duurzaam pad beweegt. Ten eerste groeien de meeste olijfbomen erin ooit dorre gebieden.

"De nu bloeiende olijfboomgaarden van Pakistan werden verbouwd op land waar geen enkele economische activiteit plaatsvond. Hij zei dat het verbouwen van olijven op deze marginale gronden zakelijke en werkgelegenheidskansen heeft gecreëerd voor de armen op het platteland”, zei hij.

"Het is absoluut een geologische missie geweest, die heeft plaatsgevonden zonder dat er enige oogst in Pakistan is vervangen”, voegde Anser eraan toe. ​"In plaats daarvan veranderen we braakliggende terreinen in olijfgaarden, terwijl we tegelijkertijd het potentieel van de landbouw in het land maximaliseren. Bovendien is er potentieel vier miljoen hectare van dit soort land beschikbaar voor toekomstige teelt.”

Het is bewezen dat het omzetten van honderden hectaren onvruchtbaar land niet alleen financieel ten goede zal komen aan de landeigenaren en boeren, maar ook een positief effect kan hebben. positieve impact op de flora en fauna terwijl de gevolgen van de klimaatverandering worden afgeremd.

"Olijfgaarden zijn uitgeroepen tot een van de beste wapens tegen klimaatverandering”, aldus Anser. ​"In tegenstelling tot andere klimaatveranderingsinitiatieven creëert het planten van olijfbomen een groen initiatief en bevordert het een duurzame bedrijfsvoering, waar arme boeren een inkomen kunnen verdienen.”

Het vermogen van de olijventeelt om de armoede op het platteland te verlichten en de gevolgen van de klimaatverandering te verzachten, strekt zich ook uit tot de bijproducten van het olijfolieproductieproces.

De olijfolie-industrie produceert enorme bijproducten, zoals bladeren, afvalresten en afvalwater, waaruit ingrediënten kunnen worden gewonnen om cosmetica te maken, waaronder zepen en crèmes, voedsel, verpakkingsmaterialen en farmaceutische producten.

Tariq zei dat Pakistan profiteert van deze bijproducten en als gevolg daarvan een producent is van veel olijfolie-gerelateerde eindproducten, waardoor werknemers met uiteenlopende vaardigheden worden ondersteund.

"Dit is het eerste product waarbij we hulp bieden in de hele waardeketen, van de kwekerij tot aan de eindproducten”, zei hij. ​"Van de 45,000 hectare die al werd bebouwd, werd vorig jaar een equivalent van ongeveer 18,000 ton olijven geoogst, waarvan 110 tot 40 ton naar producten met toegevoegde waarde ging.”

A recensie-artikel gepubliceerd in Comprehensive Reviews in Food Science and Food Safety merkte op: ​"Bijproducten van olijfolie worden beschouwd als goedkope en overvloedige grondstoffen, rijk aan bioactieve stoffen met hoge en gevarieerde gezondheidsgerelateerde activiteiten.”

Deze bijproducten bevorderen de duurzaamheid van de olijfolieketen en bevorderen de circulaire economie.

Volgens Tariq is ​"Er worden 34 koudepersunits gebruikt om tot 30 tot 50 kilogram olijfolie per uur te extraheren en te verwerken, beschikbaar binnen de private en publieke sector.”

"Ze zijn door de overheid van Italië gekocht”, voegde hij eraan toe. ​"Niet-gouvernementele organisaties en particuliere boeren kochten er ook een paar. Als gevolg hiervan is er veel ruimte voor producten met toegevoegde waarde, zoals het maken van zeep en de productie van vochtinbrengende crèmes, die nu in plattelandsgebieden worden geproduceerd.”

Ondanks de enorme sprongen voorwaarts zijn er ook uitdagingen. ​"Er zijn niet genoeg gecertificeerde technici om op maat gemaakte machines en reserveonderdelen te bedienen, aangezien deze machines uit Italië komen”, aldus Tariq.

"De tweede uitdaging is dat we moeten bespreken hoe we de kwaliteit van de olijfolie van het land tot aan de molens kunnen behouden en dat we boeren voortdurend moeten leren en trainen om de hoogste kwaliteitsnormen te handhaven”, voegde hij eraan toe.

Een ander probleem zijn volgens Tariq de kosten van de binnenlandse productie. ​"Er is geen verwerking van gekleurde flessen in Pakistan. Als zodanig moeten deze olijfolieflessen geïmporteerd worden uit China en elders. En dit voegt de kosten van de olijfolie toe.”

Dit probleem wordt bevestigd door Anser, die opmerkte dat, hoewel er al lokale vraag is naar de geproduceerde olijfolie, deze tussen de $10 en $15 (€9 tot €13.50) per liter kost, wat slechts een deel van de markt zich kan veroorloven.

De meeste Pakistaanse huizen koken traditioneel door te frituren. Als gevolg, ​"de regering werkt zij aan zij om de goedkopere canola-olie te verbeteren”, aldus Anser.

"Het uiteindelijke doel is export”, voegde hij eraan toe. ​"We streven ernaar om ongeveer 80 tot 90 procent van de olijfolie te exporteren. We blijven echter zien dat een deel van de samenleving zich steeds meer bewust wordt van de medicinale en gezondheidsvoordelen van olijfolie en zijn gezondheidsbewuster.”

"Er is lokaal een groeiende acceptatie van olijfolie en dit jaar werd het lokale merk PakOlive gelanceerd op overheidsniveau”, vervolgde Anser. ​"Er is een kleine hoeveelheid beschikbaar in het schap, maar de meeste olijfolie is online te vinden. Consumenten kunnen deze koudepersunits ook bezoeken om direct olijfolie van eerste persing te kopen.”

Tariq voegde eraan toe dat terwijl Pakistanen de olijven oogsten en malen, een groot deel van de technische expertise afkomstig is van Italianen.

"Onlangs hebben Italië en Pakistan het OliveCulture-initiatief opgericht”, zei hij. ​"Dit project biedt boeren snoeivaardigheden en andere soorten technieken, die worden aangeboden door bezoekende Italiaanse experts.”

"Er is zeker potentieel om olijfolie van hoge kwaliteit naar Italië te exporteren”, aldus Tariq. ​"Momenteel genieten Pakistan en Italië van een jaarlijkse handel van €2 miljard.”

• tribune