Olijventeelt is de sleutel tot het redden van de bossen van Balochistan

Het lijdt geen twijfel dat bossen een cruciale rol spelen bij de bestrijding van de impact van klimaatverandering, het verminderen van overstromingen, het reguleren van het weer en het verrijken van de biodiversiteit.

Waardevolle bossen in de door armoede geteisterde provincie Balochistan in het westen van Pakistan krimpen echter, en bosdegradatie gaat door tientallen jaren in een alarmerend tempo.

Verspreid over 347,190 vierkante kilometer, die bijna 44 procent van de totale oppervlakte van Pakistan vormt, grenst Balochistan aan Afghanistan en Iran. 

Het geschatte areaal aan olijfbossen in de provincie is slechts 0.2 procent, waarbij 80 procent van de bossen eigendom is van de lokale gemeenschappen of inheemse volkeren. De rest is eigendom van de overheid en wordt beheerd door de bosbouwafdeling als staatsbossen. 

De belangrijkste overgebleven olijfbossen zijn die onder controle van de overheid.

Balochistan stond ooit bekend om zijn rijke bosbedekking. Organisaties van de georganiseerde misdaad, gesteund door de lokale bevolking, hebben echter veel natuurlijke bossen gekapt en het hout van het ene gebied naar het andere getransporteerd. 

De zaak is verschillende keren onder de aandacht van de betrokken autoriteiten gebracht, maar tevergeefs.

In de noordelijke delen van Balochistan - de districten Zhob, Sherani en Musakhail - vallen de bossen klimatologisch in het moessongebied. 

De mensen in deze regio zijn echter arm en hebben geen alternatieve bron voor het koken van brandstof of warmte in de winter. Weiden in de buurt van het bos zijn ook de enige geschikte plaatsen om hun vee te laten grazen. Wilde olijven worden als veevoer gebruikt. 

Terwijl sommige lokale gemeenschappen hebben toegezegd het bos niet te kappen, heeft de economische druk de gemarginaliseerde gemeenschappen geen andere keuze laten dan het olijfhout te kappen en op te slaan.

Zhob – dat grenst aan Afghanistan en Zuid-Waziristan – is een gebied met weelderige groene bergen en uitgestrekte en diverse bossen. Illegale houtkap in combinatie met apathie van lokale functionarissen zorgt er echter voor dat de wilde olijfgaarden snel afnemen.

Hussain Alam, een activist in Zhob, zei dat de wetshandhavers afwezig zijn of tot dezelfde stam behoren, wat betekent dat ze zich niet zullen bemoeien met illegale houthakkers om stammenvetes te voorkomen.

"De bewoners in afgelegen en heuvelachtige gebieden gebruiken de olijfbomen als brandhout om te koken en als brandstof”, zei Alam. ​"Evenzo voeren ze hun vee gewoonlijk olijftakken en fruit in de winter. Het gebrek aan beschikbaarheid van gas is een van de factoren die hieraan bijdragen.”

Bos- en natuurbeambte Sultan Lawoon beweert dat armoede, analfabetisme en werkloosheid de belangrijkste factoren zijn die de lokale bevolking hebben gedwongen de wilde olijfbomen om te hakken.

"De inheemse bevolking hakt de bomen niet alleen om voor brandstof, maar verkoopt het hout ook op de open markt om in hun behoeften te voorzien”, zei hij.

Milieuactivisten zeggen dat ontbossing een tastbare negatieve impact over de natuurlijke schoonheid van het gebied en het aantal bedreigde wilde dieren en vogels. 

Ontbossing draagt ​​ook bij aan droogte, weinig neerslag, milieuvervuiling, erosie van vruchtbare grond en vernietiging van ecosystemen en biodiversiteit. 

Ze voegen eraan toe dat het maatschappelijk middenveld en organisaties die zich bezighouden met milieu en bosbehoud praktische maatregelen moeten nemen om deze onschatbare bossen te beschermen.

Volgens land- en bosbouwexperts zullen deze bossen in de provincie steeds zeldzamer worden als de ontbossing niet wordt gecontroleerd. Ze stellen dat een oplossing is om de economische situatie van lokale gemeenschappen te verbeteren door: het promoten van olijventeelt.

Sheikh Khaliq Dad Mandokhail, een adjunct-directeur bij de plaatselijke milieuafdeling, zei dat het planten van olijven een van de beste op de natuur gebaseerde oplossingen is om de risico's van klimaatverandering.

"Als er niet meteen tijdige en concrete stappen worden genomen, zullen de resterende bossen in de nabije toekomst verdwijnen”, zei hij. ​"Het Forest Department moet worden voorzien van betere monitoringinstrumenten, de lokale bevolking moet worden voorzien van alternatieve brandstoffen zoals gas en de wetten met betrekking tot het kappen van bossen moeten worden gewijzigd.

Abdul Qayyum is een inwoner van Ghbargei, in Sherani Balochistan, met een overvloed aan wilde olijfbossen. 

Hij heeft Spaanse en Italiaanse variëteiten met wilde olijfbomen geënt op ongeveer vijf hectare olijfbomen in het lokale natuurlijke bos, dat jaarlijks tussen de 3,000 en 4,000 liter olijfolie produceert.

"Het entmechanisme is gebruikt in het heuvelachtige gebied, "zei hij. ​"Tijdens het laatste oogstseizoen ben ik erin geslaagd om 1 miljoen roepies (4,700 euro) te verdienen met de verkoop van olijfolie.” 

Qayyum gelooft dat er geen gewas is dat beter geschikt is voor de regio dan olijven, omdat ze droogtetolerant zijn en meestal in oktober worden geoogst. 

De olijven worden van de bomen geoogst en de gewonnen olie wordt naar andere delen van het land vervoerd.

Volgens statistieken van het Forest Department beslaan wilde olijfbossen 41,000 hectare van het Sherani-district, waarvan 6,000 hectare eigendom is van het Forest Department. De lokale gemeenschap is eigenaar van de rest. 

"Om de olijfbomen te irrigeren, is er een druppelirrigatiesysteem geïnstalleerd,” zei Qayyum. ​"Twaalf hectare natuurlijk olijfbos werd geënt met de hulp van het Wereld Natuur Fonds en de UK-Aid-fondsen, terwijl het druppelirrigatiesysteem is geïnstalleerd met de hulp van het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties en de afdeling Landbouw en Waterbeheer.”

Met betrekking tot de entmethode zei Qayyum dat de takken van de wilde olijfbomen zorgvuldig worden gesneden en dat de Spaanse zaailing wordt vastgemaakt. Vervolgens worden de twee met behulp van klei samengevoegd en met plastic vastgemaakt.

"Enten gebeurt meestal in de lente of het moessonseizoen, "zei hij. ​"Er zijn miljoenen wilde olijfbomen in Zhob. Als overal in het bos Spaanse variëteiten worden geënt, zal dit uiteindelijk de sociaaleconomische toestand van de mensen versterken en de verloren schoonheid van de bossen en het landschap herstellen.”

Najeebullah Mandokhail, een landbouwfunctionaris die verantwoordelijk is voor de olijfoliewinning in Balochistan, zei dat de afgelopen jaren in verschillende delen van Zhob 50,000 jonge boompjes waren geplant.

Het naburige Loralai is de grootste olijfolieproducent van de provincie. In de regio zijn meer dan een miljoen olijfbomen geplant, waaronder Spaanse en Italiaanse variëteiten. Tijdens het recente oogstseizoen beweerde Mandokhail dat er in de regio 62,000 liter olie werd geproduceerd.

"Eén volwassen boom – ongeacht of de variëteit voor olijfolie of tafelolijven – kan jaarlijks 15 tot 25 kilo fruit produceren,” zei hij. ​"Er is gemiddeld 10 kilo olijven van topkwaliteit nodig om één liter olijfolie te produceren.”

Lawoon, de functionaris van het Forest Department, zei dat de leeftijd van de olijfbomen tussen 1,500 en 7,000 jaar oud is. 

Binnen drie tot vijf jaar beginnen de olijftakken vruchten af ​​te werpen. Honderd kilo wilde olijven levert 10 liter olie op, honderd kilo olijven van geënte bomen 22 tot 28 liter olijfolie. Er zijn 10 tot 12 verschillende olijfvariëteiten die geschikt zijn voor het klimaat van deze regio.

Ambtenaren en boeren in de Zuid-Aziatische provincie zien ook veel mogelijkheden voor de productie van olijfolie.

Pakistan, dat jaarlijks 245 miljard roepies (€ 1.16 miljard) uitgeeft aan de invoer van eetbare oliën, heeft 3.17 miljoen hectare potentieel areaal voor olijventeelt. Hierdoor zouden boeren olijfolie kunnen produceren voor binnenlandse consumptie en export. 

Het land onlangs werd de 19^th lid van de Internationale Olieraad (IOC). Ambtenaren in de sector zeggen dat Pakistan een productiepotentieel heeft van 1,400 ton olijfolie per jaar op basis van de huidige plantages.

In juni 2022, Italië aangekondigd dat het zou investeren bij het ontwikkelen van olijventeelt en technische expertise in de tweejarige ​'Olive Culture' project ter waarde van € 1.5 miljoen.

Italië had eerder geïnvesteerd in Pakistaanse olijventeeltactiviteiten via de technische ondersteuning van het Italiaanse Agentschap voor Ontwikkelingssamenwerking in Pakistan. 

Er zijn al plannen om de olijvenproductie in Pakistan uit te breiden, met 3.6 miljoen bomen die al 12,500 hectare beslaan en die volwassen worden, en er zijn plannen om er nog eens 10 miljoen te planten op nog eens 30,400 hectare.

Balochistan wordt beschouwd als een veelbelovende provincie voor de teelt van olijfbomen en zal in 500,000 meer dan 3,800 bomen hebben op 2024 hectare. Dit alleen al zal naar verwachting in 1.16 5.5 miljard roepies (€ 2027 miljoen) opleveren.