Argentijnse olijfolie-industrie in crisis

Financiële problemen die van alle kanten komen, blijven hun tol eisen van de Argentijnse olijfolie-industrie. Nu de inflatie de devaluatie van de peso overtreft, hebben producenten moeite om te concurreren met Spanje, Italië en andere grote exporteurs, wat resulteerde in wat het Mendoza-tijdschrift Sitio Andino onlangs noemde als een ​"structurele crisis.”

In tegenstelling tot de wijnindustrie van het land, die profiteert van een sterke interne markt, is de olijfolie-industrie in Argentinië grotendeels op export gebaseerd, waarbij 75 procent van de ongeveer 30,000 ton olie die jaarlijks wordt geproduceerd, in het buitenland wordt verkocht. De markt voor tafelolijven is zelfs nog schever en exporteert ongeveer 95 procent van de jaarlijkse productie.

Nu de productiekosten stijgen, heeft de Argentijnse olijfolie-export moeite om te concurreren op het wereldtoneel. Hoewel het productievolume min of meer constant is gebleven, is de export gedaald en is er onvoldoende interne markt om het verschil op te vangen. Het resulterende overschot en de matige verkoop hebben de industrie in een wanhopige situatie geduwd, waarbij ontslagen en fabriekssluitingen de norm werden, vooral bij de grotere producenten.

"We staan ​​stil. Er komen geen exportorders binnen omdat we niet concurrerend zijn vanwege de vertraging van de wisselkoers. Op dit moment is het goedkoper om olijven uit Spanje te halen dan ze in Mendoza te produceren”, zegt Rafael Camacho, hoofd van een verwerkingsfaciliteit in Mendoza, eigendom van het Spaanse bedrijf Angel Camacho. De faciliteit zag het personeelsbestand van 25 slinken tot slechts zeven dit jaar.

Een industrie die de afgelopen tien jaar een enorme toestroom van buitenlandse en lokale investeerders zag, ziet nu dat veel van diezelfde spelers inpakken en vertrekken. Een voorbeeld is AgroSevilla, een Spaanse olijvenproducent die al sinds 2,000 actief is in Mendoza. Het bedrijf verhuisde eind 2012 naar Chili, waarbij 91 werknemers werden ontslagen.

Het controversiële beleid van minister van Binnenlandse Handel Guillermo Moreno om bedrijven te dwingen dezelfde hoeveelheid producten te importeren en exporteren – alles van auto-onderdelen tot elektronische gadgets – heeft de grote olijfolieproducenten er verder van weerhouden om mee te doen, vooral die welke in buitenlandse handen zijn. .

Interessant genoeg lijkt deze situatie enkele van de kleinere olijfolieproducenten ten goede te zijn gekomen, althans op de korte termijn. Een handvol non-foodgerelateerde bedrijven heeft kleine olijfoliemerken gekocht om hun producten onder hun bedrijfsnaam te exporteren, waardoor hun importquota werden verhoogd. Dit geeft hen toegang tot veelgevraagde producten uit het buitenland, die vervolgens met winst op de interne markt kunnen worden verkocht. Voor deze kleinschalige producenten is dit de enige manier waarop ze het hoofd boven water kunnen houden, hoewel de langetermijneffecten van een dergelijke precaire relatie nog moeten blijken.

• Sitio Andino