Investeren in de toekomst van olijfolie in Argentinië

Door Sarah Schwager
Olive Oil Times Bijdrager | Rapportage vanuit Buenos Aires

Cuna de Olivares letterlijk vertaald betekent ​"Wieg van olijfgaarden".

Dit beeld van het wiegen van de olijven in een wieg weerspiegelt de zorg die Luis Feld, oprichter van het Argentijnse olijfoliebedrijf, heeft voor zijn producten.

"Ik kan niet zeggen welke olie mijn favoriet is', zei hij toen hij over het onderwerp werd ondervraagd. ​"Dat is hetzelfde als vragen van welke van mijn kinderen ik meer hou. Elk van deze variëteiten heeft zijn bijzonderheden die hem uniek en speciaal maken."

De heer Feld is de president en oprichter van het in Buenos Aires gevestigde bedrijf Alma Cuyana SA en zijn handelsmerk Cuna de Olivares.

De zakenman, die gespecialiseerd is in de ontwikkeling van investeringen in landbouwbedrijven en buitenlandse handel, was voorheen president en oprichter van Bodegas (wijnmakerijen) Terranova, en daarvoor president en medeoprichter van Celucat Argentina, een dochteronderneming van Klabin Group, een toonaangevende Braziliaanse papier bedrijf.

Hij besloot een persoonlijke droom waar te maken door een olijfboomgaard te kopen voor de productie van olijfolie. De eerste bomen werden in 2005 geplant in Mendoza en San Juan in de regio Cuyo, de bekendste olijfolieproducerende regio in Zuid-Amerika.

De olie, op de markt gebracht onder het merk Vero Andino, werd in de tweede helft van vorig jaar voor het eerst uitgerold naar China.

"Ik heb de kennis van de wereldmarkt verworven door mijn bedrijf in de kelder,” zei hij. ​"Het was een project waarmee ik een inkomen voor het leven zou hebben en mijn gezin een zeker inkomen en kapitaal zou geven. De structuur van de onderneming kwam pas veel later, nadat ik mensen had gevonden die het met mijn visie eens waren en bereid waren voor de middellange en lange termijn te investeren in de agribusiness in het land.”

Het bedrijf is uniek omdat zijn benadering van de oude kunst van het maken van olijven wordt aangedreven door afwezige investeerders en financiële managers.

Cuna de Olivares ontwikkelt de plantages en beheert het project terwijl nieuwe partners worden toegevoegd aan het trustfonds van het bedrijf. Het bedrijf – het eerste dat olijftrustfondsen in Argentinië ontwikkelde – biedt investeerders ​"een kapitaalverhoging op middellange en lange termijn tegen een hoge kapitalisatie en winstgevendheid”, aldus de literatuur.

Voor de ondernemer was het een riskante onderneming. De Argentijnse olijfolieproductie vertoont sinds het midden van de vorige eeuw een neerwaartse trend. De heer Feld zegt dat dit zijn grootste voldoening is: het omzetten van een droom waarvan velen hem vertelden dat deze onmogelijk was, in werkelijkheid.

"Ik heb me aangesloten bij de vele dromers uit verschillende geografische locaties die geloven in het potentieel voor de agribusiness in Argentinië en in ons vermogen om dit te bereiken”, zei hij.

Tot de jaren dertig was Argentinië een grote consument van olijven en olijfolie om te voldoen aan de smaak van de mensen die nog uit de koloniale periode leefden.

Veranderingen in zowel de Argentijnse economie als de internationale olijfoliemarkt in de daaropvolgende decennia zorgden voor een sterke vermindering van de hoeveelheid land die bestemd was voor de teelt van olijfbomen.

Tegen de jaren zeventig zorgde een toename van de consumptie van goedkopere oliemengsels zoals zonnebloemolie en maïsolie voor een daling van de verkoop van olijfolie, waarbij massaal aanplant werd verwijderd.

En zo braken de jaren negentig aan, met een olijfoogst van 1990 hectare, met een gemiddelde opbrengst van slechts 33,000 kilogram per hectare, oftewel 3500 ton in totaal. De wereldproductie bedraagt ​​ongeveer 110,000 miljoen ton per jaar. Sindsdien hebben voortschrijdende droogtes in het Middellandse Zeegebied, veranderingen in consumptiepatronen en promotie van olijfolie geleid tot een heropleving van de olijfolieproductie in Argentinië, dat nu de belangrijkste olijfolieproducent in Zuid-Amerika is.

Door de kwaliteit van Argentijnse producten is de internationale export snel gegroeid. Cuna de Olivares exporteert haar producten naar China, Brazilië en Mexico. Dit jaar voegt het zijn producten ook toe aan de binnenlandse markt, waarbij Vero Andino volgende maand (augustus) wordt gedistribueerd in de lokale supermarktketens.

De heer Feld zegt dat hij zich op dit moment geen zorgen maakt over de toestand van de industrie in Argentinië. ​"De wereldmarkt voor olijven is volop in ontwikkeling en zorgt voor grote veranderingen”, zei hij. ​"De wereldconsumptie van olijfolie groeit met 4% per jaar en Argentinië produceert slechts 1% van de wereldproductie."

Hij zegt dat hoewel de prijs van olijfolie op de wereldmarkt altijd zal fluctueren, hun projecten vele jaren beslaan en dat de winstgevendheid op de lange termijn dus niet wordt aangetast. ​"Op nationaal niveau, terwijl kleine en middelgrote producenten de gevolgen ondervinden van het niet geïntegreerd zijn, zijn de verwachtingen van de industrie over het algemeen zeer goed op middellange en lange termijn, vooral voor middelgrote en grote producenten die een industriële eenheid hebben en een gesplitste productie hebben, waardoor export en merk waarde”, aldus Feld.

Ondanks dat het olijventeeltseizoen relatief kort is, heeft dit volgens hem geen gevolgen voor het bedrijf. Als integrale olijfonderneming komen haar inkomsten uit alle schakels in de keten - van de kwekerij tot marketing en branding.

Maar hij gelooft dat een krachtige campagne nodig is om de consumptie op de binnenlandse markt te verhogen, waar goedkopere oliën zoals zonnebloemen de voorkeur hebben. ​"De gemiddelde consumptie van één liter olijfolie per hoofd van de bevolking in Argentinië zou ongeveer 40,000 ton per jaar betekenen, wat geen enkele huidige binnenlandse productie zou bereiken."

Olijfolie maakt al sinds het begin deel uit van de Argentijnse geschiedenis. Olijfolie werd niet alleen in de keuken gebruikt, maar ook in de geneeskunde, energie, religie en oorlog. ​"Het maken van olijfolie is niet alleen een goede zaak, het is een terugkeer naar onze immigrantenwortels die ons binden aan de productie van nobel voedsel en het creëren van een nieuwe geschiedenis voor onze kinderen die in onze voetsporen kunnen treden in dit streven, dat meer dan 100 jaar zal duren dankzij de vrijgevigheid van de olijf,” zei de heer Feld.

Door vast te houden aan zijn roots, doet het bedrijf niet aan vervalste olijfolie, zoals van sommige bedrijven bekend is dat ze doen om de consistentie in de smaak te behouden. Cuna de Olivares werkt alleen met extra vergine olijfolie en zijn variëteiten - Arbequina, Frantoio en Coratina.

Die zorg wordt weerspiegeld in het hele bedrijf. Alma Cuyana SA, dat meer dan 100 gezinnen in de Cuyo-regio in dienst heeft, heeft ook maatregelen genomen om de werkomgeving in zijn panden te verbeteren. ​"In Mendoza evalueren we bijvoorbeeld de bouw van een polikliniekgebouw om medische basisdiensten te verlenen aan ons personeel en hun families”, zei de heer Feld.

Op de commerciële kantoren in Buenos Aires en Mendoza heeft het bedrijf 50 mensen fulltime en meer dan 70 tijdelijk in dienst. Acht professionals en 42 arbeiders, van wie velen gespecialiseerd en opgeleid zijn voor specifieke taken, bemannen de plantages.