Extra maagdelijke gebieden die u misschien niet kent

Ik ben er vrij zeker van dat wanneer we horen van Trentino-Alto Adige/Zuid-Tirol, de meesten van ons denken aan speck, strudel en Muller-Thurgau. Hetzelfde gebeurt met de benaming Veneto Valpolicella, die herinnert aan enkele goede rode wijnen. Desondanks zal het niemand verbazen dat sommige delen van deze twee regio's zijn gewijd aan de teelt van olijfbomen en de productie van geweldige extra vierge olijfolie.

Er is een deel van de provincie Trento dat wordt getemperd door de verzachtende effecten van het Gardameer en geniet van een submediterraan klimaat met matig koude winters en hete zomers, ideale omstandigheden voor het kweken van olijfbomen tot een hoogte van 300 meter (984.2 ft). ).

Een paar mijl van de noordelijke oevers van het meer, op het grondgebied van Arco, Bolognano en Massone, geven weelderige olijfgaarden leven aan 7c, een olijfolieproducent en drievoudig Gold Award-winnaar op de New York International Olive Oil Competition (waaronder één Best in Class in 2016).

"2,000 planten, voornamelijk Casaliva, liggen op de hellingen van de heuvel met uitzicht op de stad Arco, deels geworteld op terrassen en deels bloeiend op de ruige heuvel”, zei het hoofd van de productie, Massimo Azzolini. ​"Het uitdagende terrein maakt het oogsten complex, en hoewel we in sommige percelen mechanische begeleiders kunnen gebruiken, wordt een groot deel van het werk met de hand gedaan”, legt hij uit.

De oogst begint meestal in de laatste week van oktober; het vloeibare goud dat eruit komt is licht tot medium fruitig, matig pittig en bitter, met hints van amandel, artisjok en gras. ​"Een deel van ons product is gemaakt met ontpitte olijven die moeten worden geplukt als ze voor minstens 70 procent groen zijn", legt Azzolini uit, eraan toevoegend dat de oogst aan het begin van veraison, om een ​​product te verkrijgen dat wordt gekenmerkt door een beslissende scherpte en fruitigheid.

Nu we naar Veneto verhuizen, is Valpolicella de beschermde oorsprongsbenaming van een extra vierge olijfolie die wordt geproduceerd in het gebied aan de rechterkant van de rivier de Adige. Monica Vaccarella beheert 1.5 hectare (3.7 acres) olijfgaard met 500 planten op een hoogte van 400 meter (1,312 voet), in Avesa, tussen de Val Borago en de Val Gavina.

Twee stappen verwijderd van Verona, flankeren de inheemse variëteiten Grignano en Favarol de meer wijdverspreide Frantoio, Pendolino, Leccino en Leccio del Corno. ​"Ik produceer twee melanges, waarvan de BOB Veneto Valpolicella mijn vlaggenschip is”, zei Vaccarella, terwijl ze uitlegde dat ze 60 procent van de lokale cultivars combineert met de andere in overeenstemming met de productspecificatie van de beschermde oorsprongsbenaming, die vereist dat bij minstens de helft van de extra vergine olijfolie bestaat uit inheemse soorten.

"Deze twee lokale variëteiten maken de olie aangenaam, terwijl de vroege oogst er energie aan geeft en de smaak laat uitbreiden met een formidabele bitterheid en scherpte," zei onze producent terwijl ze haar extra vergine olijfolie beschreef met aroma's van wit fruit, gras en basilicum.

De olijfbomen werden 27 jaar geleden door haar vader Angelo geplant en ze begon de olijfgaard in 2010 te beheren. Ze voeren een zogenaamde evenwichtige snoei uit die helpt om biologische afwisseling van hoge en lage opbrengsten te voorkomen. ​"Het is een nauwgezet en uitputtend werk dat twee maanden in beslag neemt, aangezien we op de kleinste takken werken”, onthulde Vaccarella.

Het vlakke landschap vergemakkelijkt echter de oogst en in één dag kunnen ze 800 tot 1,000 kilogram (1,764 - 2,205 pond) olijven verzamelen. ​"We verpletteren ze binnen 6 uur, dat is de enige manier om het meeste uit het fruit te halen en zo'n lage zuurgraad te bereiken," merkte ze op. ​"Ik ben blij als mensen de fles van mijn olie openen en opgewonden raken.”