Braziliaanse politiek: 10, olijfolie: 0

Luisteren naar de Olive Oil Times podcast (seizoen 3, aflevering 2) was een fervente herinnering aan hoe een geladen politieke sfeer niche, maar toch veelbelovende industrieën kan belemmeren.

Tijdens het interview, Rafael Marchetti, producent van olijfolie voor het familiebedrijf, Tecnoplanta dat kant-en-klare investeringsmogelijkheden biedt in de Braziliaanse olijfoliesector, herhaalde dat de huidige politieke en economische crises die het land teisteren de groei van zijn eens zo ontluikende bedrijf hebben belemmerd.

Dit was voor mij een kleine verrassing. In de afgelopen zes tot acht maanden is het, terwijl ik door de straten van het noordoosten van Brazilië slenter, duidelijk geworden dat meer informele straatverkopers hun goederen verkopen. Om een ​​al onvoldoende minimumloon (R $ 880 per maand, of ongeveer $ 263 tegen de huidige wisselkoers) aan te vullen, verkopen mensen maïs, popcorn, snoep, frites en andere willekeurige etenswaren en weetjes om rond te komen. Olijfolie? Deze kruiderij en bakolie zorgen niet voor de beste drukte op straat in moeilijke tijden.

Curtis Cord, de uitgever van Olive Oil Times, begon Marchetti vlot te interviewen ​"Dus om het ijs te breken: hoe vindt u president Trump?” Geen conventionele manier om een ​​podcastdiscussie te openen over de productie van extra vierge olijfolie in Brazilië. De politieke crisis in Brazilië verschilt echter niet radicaal van wat er gebeurde tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 en heeft veel te maken met de eenjarige crisis. daling van de verkoop van olijfolie in het land.

---

---

Houd er rekening mee dat de branche nog steeds herstellende was van een Proteststudie 2013 dat concludeerde dat slechts 8 van de 19 gecommercialiseerde merken van extra vierge olijfolie in Brazilië echt als extra vierge konden worden beschouwd. En nu blijft Brazilië verwikkeld in een crisis die niet alleen de niche van de gastronomische extra vierge olijfolie-industrie verscheurt, maar ook de natie als geheel.

Dus hoe kan de verkiezing van Donald Trump op dit moment enkele van de politieke ellende van Brazilië onthullen? De overwinning van Trump volgens het kiescollege (geen volksstemming nodig) doet in de eerste plaats denken aan de afzetting van Dilma Rousseff, de eerste vrouwelijke president van Brazilië.

Ondanks dat de openbare aanklager van Brazilië haar onschuldig achtte aan welke misdaad dan ook, werd Rousseff, die in 2014 democratisch was herkozen, in augustus uit zijn ambt ontheven. Dit politieke drama werd gedeeltelijk ingegeven door de beruchte mensen Car Wash-onderzoeken die de afgelopen jaren bijna elk aspect van de Braziliaanse politiek hebben opgeschud. Insinuaties wervelden onstuimig over Rousseffs betrokkenheid bij de ene of de andere misdaad. Uiteindelijk werden echter alleen haar meest toegewijde politieke vijanden, van wie er velen nog in functie zijn, ooit formeel door de autoriteiten betrokken of beschuldigd van feitelijke misdaden.

BBC Brasil heeft onlangs een artikel getiteld Corrida presidentiële 2018 pode ter Trump brasileiro (De presidentiële race van Brazilië in 2018 kan een Braziliaanse Trump zien). Mijn antwoord was dat ze al een Trump-president hebben met deze nieuw geïnstalleerde regering. De politieke en economische crises zijn alleen maar erger geworden sinds de verwijdering van Rousseff. Haar plaatsvervanger was vice-president, Michel Temer. Zijn robuuste bezuinigingsvoorstel (MEC 241) heeft tot doel alle overheidsuitgaven twintig jaar lang te bevriezen en het openbaar onderwijscurriculum te wijzigen (een van de wijzigingen omvat de regel dat politieke debatten op de middelbare school niet zijn toegestaan).

Door te protesteren tegen de voorstellen van Temer hebben middelbare scholieren honderden, zo niet duizenden scholen in het hele land bezet, hebben vakbonden en sociale organisaties hun eisen op straat gebracht en, terwijl ik dit schrijf, wordt er een nationale staking georganiseerd voor de 25^th van november.

Zoals Marchetti tijdens zijn interview al aangaf, houdt de daling van een jaar in de verkoop van lokaal geproduceerde olijfolie rechtstreeks verband met de economische en politieke crises die het afgelopen jaar zijn geïntensiveerd. Er zijn maar weinig gegevens die die correlatie ondersteunen. Niettemin, terwijl de werkloosheid in Brazilië oploopt tot 11.6 procent, waardoor het de zevende grootste werklozenmarkt is in een onderzoek onder 51 landen, voedselprijzen zoals zwarte bonen, Cariocabonen, rijst, aardappelen, uien, knoflook en natuurlijk olijfolie, allemaal gerezen. Sinds begin 2016 is Cariocabonen, een hoofdvoedselbron, een van de meest geconsumeerde soorten bonen in Brazilië, met 54 procent gestegen.

Het is onvermijdelijk dat producenten van gastronomische extra vierge olijfolie, zoals Marchetti, in een catch-22 terechtkomen. Terwijl hun nichevoedselindustrie welkom en nodig is in Brazilië, lijkt het erop dat de politieke en economische wervelwind die het land overspoelt niet snel zal eindigen.

Ondanks alles dringen ze naar voren, net als de stenen wielen die vroeger werden gebruikt om olijven te persen. Maar nu bestaat een groot deel van hun werk uit het voorlichten van het publiek over de kwaliteit en versheid van lokaal geproduceerde olijfolie. Het verkleint niet alleen onze ecologische voetafdruk, het kan ook helpen om een ​​stagnerende economie aan te wakkeren.

---

• TecnoPlanta


• Alimenta ?? o Fora do Lar


• The Nation