Het Braziliaanse Al-Zait krijgt internationale bekendheid

In slechts twee seizoenen Zuid-Braziliaanse producer Al Zait is van een nieuwkomer in de olijfolieproductie uitgegroeid tot een prijswinnaar op het grootste podium.

De producer uit Rio Grande do Sul verdiende in 2023 drie Gold Awards NYIOOC World Olive Oil Competition, waarmee de monovariëteiten Picual, Frantoio en Koroneiki tot de beste ter wereld behoren extra vierge olijfolie.

"Het gebeurde allemaal zo snel en ik denk dat het te maken heeft met ons werk en onze passie, maar ook met de beschikbaarheid van technologie en landbouwprocedures die ons, als ze correct werden toegepast, enorme voldoening gaven”, aldus Luiza Osório, mede-oprichter en mede-oprichter van Al-Zait. financieel directeur, vertelde Olive Oil Times.

De drie prijzen die in New York werden verdiend, volgden op andere lokale erkenningen die Osório en haar partner, Fernando Alfama, aanmoedigden om de volgende stap te zetten en deel te nemen aan 's werelds grootste wedstrijd voor olijfoliekwaliteit.

"New York is voor ons een heel bijzondere wedstrijd geweest; we waren er zo blij mee. We wisten dat we geweldige producten hadden, maar hadden niet verwacht dat we zoveel zouden winnen”, aldus Osório. ​"2023 is zo’n geweldig seizoen voor ons geweest.”

"Fernando en ik komen uit Brazilië, maar onze familieachtergrond is complex. De familie van mijn moeder is Italiaans en mijn vader is half Spaans en half Portugees. Fernando’s familie heeft Portugese en Libanese wortels,” voegde Osório eraan toe, waarmee hij zinspeelde op het belang van de olijfoliecultuur in beide families.

"Het begon allemaal in 2005, toen Fernando in Europa werkte, voornamelijk in Portugal, waar hij zijn passie ontdekte, namelijk koken en eten, en onderzoek deed naar ingrediënten”, vervolgde ze. ​"Zo heeft hij zoveel goede olijfolie ervaren, kwaliteitsproducten die we destijds in Brazilië niet konden vinden.”

De familieboerderij Osório, gelegen nabij de zuidelijke grens van Brazilië met Uruguay, was voornamelijk gewijd aan de gemeenschappelijke gewassen van het gebied, waaronder soja, rijst en veeteelt.

"In 2014 bezocht Fernando onze familieboerderij en zag twee heuvels die niet werden gebruikt”, aldus Osório. ​"Het leek ons ​​een gezellige plek voor olijfbomen, dus we zijn de mogelijkheid gaan onderzoeken om er een paar te planten.”

Osório voegde eraan toe dat het echtpaar vrienden had die olijfolie produceerden in Spanje, Italië en Argentinië, dus het echtpaar had bestudeerd hoe producenten technologie en agronomische praktijken gebruikten om kwaliteit te bereiken.

Jaren later, na uitgebreid onderzoek, plantte het echtpaar 3,300 olijfbomen op de heuvels en produceerde in 6,000 2022 liter olijfolie.

"We kozen voor Arbequina vanwege zijn bestuivingskwaliteiten en voor Koroneiki omdat we tijdens ons onderzoek op de Uruguayaanse boerderijen zagen hoe goed hij zich aan verschillende omstandigheden kan aanpassen”, aldus Osório.

"Ik stond ook op Picual, waar ik een grote fan van ben, en we wilden ook een vleugje Italië vanwege onze familiewortels, en daarom hebben we voor Frantoio gekozen”, voegde ze eraan toe.

Al-Zait beheert ook een klein aantal Cobrançosa-olijfbomen, een cultivar die veel voorkomt in Noord-Portugal en bekend staat om zijn aanzienlijke opbrengsten.

"Tijdens ons onderzoek, terwijl we bestudeerden hoe olijfbomen in verschillende landen groeiden en werden verzorgd, merkten we hoe de Noord-Portugese regio Trás-os-Montes, qua weer en terroir, leek op die van ons in Brazilië,” zei Osório.

Het uitbreiden van de Cobrançosa-olijfbomen is een van de doelstellingen van het bedrijf. ​"Toch zijn we niet van plan de kwantiteit aanzienlijk te verhogen, omdat we ons uitsluitend op kwaliteit concentreren”, aldus Osório.

"Al deze bomen doen het goed, en sommige van onze Portugese vrienden vertelden ons hoe ongewoon het is dat deze bomen zo hoog en snel groeien als op onze heuvels”, voegde ze eraan toe.

Een andere investering waar Al-Zait nu aan werkt is de oprichting van een fabriek. ​"We hebben de molen om verschillende redenen nodig”, zei Osório. ​"De eerste is dat als je de beste kwaliteit wilt, je toegang moet hebben tot de nieuwste technologie en volledige controle over het hele proces.”

"De tweede reden is praktischer omdat de molen dicht bij onze boomgaarden zou staan, waardoor het veel gemakkelijker wordt om de kwaliteit van de olijven te behouden terwijl we oogsten en om de olijven zelf vers te verwerken,” voegde ze eraan toe.

Als het tijd is om te oogsten, moet het bedrijf dure vrachtwagens met airconditioning huren om de geoogste olijven overdag op te slaan. ​"Daarna moeten we ruim 170 kilometer rijden om de olijven naar de molen te brengen”, aldus Osório.

Airconditioning is van cruciaal belang omdat de oogst in februari begint, aan het einde van de zomer op het zuidelijk halfrond, wanneer de temperaturen vrij hoog blijven.

"Omdat we niet onder de brandende zon willen werken, beginnen we meestal om 5 uur met de oogst en gaan door tot 2 uur, waarna we de dagelijkse oogst naar de fabriek moeten transporteren”, aldus Osório.

Net als producenten op vrijwel elke breedtegraad leert Al-Zait omgaan met de onvoorspelbaarheid van het weer.

"Dit seizoen voelt zo ongewoon aan, en de bomen reageren ook op hun eigen manier, zodat je op een enkele olijftak bloemen, klein fruit en grotere kunt vinden”, zegt Osório.

Naast de klimatologische uitdagingen voegde Osório eraan toe dat de arbeidsregelgeving in Brazilië ook voor kopzorgen zorgt voor de bekroonde producent.

"Ik zou zeggen dat de grootste hindernis die we moeten overwinnen, en niet alleen wij, de huidige Braziliaanse regelgeving over seizoensarbeid is”, aldus Osório.

De medeoprichter van Al-Zait merkte op dat hoewel er technisch gezien genoeg arbeiders zijn om de oogst te voltooien, het probleem voortkomt uit de bureaucratie die gepaard gaat met het inhuren van hen op seizoensbasis.

"De huidige regelgeving heeft de neiging om de mogelijkheid uit te sluiten om een ​​arbeider voor slechts 15 of 20 dagen per jaar in dienst te nemen, de hoeveelheid tijd die nodig is tijdens de oogst”, legde ze uit.

"Er is geen duidelijke regel over wat een eerlijk salaris zou zijn en over de voorwaarden die wij als werkgever aan de werknemers moeten bieden”, voegde Osório eraan toe. ​"Regels lijken alleen van toepassing te zijn op fabrieken en binnenfaciliteiten, terwijl ze geen duidelijk pad bieden voor degenen die werknemers op de open velden nodig hebben.”

Naast het inhuren van werknemers betekent het seizoensgebonden karakter van het werk vaak dat dezelfde mensen elk seizoen niet beschikbaar zijn. Als gevolg hiervan moet Osório de werknemers meestal trainen in het correct oogsten en snoeien.

"De lessen die ik heb geleerd door deel te nemen aan een training in het buitenland, geef ik aan hen door”, zei ze. ​"We hebben nu vijf medewerkers die zijn opgeleid en aan anderen kunnen uitleggen hoe verder te gaan. Ik sta ook op het veld als het snoeiseizoen aanbreekt.”

Naast deze uitdagingen zijn er volgens Osório uitdagingen verbonden aan het overtuigen van consumenten om Braziliaanse extra vierge olijfolie te kiezen in plaats van geïmporteerde merken.

"De Braziliaanse markt groeit snel," ze zei. ​"Toch weten veel lokale consumenten nog steeds niet veel over de kwaliteit van olijfolie, en hechten ze dus niet de neiging waarde te hechten aan lokaal geproduceerde olijfolie.”

In plaats daarvan zegt ze dat Braziliaanse consumenten in de supermarkten instinctief naar merken met Spaans, Italiaans of Portugees klinkende namen reiken.

"Daarom zijn we alleen op zeer specifieke locaties aanwezig en werken we eraan om ons product rechtstreeks aan onze doelgroep te verkopen, zij die op zoek zijn naar kwaliteit”, aldus Osório. ​"Zodra de consumenten olijfolie leren kennen en onze producten proeven, kopen ze het meteen.”

"Ik denk dat we vandaag de dag op het punt staan ​​waar wijn vele jaren geleden was, toen lokale consumenten nog steeds moesten begrijpen dat het lokale product anders kon zijn, maar van een hoog niveau”, besloot ze. ​"Het kostte jaren om die cultuur te veranderen.”